Σεπτέμβριος, ένας αντιναζιστικός μήνας(;)...

Ίσως ζήσαμε έναν από τους πιο δυνατούς μήνες των τελευταίων ετών. Οι εξελίξεις εκτός του ότι ήταν αρκετά γρήγορες, κατάφεραν (οι τελευταίες συγκεκριμένα) να μας πιάσουν ακόμα και στον ύπνο. 

Το τελευταίο σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου, για πολλούς συσχετίστηκε ως μία ημερομηνία νίκης της δημοκρατίας απέναντι στο φασισμό. Κατά τη γνώμη μου, ο κόσμος βιάστηκε να πανηγυρίσει. Δε συμμερίστηκα τους πανηγυρισμούς αυτούς (αναφέρθηκα γι' αυτό στο συγκεκριμένο άρθρο). Πολλοί με κατέκριναν. Μάλιστα κάποιος είπε πως βρίσκομαι εκτός πραγματικότητας. Από τη μεριά μου κράτησα μία ουδέτερη στάση τόσο στις εκδηλώσεις χαράς των Μ.Μ.Ε. και των φίλων μου μέσα στο διαδίκτυο και δεν δυναμίτισα το κλίμα με όσους δεν συμφωνούσαν μαζί μου. Η αλήθεια είναι πως για λίγο πίστεψα πως έκανα λάθος. Η μοναξιά της άποψής μου ενίσχυσε την ανασφάλεια του λάθους.

Όμως σήμερα διαπίστωσα πως υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν κρατήσει την ίδια επιφύλαξη (για παράδειγμα η Ελληνοφρένεια). Δεν είναι τυχαίο πως όταν κοιτάμε πίσω στο παρελθόν, διαπιστώνουμε πως η ιστορία κάνει κύκλους. 

Κάποτε λέγανε πως είχαν μείνει σταγονίδια φασισμού στους πολιτικούς και στρατιωτικούς κύκλους. Σίγουρα και στους κοινωνικούς. Αυτά τα σταγονίδια ενώθηκαν κι έγιναν ρυάκια. Στη συνέχεια χείμαρροι που έφτασαν στις μέρες μας ως υπερχειλισμένα ποτάμια που παρέσυραν τα πάντα στο πέρασμά τους. Πολλές ανθρώπινες ζωές χάθηκαν στα ορμητικά αυτά νερά. Με μία ελληνική όμως απώλεια αποφασίστηκαν να παρθούν μέτρα.

Δυστυχώς δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος με την έκβαση αυτών των αποφάσεων. Η κυβέρνηση Σαμαρά πέφτει από το ένα λάθος στο άλλο. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μας έχουν φλομώσει στην προπαγάνδα. Και μόνο το ότι εκπλήσσονται με την δράση της Χρυσής Αυγής, δείχνουν το πόσο ψεύτες είναι. Έχω την εντύπωση πως μόνο το Έθνος έχει γλιτώσει από αυτήν την μαζική ξεφτίλα των Μ.Μ.Ε. Από την άλλη μεριά σίγουρα οι χρυσαυγίτες έχουν για λίγο εξαφανιστεί από το προσκήνιο αλλά είμαι σίγουρος πως η επιστροφή τους θα είναι ακόμα πιο δυναμική. Το διαπιστώνω αυτό, βλέποντας και τα προφίλ φίλων και γνωστών φυσιογνωμιών στο facebook που υποστήριζαν την Χρυσή Αυγή και συνεχίζουν να την υποστηρίζουν. Για μένα η κυβέρνηση έκανε μία τρύπα στο νερό. 

Το θέμα του νεοναζισμού δε θα τελειώσει. Κι αν τότε με την μεταπολίτευση έμεινα κάποια σταγονίδια, σήμερα έχουμε ολόκληρες λίμνες οι οποίες θα μετατραπούν σε θάλασσες οργής και μίσους. Κι όσο θα παίρνονται νέα μέτρα, τόσο περισσότερο θα τρικυμίζουν οι επιφάνειές τους.  

Η δουλειά παραμένει ημιτελής όταν φυλακίζονται ναζιστές κι άνθρωποι επικίνδυνοι για την κοινωνία, από κρυφοφασίστες που διοικούν την χώρα. 

Όταν διαπιστώνουμε πως η μισή (ίσως και παραπάνω) αστυνομία αποτελείται από νεοναζί, όταν βρίσκουμε πως οι μισοί (ϊσως και παραπάνω) αξιωματικοί στο στρατό είναι χουντικοί, όταν βλέπουμε φασίστες στη κυβέρνηση (όπως ο Βορίδης, ο Δένδιας, ο Γεωργιάδης, ο Πολύδωρας, ο ξεφτιλισμένος Κρανιδιώτης, και ο ψυχοπαθής Σαμαράς), τότε δύσκολα μπορούμε να απολαύσουμε τον ύπνο μας τα βράδια...

Την επόμενη φορά πάλι θα μας πιάσουν στον ύπνο...

Ο φασισμός δεν τίθεται εκτός νόμου, αλλά εκτός κοινωνίας!

Αν ο Δένδιας και η κυβέρνηση απεργάζονται σχέδιο για να θέσουν εκτός νόμου την Χρυσή Αυγή, θα έχουν κάνει ένα απίστευτο δώρο στην φασιστική συμμορία. Επίσης όσοι μπορεί να θέλουν την κήρυξή της ως παράνομη, κάνουν μεγάλο λάθος. Καταλαβαίνω την διάθεσή τους και τις προθέσεις, αλλά το momentum δεν είναι κατάλληλο. Θα έπρεπε χρόνια πριν, ο Άρειος Πάγος να μην είχε επιτρέψει την σύσταση των ναζί ως πολιτικό κόμμα....
Η κυβέρνηση εξάλλου επιμένει στην θεωρία των δύο άκρων, βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι τα κόμματα της Αριστεράς και συγκρίνοντας τα μαχαιρώματα και την…”προπόνηση” στα κορμιά των μεταναστών, με τις πορείες, τις καταλήψεις και τα στέκια αντίστασης. Η κυβέρνηση είναι στελεχωμένη με ουκ ολίγα αντιδημοκρατικά άτομα, με εμμονικούς έναντι του κομμουνισμού και ακροδεξιούς δορυφόρους τύπου Φαήλου. Κρατήστε στο μυαλό σας το παραπάνω, αλλά και τις επαρκείς ενδείξεις και αποδείξεις για να τιμωρηθεί η Χρυσή Αυγή με ουκ ολίγα καταγεγραμμένα περιστατικά εδώ και τόσο καιρό. Ας κάνουμε όμως και μια σύγκριση με την Ιστορία.
Το 1923, ο Χίτλερ φυλακίζεται για εσχάτη προδοσία, αφού σχεδίαζε πραξικόπημα, όμως η Δημοκρατία της Βαιμάρης θα του φερθεί με επιείκεια κι έτσι αντί να εκτίσει 5 χρόνια φυλάκισης, βγαίνει στο ένα, ως δήθεν πολιτικός κρατούμενος. Το κόμμα του NSDAP κηρύχθηκε εκτός νόμου, όμως τελικά το επανιδρύει με νόμιμο τρόπο. Στο διάστημα που βρισκόταν στην φυλακή άρχισε να γράφει το Mein Kampf (Ο Αγών μου), το μανιφέστο της ναζιστικής ιδεολογίας.
Tα μέσα τον παρουσιάζουν ως ριζοσπάστη κι εθνικιστή με όραμα, κερδίζοντας συμπάθειες λόγω της φυλάκισής του. Αρχίζει να γίνεται γνωστός και αποκτά επιρροή και σε άλλες ακροδεξιές ομάδες. Σταδιακά βλέπει τον εαυτό του ως τον ηγέτη της Γερμανίας. Στόχος του ήταν να κερδίσει την εξουσία με δημοκρατικά μέσα. Το χιτλερικό κόμμα στηριζόταν σε συνδρομές μελών και την υποστήριξη τμήματος του γερμανικού κεφαλαίου. Σταδιακά, ο στρατός και οι βιομήχανοι είδαν με συμπάθεια το NSDAP. Κι άλλοι συντηρητικοί τάχθηκαν υπέρ του, πιστεύοντας ο καθένας πως θα ωφεληθεί οικονομικά ή ταξικά, αφού υπήρχε μια απέχθεια για τον σοσιαλισμό. Φυσικά η οικονομική κρίση αποδυνάμωσε κι άλλο την Βαϊμάρη και μετά από τις εκλογές του 1932, το κόμμα του Χίτλερ συγκέντρωσε τις περισσότερες έδρες, ενώ μετά από λίγους μήνες, ο ίδιος γίνεται και καγκελάριος.
Τι κοινά στοιχεία μπορείτε να εντοπίσετε σε όλα τα παραπάνω;
Πιστεύει κανείς πως αν βγει η Χρυσή Αυγή εκτός νόμου δεν θα ενδυθεί τον μανδύα του αντισυστημικού; Πως δεν θα αυξήσει τα ποσοστά της; Στα μάτια των αμόρφωτων και των ενσυνείδητων φασιστών θα γίνουν ήρωες γιατί θα τους απορρίπτει ένα πολιτικό σύστημα που έχει διασύρει την δημοκρατία με αποφάσεις-τέρατα και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Θα τους δοθεί η ευκαιρία να δράσουν στο περιθώριο χωρίς να έχουν οι κινήσεις τους την ίδια ορατότητα (μέχρι έναν βαθμό) όπως τώρα.
Εξάλλου η Χρυσή Αυγή μέχρι τώρα υποστήριζε οτιδήποτε αντεργατικό, απάνθρωπο, ακόμα και ανθελληνικό. Συντασσόταν με την εργοδοσία (περιπτώσεις Χαλυβουργικής, ναυτεργατών, Eldorado), με τους εφοπλιστές, ήταν σύμφωνη με το ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας και των ελληνικών νησιών, έπαιρνε θέση εναντίον των συνδικαλιστών θεωρώντας τους “μπολσεβίκους” και “κοπρόσκυλα”, ενώ τα στρατόπεδα συγκέντρωσης φαίνεται να είναι δωράκι από την ΝΔ.
Είναι καλύτερα τον εχθρό σου να τον παρατηρείς, να τον έχεις από κοντά κι όχι να τον αφήνεις να δρα με ακόμα πιο σκοτεινούς τρόπους απ’ ότι τώρα. Ο μόνος τρόπος για να γυρίσει η Χρυσή Αυγή εκεί που ανήκει, είναι να την πατήσει κάτω ο λαός στις γειτονιές, στους χώρους εκπαίδευσης, στα γραφεία, στα καφενεία, στα χωράφια και στα εργοστάσια, σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Να ξεριζωθεί από τα μυαλά και μαζί και ο φόβος που της δίνει την όποια δύναμη κατέχει. Και μαζί με την Χρυσή Αυγή, να απορρίψει δια παντός την μήτρα που την εξέθρεψε, το λεγόμενο “δημοκρατικό τόξο”.

Πηγή: http://strangejournal.wordpress.com

Αφορμές εμφυλίου πολέμου

Οι εξελίξεις μας έπιασαν τελικά στον ύπνο. Σάββατο πρωί ξυπνήσαμε όλοι περιμένοντας πως οι έρευνες θα συνεχίσουν με τον ίδιο αργό ρυθμό όπως έχει γίνει όλες αυτές τις μέρες. Εξάλλου μεσολαβούσε ένα σαββατοκύριακο. Όμως οι πρώτες ειδήσεις που έφτασαν στ' αυτιά μιας, μας προκάλεσαν ένα ιδιαίτερο πρωινό σοκ.

Η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, προσπαθεί με κάθε τρόπο να κερδίσει εντυπώσεις, και φυσικά ψήφους κι έδρες στη Βουλή. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα πως μία φυγή της Χρυσής Αυγής από το ελληνικό κοινοβούλιο, θα πρόσφερε περισσότερες έδρες στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. 

Όμως όταν οι άνθρωποι είναι βλάκες, οι πράξεις και οι ενέργειες που θα κάνουν θα είναι το ίδιο ηλίθιες μ' αυτούς. Πιθανόν κι επικίνδυνες. 

Η Χρυσή Αυγή είναι μία ντροπή της Ελλάδος. Το ότι μπήκε πριν από ενάμισι χρόνο στη Βουλή (είχε μπει παλιότερα και στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας αλλά πέρασε ως γαργάρα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τότε) απέδειξε πως ο Νεοέλληνας κρύβει τον φασισμό μέσα του. Κάποιοι δεν άντεξαν κι εκδηλώθηκαν με την ψήφο τους. Το κακό είχε ήδη γίνει από τον Οκτώβριο του 2009.

Από κει και πέρα η νεοναζιστική οργάνωση κατάφερε να αποκτήσει την κρατική χρηματοδότηση αλλά και την οικονομική υποστήριξη της Εκκλησίας κι ορισμένων εφοπλιστών. Αυτός ήταν ο σκοπός της. Η οικονομική βάση για να καταφέρει να σχηματίσει και να οργανώσει τάγματα εφόδου. Τα κατάφερε. Όλες οι υπόλοιπες διώξεις οι οποίες ακολούθησαν μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ήταν αδιάφορες για τους νεοναζιστές, μιας κι ο σκοπός τους είχε πραγματοποιηθεί.

Και μιας κι αναφέρομαι στη δολοφονία του νεαρού, θα ήθελα να επισημάνω πως κι εκεί ως λαός αποδείξαμε το πόσο φασίστες είμαστε, μιας και περιμέναμε να σκοτώσουν έναν Έλληνα για να αντιδράσουμε. Ποτέ δεν ίδρωσε το αυτί μας όταν μαχαίρωναν και βαρούσαν μετανάστες. 

Κι όσο σιωπούσαμε τόσο νιώθαμε πως ερχόταν η στιγμή που σκοτώσουν κι Έλληνα. Το περιμέναμε. Μόνο τα παπαγαλάκια των καναλιών προσποιούνται τις τελευταίες μέρες πως έπεσαν από τα σύννεφα. Κι ακόμα πέφτουν. 

Από την άλλη εμείς, ως λαός παγώσαμε και σαστίσαμε. Δε ξέραμε κι ούτε ακόμα ξέρουμε πως να αντιδράσουμε. Με ψυχραιμία; Με αντίποινα; Πως; Εξακολουθούμε και παρακολουθούμε σαστισμένοι τις εξελίξεις περιμένοντας το επόμενο θύμα. 

Όμως σήμερα το πρωί μας ο πρωθυπουργός μας, μας επιφύλασσε μία έκπληξη. Συνέλαβε τον Μιχαλολιάκο και κάποιους ακόμα βουλευτές της Χ.Α. Φυσικά όλοι οι δεξιοί της Ελλάδος πανηγύρισαν για την είδηση αυτή. Κάποιοι από άγνοια πιστεύοντας πως ο Σαμαράς έκανε κάτι σωστό κι άλλοι από πονηριά γνωρίζοντας πως θα 'ρθουν οι ακροδεξιοί και ναζιστικοί ψήφοι πίσω στην Νέα Δημοκρατία. 

Η αλήθεια είναι πως όταν έμαθα την είδηση αυτή, τρόμαξα. Και τρόμαξα διότι η απόφαση αυτή είναι μία σοβαρή αφορμή για να προκληθεί ένας νέος εμφύλιος στην Ελλάδα.

Πλέον ο Μιχαλολιάκος έχει γίνει ήρωας στα μάτια των νεοναζί. Τα τάγματα εφόδου που τόσα χρόνια οργάνωνε νιώθουν οργή απέναντι στο κατεστημένο και στο κράτος. Σίγουρα η απόφαση αυτή δεν έπιασε τα ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής απροετοίμαστα. Θα χουν κάνει τα σχέδιά τους και σ' αυτό το σενάριο. Οπότε είναι πιθανόν η οργή που προκλήθηκε στους οπαδούς της Χρυσής Αυγής, να εκφραστεί σε πράξεις. Χωρίς κεφαλή, η νεοναζιστική οργάνωση μπορεί να δράσει ελεύθερα. 

Για μία ακόμη φορά, η φιλοδοξία του Αντώνη Σαμαρά, οδηγεί την Ελλάδα σε πιο βαθύ χάος. Η παρουσία αυτού του ανθρώπου στην πρωθυπουργική θέση, έχει γίνει πολύ πιο επικίνδυνη απ' όσο είχαμε φανταστεί. Και σαφώς πολύ πιο καταστρεπτική απ' όσο περιμέναμε. 

Αυτές ήταν οι πρώτες μου σκέψεις μόλις άκουσα τις ειδήσεις. 

Από τώρα και στο εξής, το ενδιαφέρον με το οποίο παρακολουθούσαμε τις εξελίξεις έχει μετατραπεί σε αγωνία...

Χουντοφιλία

Της Κέζα Λώρη,

Στις αρχές του Σεπτεμβρίου στέλεχος της κυβέρνησης δειπνούσε με φίλους. Πάνω στη συζήτηση λοιπόν, με μεγάλη σοβαρότητα, έθεσε το ερώτημα: «έχετε ακούσει κάτι για πραξικόπημα;». Η πρώτη σκέψη των συνδαιτυμόνων ήταν ότι πιθανώς κάποιος έριξε ναρκωτικά στο ποτό. Οι έχοντες καλή μνήμη συνέδεσαν την ατάκα με γεγονότα που έλαβαν χώρα προ διετίας, επί Παπανδρέου, τότε που έγιναν επιθέσεις σε πολιτικά πρόσωπα στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου. Είχε αποδοκιμαστεί μάλιστα το τοτέμ της Δημοκρατίας, ο ίδιος ο Πρόεδρος.
Λεγόταν τότε, το 2011, ότι ο πρωθυπουργός είχε συνεχή ενημέρωση από τις μυστικές υπηρεσίες. Γίνονταν επαφές αξιωματικών με απόστρατους, με μέλη παραεκκλησιαστικών οργανώσεων και με άτομα που χαρακτηρίζονταν τότε ως «ακροδεξιά στοιχεία». Δεν χρειάζεται να συνδέσουμε τα γεγονότα στα βιαστικά, αρκεί να τα παραθέσουμε: οι αρχηγοί των Επιτελείων ξηλώθηκαν σε κλίμα έντασης (θα μπορούσαν να είχαν αποστρατευτεί από τον Αύγουστο, κομψότερα), υπογράφηκε το δεύτερο, το λεγόμενο «προδοτικό» Μνημόνιο και δόθηκε εντολή στον Λουκά Παπαδήμο να σχηματίσει κυβέρνηση.
Στην κυβέρνηση, με χαρτοφυλάκιο Υποδομών διορίστηκε ένας οπαδός της χούντας, ο επικεφαλής της νεολαίας ΕΠΕΝ, Μάκης Μαυρουδής. Προτού παρέλθει μια εβδομάδα στη Σχολή Ευελπίδων, μέσα στο αμφιθέατρο, κάποιοι σπουδαστές τραγούδησαν τον ύμνο της 21ης Απριλίου «Μέσα στ’ Απρίλη τη γιορτή, το µέλλον χτίζει η νιότη...». Ενδέχεται όλα τούτα να ήταν άσχετα μεταξύ τους όμως δείχνουν μια συγκεκριμένη κινητικότητα και κυρίως την άρση της ντροπής: κάποιος μπορεί να χουντίζει χωρίς να ερυθριά.
Ερχόμαστε στα πιο πρόσφατα, στις αποκαλύψεις ότι μέλη της Χρυσής Αυγής εκπαιδεύονται από εν ενεργεία στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων του στρατού. Σύμφωνα με μάρτυρες υπάρχουν περί τις 3.000 άτομα που συγκροτούν τον εκπαιδευμένο στρατό ενός κόμματος που ναι μεν βρίσκεται στη Βουλή όμως έχει δώσει δείγματα χουντοφιλίας. Καταγράφονται περιστατικά με βουλευτές να σηκώνουν τη σημαία του Φοίνικα και να επαινούν από μικροφώνου το έργο του Γεωργίου Παπαδόπουλου. Τελευταίο κρούσμα άτσαλης πολιτικής παρέμβασης η ανάρτηση στην ιστοσελίδα της Κοινότητας Εφέδρων Ειδικών Δυνάμεων (Κ.Ε.Ε.Δ) με την οποία ζητούν την παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας και διορισμό κυβέρνησης εθνικής ανάγκης,
Μπορεί να αντιτάξει κάποιος ότι αυτοί οι έφεδροι είναι γραφικοί, κάτι σαν ενήλικοι πρόσκοποι. Εντούτοις όλα μαζί τα τεκμήρια συνθέτουν μια εικόνα που αν όχι απειλητική, είναι ενοχλητική_ προσώρας. Δεν είναι κακή η ιδέα να παρέμβει έγκαιρα η Δικαιοσύνη για όλα αυτά. Οι αποφάσεις πλέον λαμβάνονται γρήγορα. Ηδη δόθηκε εντολή για προκαταρκτική εξέταση για την ανάρτηση στον της Κ.Ε.Ε.Δ από την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κυρία Ευτέρπη Γκουτζαμάνη. Υπάρχει περίπτωση να μην αστειεύονται οι έφεδροι οπότε δεν θα αστειευτούν ούτε οι προστάτες του πολιτεύματος.
Όλα τα αναφερθέντα περιστατικά σχετίζονται με πρόσωπα. Δεν είναι δύσκολο να χαρτογραφηθεί το τοπίο της χουντοφιλίας. Στρατός, Χρυσή Αυγή, παραεκκλησιαστικές. Μια χούφτα ανθρώπων ήταν που διευρύνθηκε εσχάτως. Μπορούν να μπουν στη θέση τους αν αξιοποιηθούν άμεσα τα εργαλεία της Δημοκρατίας.

Πηγή: http://www.tovima.gr

Όλοι στο Σύνταγμα!

Τέρμα τα λόγια!

Ήρθε η στιγμή να δείξουμε με πράξεις (ειρηνικές και πολιτισμένες), πως δεν θέλουμε τους φασίστες και τους νεοναζί στις πόλεις μας, στις γειτονιές μας και στην καθημερινότητά μας. 

Όλοι στο κέντρο σήμερα!

Το έθνος της ανθρωπιάς και του πολιτισμού...

Καθιστώντας το κράτος και το έθνος σύμμετρα μεγέθη στη θεωρία, (η εθνικότητα) περιορίζει ουσιαστικά σε κατάσταση υποτέλειας όλες τις άλλες εθνότητες που μπορεί να υπάρχουν στο εσωτερικό των συνόρων... ανάλογα λοιπόν με το βαθμό ανθρωπιάς και πολιτισμού του κυρίαρχου σώματος που διεκδικεί όλα τα δικαιώματα της κοινότητας, οι κατώτερες φυλές εξοντώνονται, ή υποδουλώνονται, ή κηρύσσονται παράνομες, ή τίθενται σε κατάσταση εξάρτησης.

Λόρδος Άκτον, 1862

Μια εγκλωβισμένη γενιά

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Αν κάποιος περιηγηθεί στα ελληνικά social media, δεν θα βρει κάποια «χαμένη γενιά». Θα βρει μια γενιά που τα ’χει χάσει. Σύμφωνοι! Εκεί υπάρχουν υβριστές, επαγγελματίες των κομμάτων που προσπαθούν να «φτιάξουν κλίμα» στον κυβερνοχώρο, χυδαιολογίες κ.λπ., αλλά υπάρχουν και πολλά νέα παιδιά που φτιάχνουν διαφορετικές κι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες αφηγήσεις της ελληνικής πραγματικότητας. Δεν θα μπορέσει να προσπεράσει το διάχυτο χιούμορ, σε μορφές που είναι εντελώς ακαλλιέργητες στην Ελλάδα (one-liners ονομάζονται στις ΗΠΑ). Εκεί, «μες σε καπνούς και σε βρισιές» υπάρχει και μεγάλη δημιουργικότητα που εμφανίζεται στον λόγο, στη μουσική, στις τέχνες, σε project νέων τεχνολογιών κ.λπ.
Αλλά και στο επίπεδο του κοινωνικού μπορούμε να διακρίνουμε νέες μορφές οργάνωσης, πολύ καλύτερες από αυτές που γνωρίσαμε μέχρι σήμερα.
Τα κοινωνικά παντοπωλεία, τα κοινωνικά καφενεία, οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης κ.ά. στελεχώνονται από νέους ανθρώπους, οι οποίοι σε αντίθεση με τους παλιότερους δεν επαναπαύονται στο ερώτημα «μα τι κάνει το κράτος;». Μέσα στην κρίση φτιάχνονται από τα κάτω διαφορετικές μορφές κοινωνικής συγκρότησης. Είναι ακόμη εμβρυακές και κάποιες φορές «καπελώνονται» από φορείς του παρελθόντος (δηλαδή τα κόμματα), αλλά ένα μεγάλο μέρος αυτής της νέας γενιάς δεν είναι «χαμένη», απλώς ψάχνεται. Ακόμη και οι πράξεις αντίστασης σε κυβερνητικά πεπραγμένα παρουσιάζουν ένα θαυμαστό οργανωτικό κομμάτι από τα κάτω. Είτε μας αρέσει είτε όχι, το «κίνημα για ανοιχτή ΕΡΤ» ήταν πολύ καλύτερα οργανωμένο από το κρατικό «κίνημα της ΝΕΡΙΤ», παρά το γεγονός ότι οι πόροι και τα μέσα της κυβέρνησης (όπως και κάθε κυβέρνησης) ήταν πολλαπλάσιοι. Νέοι άνθρωποι οργάνωσαν το δίκτυο αναμετάδοσης μέσω του Διαδικτύου, διέσπειραν το μήνυμα, έκαναν αποτελεσματικά ψυχολογική προπαγάνδα χρησιμοποιώντας το «μαύρο της ΕΡΤ».

Γίνονται μετανάστες

Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι αυτή η δημιουργικότητα είναι εγκλωβισμένη και γι’ αυτό θνησιγενής. Ενώ στις ΗΠΑ της δεκαετίας του ’70 ξεπήδησε η επανάσταση των προσωπικών υπολογιστών από το κίνημα των χίπηδων, στην Ελλάδα, τα πιο λαμπερά μυαλά αυτής της «εγκλωβισμένης γενιάς» πρέπει να μεταναστεύσουν για να δημιουργήσουν. Χιλιάδες γραφειοκρατικά εμπόδια, που έφτιαξαν οι προηγούμενες γενιές για να διατηρήσουν αλώβητο το status quo, εμποδίζουν να φτιάξουν τη φλόγα, δημιουργία. Η επινοητικότητα εμφανίζεται στο Διαδίκτυο ακριβώς επειδή είναι εν πολλοίς αρρύθμιστο· αν και έγιναν προσπάθειες λογοκρισίας της έκφρασης «διά λόγους της (καθεστηκυίας) τάξης» από προβεβλημένα μέλη του κόσμου που φεύγει. Σύμφωνοι: οι προσπάθειες αυτές, εξαιτίας της αρχιτεκτονικής του Διαδικτύου, δεν είχαν καμιά ελπίδα να τελεσφορήσουν. Το γεγονός ότι επιχειρήθηκε κάτι τέτοιο δείχνει την απέλπιδα προσπάθεια της γενιάς που φεύγει να συντηρήσει το παλιό, επειδή δεν κατανοεί το νέο.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με όλες τις εκκλήσεις των παλιότερων να διατηρήσουν την κατεστημένη τάξη πραγμάτων, να συντηρήσουν τα πάντα: τους παλιούς τρόπους παραγωγής, μέχρι άχρηστες θέσεις εργασίας. Ο πόλεμος κατά της απελευθέρωσης της οικονομίας γίνεται σε πολλά μέτωπα κι έχει έναν κεντρικό στόχο: τον αποκλεισμό των νέων και πιο ταλαντούχων προς όφελος των παλαιότερων, που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να προσαρμοστούν στις νέες πραγματικότητες. Ετσι, μπαίνουν χιλιάδες νομοθετικά εμπόδια σε κάθε νέο που προσπαθεί να υλοποιήσει μία ιδέα, είτε αυτή είναι επιχείρηση είτε ένα νέος τρόπος οργάνωσης των πραγμάτων. Η παλιότερη γενιά έχει καθίσει στον σβέρκο της νέας, δημιουργικής, γενιάς και δεν την αφήνει να ανοίξει τα φτερά της. Αν αυτά τα παιδιά επιχειρούσαν, αντί απλώς να οργίζονται, η ανάπτυξη δεν θα ήταν προσδοκία. Θα ήταν πραγματικότητα.

Οικογενειακές αγκυλώσεις

Δεν είναι όμως μόνο τα γραφειοκρατικά εμπόδια που αποτρέπουν κάθε άνθρωπο με όραμα να φτιάξει κάτι καινούργιο. Υπάρχουν και οι οικογενειακές αγκυλώσεις. Τα νέα παιδιά γαλουχήθηκαν από τη συμπλεγματική γενιά της μεταπολίτευσης, η οποία επειδή δεν πρόλαβε να επαναστατήσει στη χούντα, αποφάσισε να «επαναστατήσει» σε ασφαλέστερους δημοκρατικούς καιρούς. Είναι μια γενιά που μπόλιασε την παράδοση του οικογενειακού προστατευτισμού με το πρόταγμα της «εξέγερσης». Θέλει τα παιδιά της «επαναστατημένα», αλλά στο Δημόσιο. Λέει «όχι στον καναπέ», αλλά «ναι στο γραφείο». Πάει τα παιδιά της (όπως έγινε τον Δεκέμβριο του 2008) στις διαδηλώσεις, αλλά φροντίζει να φοράνε ζακέτα.
Το βασικότερο πρόβλημα είναι η ιδεολογική χαλιναγώγηση αυτής της γενιάς από τα γεροντοπαλίκαρα της μεταπολίτευσης, οι οποίοι με πολλά παραμύθια στα μπαρ και στις εφημερίδες, τους «έψησαν» ότι η συντήρηση είναι επανάσταση. Τους έπεισαν ότι το άνοιγμα των επαγγελμάτων, που θα επιτρέψει σε νέους ανθρώπους να δοκιμάσουν νέες μεθόδους σε κάποιο χώρο, είναι «συντηρητική αντεπανάσταση»· ενώ προφανώς η συντήρηση του υπάρχοντος είναι «προοδευτική επανάσταση». Εχοντας την ιδεολογική ηγεμονία –την οποία πολλοί τη στηρίζουν σε ψεύτικες δάφνες του παρελθόντος–, έπεισαν πολλά από τα νέα παιδιά ότι το να μην αλλάξει τίποτε είναι πρόοδος, ενώ η δοκιμή καινούργιων μεθόδων είναι συντήρηση. Αν προσέξει κανείς, ακόμη και οι αγώνες ανατροπής του κατεστημένου είναι κατεστημένοι· τα ίδια συνθήματα της μεταπολίτευσης, τα ίδια πανό, οι ίδιες μέθοδοι. Μόνο στο Διαδίκτυο εμφανίζονται νέες μορφές αγώνα, ίσως επειδή το κομιτάτο των γκριζογενειάδων δεν μπορεί να το «καπελώσει» με τα δικά του κόλπα.
Το στοίχημα αυτής της χώρας είναι να απελευθερώσει τη νέα γενιά, ώστε αυτή να επιχειρήσει νέους δρόμους που εμείς δεν μπορούμε καν να φανταστούμε. Ναι, θα κάνουν λάθη, αλλά ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω. Οι γενιές του Πολυτεχνείου και της Μεταπολίτευσης –ας μην είμαστε μίζεροι– έδωσαν πολλά· θετικά και αρνητικά. Εκαναν λάθη, αλλά στέριωσαν για πρώτη φορά στην ιστορία αυτής της χώρας τη δημοκρατία. Ηταν στην εποχή τους προοδευτικοί, αλλά όπως έλεγε ο Ρόμπερτ Αντον Γουίλσον «χρειάζονται μόνο είκοσι χρόνια για ένα ριζοσπάστη να καταλήξει συντηρητικός χωρίς να αλλάξει ούτε μία ιδέα».
Σήμερα, τα γεροντοπαλίκαρα της μεταπολίτευσης που πουλούν επανάσταση με την οκά (ή με τη δραχμή) έχουν γίνει απλώς αντιδραστικοί. Αν αυτή η γενιά δεν τους αμφισβητήσει, δεν πρόκειται να δει προκοπή. Εξάλλου, στη Διαθήκη του για τη νέα γενιά, ο Μιχάλης Κατσαρός δεν λέει μόνο: «Αντισταθείτε σ’ αυτόν που χαιρετάει από την εξέδρα ώρες», αλλά και «στους άλλους που κάνουνε τους φίλους σας»...

Πηγή: Καθημερινή της Κυριακής 22 Σεπτεμβρίου 2013

Ποιοι ανέδειξαν την Χρυσή Αυγή;

Του Γιώργου Πήττα

Διαφωνώ σε όλους τους τόνους. Η κοινωνική σταθερότητα και κυρίως η συνοχή της κοινωνίας, έχουν γίνει κομμάτια και θρύψαλα πριν από πολλά χρόνια.
Πολύ νωρίτερα από την οικονομική κρίση, που ήρθε να εκτοξεύσει στα ύψη την κρίση αξιών που διαβρώνει την Ελλάδα συστηματικά, με την ευθύνη να βαραίνει περίπου όλο το πολιτικό σύστημα, και την πλάστιγγα της ενοχής να γέρνει αποφασιστικά στην πλευρά των μέχρι προχτές κομμάτων εξουσίας.
Η δε «σταθερότητα» είναι περίπου κάτι σαν την νεκρική ακαμψία που επέρχεται λίγο μετά τον θάνατο.
Η μοναδική «συνοχή» που εγώ θυμάμαι, ήταν η εκ του ασφαλούς συνεκτικότητα που γεννήθηκε στο πλαίσιο του χαβαλέ και του «ομαδικού αυτισμού» (οξύμωρο το σχήμα, ναι) που καθόρισε την κοινωνία κατά την εποχή των παχέων αγελάδων και της κάλπικης αυτοπεποίθησης. Τότε που οι Έλληνες έπαιζαν χρηματιστήριο, ή θεωρούσαν πως κέρδιζαν τις νέες Πλαταιές με την εθνική ποδοσφαίρου στη Λισαβόνα, με την κυρία Παπαρίζου στη Eurovision και το «Αθήνα 2004».
Η δε απόλυτη ανυπαρξία στοιχειώδους διαχείρισης των «Ολυμπιακών έργων» που υποτίθεται πως θα παραδιδόντουσαν στην κοινωνία, είναι μία από τις πολλές τρανές αποδείξεις πως τη χώρα, εδώ και χρόνια διαφεντεύει μία τρισάθλια παρέα που ζει και αναπνέει μόνο για την αυτοσυντήρηση της και την αναπαραγωγή της αγνοώντας προκλητικά ακόμα και τα πιο βασικά προσχήματα των κοινωνικών υποχρεώσεων της.
Η νεκρική ακαμψία, είχε ξεκινήσει και αυτή νωρίτερα όταν όπως πολλές φορές έχουμε γράψει, το ΠΑΣΟΚ χαύνωνε τις μάζες με καθρεφτάκια και κομπολόγια ξεριζώνοντας κάθε έννοια Κοινωνικής Παιδείας και αντικαθιστώντας την αλφαβήτα με το Ά της Αυριανής και το Ω με την ιδεολογία του Ωχ αδερφέ.
Ένα –κατά τη γνώμη μου- τεράστιο σφάλμα που κάνουν πολλοί, είναι πως βλέπουν την Χρυσή Αυγή ως προϊόν της οικονομικής κρίσης και διασπείρουν την ιδέα πως «αν πάμε καλά» ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, η Χ.Α. θα εξανεμισθεί.
Το πολιτικό σύστημα όμως είναι που συνέλαβε και κυοφόρησε την Χρυσή Αυγή. Η «γλώσσα» του Μιχαλολιάκου, ελάχιστα διαφέρει από την γραμματική και τη σύνταξη του Καρατζαφέρη στην εποχή που αυτός ξερνούσε τα καθημερινά μεσημεριάτικα λογύδρια του στο παράνομο κανάλι του.
Το έγκλημα που είχε σαν αποτέλεσμα τον φόνο του Παύλου Φύσσα ήταν «προμελετημένο». Απλά, έτυχε να είναι ο Παύλος. Θα μπορούσε να είναι ο Δημήτρης, ο Κώστας, η Κατερίνα.
Μοιάζει αυτό το φονικό σαν να είναι το αποτέλεσμα ενός butterfly effect που ξεκίνησε χρόνια πριν, όταν το σύστημα συναισθανόμενο το αδιέξοδο στο οποίο θα περιέλθει, κούνησε ανεπαίσθητα τα φτερά του για να δημιουργήσει μία φαινομενικά άσχετη αλληλουχία.
Η ανικανότητα της ντόπιας πλουτοκρατίας να υπάρξει στοιχειωδώς ανταποδοτική προς την κοινωνία, ήταν επόμενο να διαρρήξει κάθε έννοια συνοχής και να γεννήσει χιλιάδες αυλοκόλακες από τη μια και πολλαπλασιαζόμενους παρίες από την άλλη. Η οικονομική κρίση του 2008-ας θυμόμαστε ότι σοβαροί αναλυτές την είχαν προβλέψει αρκετά νωρίτερα- ήρθε για να ανακατέψει την τράπουλα με ανυπολόγιστο ανθρώπινο κόστος.
Η Χρυσή Αυγή δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από ένα είδος τρομοκρατικής οργάνωσης, από αυτές που είναι βούτυρο στο ψωμί όσων κατασκευάζουν αφορμές για να χτίζουν ένα ασφυκτικό αστυνομικό κράτος. Η Χρυσή Αυγή, αφομοιώνοντας την «μαγκιά» της Αυριανής-αφού πρώτα την έφερε προς τα «δεξιά» ο Καρατζαφέρης, υιοθετώντας την πατριωτική ρητορεία του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου (θυμάστε τους γραικύλους και τις μαυροφορεμένες λαοσυνάξεις του 666;) στηριγμένη πάνω στα αμέτρητα χοντρά σκάνδαλα που ξέσπαγαν το ένα μετά το άλλο τόσο επί ΠΑΣΟΚ όσο και επί Νέας Δημοκρατίας φέρνοντας ζάλη στους πολίτες, εκμεταλλευόμενη στο έπακρο την μεταμόρφωση του κέντρου λόγω των γκέτο, εμφανίστηκε ως η «αντισυστημική» δύναμη. Η οικονομική κρίση, τα εκατομμύρια των ανέργων και απελπισμένων, η εκτός ελέγχου ανασφάλεια, ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα.
Και ποιος νοιάζεται αν υπήρξαν «παγανιστές»; ( πρέπει να ειπωθεί κάποια στιγμή πως η σχέση τους με τον παγανισμό και την ιστορική ελληνική θρησκεία είναι μικρότερη και από τη δική μου με τα μαθηματικά στα οποία υπήρξα ευλαβής σκράπας).
Και ποιος νοιάζεται αν ήταν ήδη γνωστή η Χ.Α. σαν συμμορία που έδερνε και μαχαίρωνε μετανάστες;
Και ποιος νοιάζεται αν ο Μιχαλολιάκος και ο Κασιδιάρης και ο Λαγός και ο Παπάς και ο Παναγιώταρος και ο Μπαρμπαρούσης είναι βαμμένοι ναζιστές με βούλα στων οποίων την συμπεριφορά μπορείς να διακρίνεις την διαταραχή χωρίς να είσαι καν ψυχίατρος;
Σίγουρα όχι όσοι τους ψηφίζουν και όσοι ετοιμάζονται να τους ψηφίσουν. Προηγήθηκαν για αυτό, πολλά χρόνια «φροντιστηρίου» στην παραπαιδεία της παραπολιτικής ώστε να απαξιωθούν τα πάντα και να έχουμε τώρα μια σημαντική μερίδα της κοινωνίας, έτοιμη από καιρό, που βλέπει τους άναρθρους και αλαλάζοντες ως «λύση».
Τους πλέον ανθέλληνες ως υποδείγματα Ελλήνων.
Τους προδότες, ως πατριώτες.
Έτσι για γούστο, παραθέτω λίγους στίχους από τον Θούριο του Ρήγα Φεραίου, που συχνά πυκνά αυτά τα υποπροϊόντα της χειρότερης εκδοχής του ανθρώπινου είδους, τολμούν και πιάνουν στο στόμα τους.
Αν διαβάζει κάποιος ψηφοφόρος της Χρυσής Αυγής, περαστικά και με το συμπάθιο:

Βουλγάροι κι Αρβανίτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,
Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή,
Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί,
πως είμαστ’ αντρειωμένοι, παντού να ξακουσθεί.
Να σφάξουμε τους λύκους, που στον ζυγόν βαστούν,
και Χριστιανούς και Τούρκους, σκληρά τους τυραννούν.
Στεργιάς και του πελάγου, να λάμψει ο σταυρός,
και στην δικαιοσύνην, να σκύψει ο εχθρός.
Ο κόσμος να γλιτώσει, απ’ αύτην την πληγή,
κι ελεύθεροι να ζώμεν, αδέλφια εις την γη

Ο κόσμος που ονειρεύτηκε ο Ρήγας, με μαύρους κι’ άσπρους , έλληνες και τούρκους να μοιράζονται αδελφικά τη γη.
Σχεδόν, ένα Imagine της εποχής του.
Hat Ihrer Meinung nach, Herr KaSSidiaris, diser bedeutende Grieche nicht Recht gehabt?
(Δίκιο δεν είχε κύριε ΚαSSιδιάρη αυτός ο κατά τη γνώμη σας σημαντικός Έλληνας;) Αλλά βέβαια ο Κασιδιάρης και οι κλώνοι του ακολουθούν με συνέπεια το ύφος της επίσημης εκπαίδευσης που επιβάλλει το υπουργείο « Παιδείας και Θρησκευμάτων» κόβοντας και ράβοντας την ιστορία κατά το δοκούν προκειμένου να υπηρετηθούν οι «στόχοι».
Γιατί, όπως διδάσκει και ο Joseph Goebbels: «όσο πιο μεγάλο το ψέμα, τόσο πιο πολλοί οι οπαδοί του»
Το φονικό βέβαια του Παύλου Φύσσα δεν ήταν το πρώτο. Η λοβοτομή της κοινωνίας φωτίστηκε ήδη από τις αρχές του χρόνου.
Το πύκνωσε έξοχα σε λίγες λέξεις ένας τακτικός αναγνώστης του tvxs.gr ( Cosmos Change ) στο πικρό σχόλιο που άφησε στα κοινωνικά δίκτυα:
«Να μαζευόταν τόσος κόσμος και για τον Πακιστανό που έσφαξαν τον Γενάρη τα Χρυσαύγουλα ... ίσως είχαμε κάποια ελπίδα σαν κοινωνία».
Όμως, σιγά μη μαζεύονταν. Ο ρατσισμός και οι διακρίσεις είναι παλιά παράδοση στην Ελλάδα- όσοι πιστεύουν πως αυτά τα φρούτα ξεφύτρωσαν τώρα ας ψάξουν λίγο το παρελθόν, δεν πάνε δα και πάρα πολλά χρόνια που ακόμα και ένα ανάπηρο παιδί ήταν η ντροπή της οικογένειας.
Η δε συχνά τρομακτικά καθυστερημένη ελληνική ή μάλλον ρωμαίικη «θυμοσοφία» περιελάμβανε διάφορα χαριτωμένα του τύπου: «φάε Κωστάκη το φαί σου γιατί θα φωνάξω τον αράπη», «τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς».
Από όπου κι αν το πιάσεις το ζήτημα μοιάζει να δικαιώνεται ο αείμνηστος Καστοριάδης που βλέπει τον ουσιαστικό θάνατο των Ελλήνων περί το 404 και το τέλος του 5ου αιώνα, με τον εκφυλισμό δηλαδή των αυτοθεσμιζόμενων δημοκρατικών πόλεων.
Να επιστρέψω όμως, στη Χρυσή Αυγή και στο σήμερα:
Αν κάπου υπάρχει ένα δίκιο και μάλιστα μεγάλο στις αναλύσεις του ΚΚΕ είναι πως η Χρυσή Αυγή είναι το μακρύ χέρι του συστήματος και, το τελευταίο βέλος στη φαρέτρα του πολιτικού κατεστημένου.
Στοιχηματίζω, πως στο επόμενο διάστημα θα δούμε μία συστηματική κυβερνητική επιχείρηση «αποκάλυψης της εγκληματικής φυσιογνωμίας των Νεοναζί». Ακόμα και η σπουδή του κου Δένδια να τρέξει στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου και να καταθέσει φάκελο με τα εγκλήματα της Χ.Α. είναι χαρακτηριστική. Ο φάκελος βέβαια, δεν ετοιμάστηκε σε 5 και 10 ώρες.
Ήταν εκεί, και περίμενε την κατάλληλη στιγμή.
Η Ν.Δ. θα επιδείξει τώρα «αποφασιστικότητα» για να πατάξει τη βία «απ’ όπου κι’ αν προέρχεται». Θα ξεκινήσει από τη Χρυσή Αυγή και θα φτάσει στο γιαούρτι και το φάσκελο που ήδη κάποιοι πρόλαβαν να δείξουν ως «αρχή του κακού». Η Χρυσή Αυγή ενδεχομένως να συρρικνωθεί.
Ας μην ξεχνάμε πως έρχονται ευρωεκλογές και το τελευταίο που θα ήθελαν οι Βρυξέλλες και το Στρασβούργο είναι να δουν τους τραμπούκους να κάνουν τσαμπουκάδες στο Ευρωκοινοβούλιο και να διαχέουν τον λόγο του μίσους. Παράλληλα, εκείνο το ποσοστό που θα φύγει από την όζουσα αγκάλη της Νεοναζιστικής ακροδεξιάς θα γίνει δεκτό στην δεξιά και ακροδεξιά του… Συνταγματικού τόξου.
Λίγοι διορισμοί, μερικά βολέματα, πολλά λόγια, το μούδιασμα πολλών απελπισμένων που ωστόσο δεν θέλουν να ταυτιστούν με το αίμα ενός έλληνα (με του Πακιστανού κανένα πρόβλημα) και, θα επιστρέψουν στο φυσικό τους περιβάλλον ισχυροποιώντας έτσι το κόμμα των Σαμαρά – Λαζαρίδη. 
Θα μείνει εκεί το πράγμα;
Όχι. Στελέχη όπως η κα Μπακογιάννη, ο Προκόπης Παυλόπουλος κ.α. πιθανότατα να φύγουν από μία υπερδεξιά Νέα Δημοκρατία που θα θελήσει να κρατήσει ευτυχισμένη την καινούργια πελατεία της.
Σε αυτό το σημείο «απελευθερώνονται» οι διεργασίες της κεντροδεξιάς και του φιλελεύθερου χώρου όπου ρόλο θα αποκτήσουν αρκετοί από το ιστορικά τελειωμένο ΠΑΣΟΚ.
Η Ναζιστική ακροδεξιά δεν θα εξαφανιστεί. Θα της «επιτραπεί» να κρατήσει ένα μονοψήφιο ποσοστό ώστε να παραμείνει το άγριο και μεταλλαγμένο μαντρόσκυλο του συστήματος.
Το «σενάριο» αυτό θα πάρει χρόνο για να εξελιχθεί. Δεν αποκλείω κατά την πορεία να δούμε και καμιά χοντρή προβοκάτσια με αριστερή ετικέτα ώστε το σύστημα να βρει την ευκαιρία να αποδείξει πως είναι ενάντιο στην κάθε βία «από όπου και αν προέρχεται».
Κι ας είναι η βία και η τρομοκρατία που ασκεί το ίδιο το σύστημα με την διάλυση του όποιου κοινωνικού κράτους, με τις απολύσεις και την ανθρωπιστική κρίση, η χειρότερη και πιο ακραία βία και τρομοκρατία.
Ακριβώς όμως για αυτό τον λόγο, πριν από δύο τρία χρόνια επέμενα πως η Αριστερά έπρεπε να καταγγέλλει εμμονικά τη βία «από όπου κι’ αν προέρχεται». Δεν θα είχε δώσει στον κάθε Λαζαρίδη το φληνάφημα περί «δύο άκρων».
Τώρα, θα γίνει μια καραμέλα στο χέρι του συστήματος και θα προσφερθεί δυστυχώς πειστικά, στα στεγνά χείλη των απελπισμένων.
Αγαπητέ κύριε Τσίπρα όση κριτική και αν σου έχει ασκηθεί από τη στήλη μου είσαι- εκ των πραγμάτων- η μοναδική εναλλακτική κυβερνητική λύση.
Επειδή η πιθανότητα να κυβερνήσεις είναι ισχυρή. Επειδή υπάρχει οντολογική ανάγκη για σοβαρό αντίλογο στα όσα λέγει και πράττει η παρούσα κυβέρνηση.
Επειδή η Ελλάδα είναι μια τρίχα πριν από το στάδιο του failed state.
Σε ικετεύω (ναι, σε ικετεύω) να αποκτήσεις πλήρη συνείδηση του ιστορικού ρόλου που έχει ο σημερινός ηγέτης της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης καθώς αύριο, είτε θα είναι πρωθυπουργός, είτε θα ξεφουσκώσει σαν μπαλόνι και θα συρρικνωθεί μπερδεμένος και αγκυλωμένος σε κάποιο αγκάθι του πολυδαίδαλου βαθέως ελληνικού πολιτικού συστήματος που συστήθηκε ως «παρακράτος» και έτσι ένδοξα συνεχίζει.

Πηγή: http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/o-aleksis-tsipras-kai-i-nea-dimokratia-ae-proin-xrysi-aygi-toy-giorgoy-pitta

Εμείς λέμε ότι η ΝΔ του Σαμαρά και η Χρυσή Αυγή είναι το ίδιο πράγμα

του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

«Εμείς λέμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χρυσή Αυγή είναι το ίδιο πράγμα», δήλωσε εντός του Κοινοβουλίου ο γενικός γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου και στενός, πιο στενός δεν γίνεται, συνεργάτης του Σαμαρά Τάκης Μπαλτάκος. Τολμάει να ταυτίζει την Αριστερά με τους ναζί η ΝΔ του Σαμαρά, η ΝΔ του Μπαλτάκου, που γυρνάει στους διαδρόμους και απειλεί ότι, αν χρειαστεί, ο Αντώνης θα κυβερνήσει μαζί με τη Χρυσή Αυγή; Του Μπαλτάκου που γράφει ιστορικά μυθιστορήματα για την Κρυπτεία, για τη συνήθεια δηλαδή των αρχαίων σπαρτιατών να μαχαιρώνουν κρυφά και μέσα στη νύχτα δούλους. ‘Ο, τι κάνουν δηλαδή οι χρυσαυγίτες με τους μετανάστες και όχι μόνο με τους μετανάστες.
Μιλάει η ΝΔ του Μάκη Βορίδη, που τον είχε χρίσει μέσα από τη φυλακή ο Γεώργιος Παπαδόπουλος γραμματέα της νεολαίας της ΕΠΕΝ. Του Βορίδη που κυνηγούσε αριστερούς φοιτητές με το τσεκούρι, που κυκλοφορούσε με μπότες και στολή παραλλαγής, που χαιρετούσε ναζιστικά τον Μιχαλολιάκο σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.
Η ΝΔ του Άδωνι Γεωργιάδη, που πουλούσε από την εκπομπή του το ακραία αντισημιτικό βιβλίο του Κ. Πλεύρη «Οι Εβραίοι όλη η αλήθεια», λέγοντας ότι πρόκειται για βιβλίο συγκλονιστικό με άψογη επιστημονική τεκμηρίωση. Συγκλονιστικό και επιστημονικά τεκμηριωμένο ένα βιβλίο που δικαιολογεί το Ολοκαύτωμα.
Η ΝΔ του Χαράλαμπου Αθανασίου, που έχει για σύμβουλο τον ιστορικό και συνοδοιπόρο του Σαμαρά στην ΠΟΛ.ΑΝ Ιωάννη Κωτούλα. Τον συγγραφέα του βιβλίου «Η άνοδος του Γ' Ράιχ», από το οποίο μαθαίνουμε ότι «ο ναζισμός ήταν μια μεγάλη επανάσταση κατά της γραφειοκρατίας» ότι «ο Χίτλερ ήταν ικανότατος πολεμιστής και ικανότατος ομιλητής», ότι ο ο Γκαίριγκ» ήταν διακεκριμένος αεροπόρος» ότι «τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν τμήμα της πολεμικής προσπάθειας των Γερμανών".
Η ΝΔ του Φαήλου Κρανιδιώτη, που ζητούσε να ανοίξουν στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες, πολύ πριν ανοίξει η Αμυγδαλέζα. Του Φαήλου, που η σκέψη και η ανάλυση του διαπερνάται από την πεποίθηση πως όσα συμβαίνουν στον πλανήτη είναι αποτέλεσμα εβραϊκή συνωμοσίας.
Η ΝΔ του Βύρωνα Πολύδωρα, που έχει ζητήσει κατ' επανάληψη τη συνεργασία της ΝΔ με την Χ.Α., που όπως λέει έχει πάρει 600.000 ψήφους (400.000 έχει πάρει) και πρόκειται να πάρει 1.000.000.
Η ΝΔ του Παναγιώτη Ψωμιάδη, που στις εκλογές του Ιουνίου, τότε που ήταν υπεύθυνος για την εκστρατεία στην Βόρεια Ελλάδα, είχε αποκαλέσει την Χρυσή Αυγή «αδελφό κεντροδεξιό κόμμα».
Η ΝΔ του Νικόλαου Δένδια, που βάζει τον Ξένιο Δία να μαζεύει τους μετανάστες από τους δρόμους και να τους μαντρώνει στην απάνθρωπη Αμυγδαλέζα, που καλύπτει τους βασανιστές των αστυνομικών τμημάτων, που ανέχεται την διείσδυση της Χ.Α. στα σώματα ασφαλείας. Του Νικόλαου Δένδια που κρατούσε τους 32 φακέλους με εγκλήματα της Χρυσής Αυγής στο συρτάρι του και τους πήγε στην εισαγγελέα μόνο όταν δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας.
Η ΝΔ του Σαμαρά, που όταν μετά το 1977 η ΝΔ έπαψε να συμμετέχει στις γιορτές μίσους του Μελιγαλά, συνέχισε, ως νεαρός βουλευτής Μεσσηνίας, να πηγαίνει μόνο αυτός, εκδίδοντας μάλιστα και δελτίο τύπου που ειδοποιούσε για την εκεί παρουσία του.
«Πόσες και πόσες ιστορίες; Πόσες και πόσες απορίες;», που θα ‘λεγε και ο Μπέρτολτ Μπρεχτ.

Πηγή: Αυγή

Εδώ ζούμε...

Γράφει ο Καρτέσιος

Τον Αύγουστο του 2012 έγινε μια φρικιαστική εγκληματική πράξη δίχως όμως κανένα πολιτικό κίνητρο. Ένας 21χρονος αλλοδαπός βίασε και προσπάθησε να δολοφονήσει μία 15χρονη στην Πάρο. Πάνω σε αυτή την τραγωδία στήθηκε ένα ολόκληρο επικοινωνιακό παιχνίδι για να δικαιολογηθεί το μίσος της «Χρυσής Αυγής» εναντίον των μεταναστών. Εκείνη την εποχή οι χρυσαυγίτες είχαν μετατρέψει την εν λόγω εγκληματική πράξη σε σημαία του ρατσισμού τους και ξεκίνησε ένα πογκρόμ που σταματημό δεν έχει μέχρι σήμερα....
Δεν ήταν όμως μόνο η «Χρυσή Αυγή» που εκμεταλλεύτηκε πολιτικά μια απόπειρα δολοφονίας κι ένα βιασμό που έγιναν δίχως κανένα πολιτικό κίνητρο.
Μεγάλο μέρος των ανεξάρτητων εθνικιστών, «ουδέτεροι και φιλήσυχοι πολίτες», μέρος της βάσης της ΝΔ, αλλά και στελέχη της, καλλιεργούσαν το τοπίο που ήθελε να είναι βιαστές και δολοφόνοι όλοι οι μετανάστες, βάζοντας ουσιαστικά πλάτη στα μαχαιρώματα της «Χρυσής Αυγής». Φαντάζομαι ότι και ο ίδιος ο πρωθυπουργός θα ήθελε να βγει και να χρησιμοποιήσει εκείνη την απόπειρα δολοφονίας ως επιχείρημα για να ενισχύσει το προεκλογικό του σλόγκαν περί «ανακατάληψης των πόλεών μας από τους λαθρομετανάστες». Δεν το έκανε, επειδή το έκαναν για εκείνον τα ΜΜΕ που ελέγχει.
Όμως μία εγκληματική πράξη δίχως κανένα πολιτικό κίνητρο είχε γίνει η βάση για να στεριώσει η νεοναζιστική λογική και οι πρακτικές της. Τότε, λοιπόν, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας δε βγήκε με διάγγελμα να ηρεμήσει την κατάσταση λέγοντας: «Δεν είναι ώρα για εσωτερικές διαμάχες. Ούτε για ένταση. Οι όποιες πολιτικές διαφωνίες λύνονται με διάλογο δημοκρατικό, όχι με διαφωνίες εμπρηστικές, ούτε με τη βία, απ΄ όπου και αν προέρχεται, και – πολύ περισσότερο – όχι με το αίμα. Που μας διαιρεί μέσα και μας εκθέτει έξω από την Ελλάδα».
Βγήκε όμως να πει τα παραπάνω τώρα που υπήρξε στην Ελλάδα μια καθαρά πολιτική δολοφονία. Ένα έγκλημα με πολιτικά κίνητρα. Βγήκε τώρα να ζητήσει ηρεμία και διάλογο. Βγήκε τώρα να μιλήσει για «βία, απ΄ όπου και αν προέρχεται» στηρίζοντας τους ακροδεξιούς συμβούλους του και δίνοντας πρωθυπουργική κάλυψη στις δηλώσεις Λαζαρίδη.
Θέλει ηρεμία και διάλογο τώρα ο πρωθυπουργός. Θέλει να μην εκτεθούμε στο εξωτερικό. Μην τυχόν και χαλάσει η «καλή εικόνα» της χώρας.  τώρα που πλέον κράζουν την Ελλάδα ακόμη και τα πλέον συστημικά ΜΜΕ του εξωτερικού. τώρα όμως του ξέφυγε η κατάσταση, γιατί σήμερα δε μπορεί να δώσει εντολή στο ΕΣΡ να απαγορέψει τη μετάδοση εικόνων από την πραγματικότητα της εξαθλίωσης. Μ’ εκείνες τις εικόνες πεινασμένων και αστέγων που εξέθεταν την κυβέρνησή του είχε ξεμπερδέψει. Τώρα δε μπορεί να το κάνει.
Τώρα ξέρει ότι συζητιέται ανοιχτά διεθνώς η κάλυψη που παρέχει η κυβέρνησή του στους χρυσαυγίτες. Τώρα το video με τους χρυσαυγοασφαλίτες να πετούν πέτρες στους αντιφασίστες υπό την προστασία των ΜΑΤ κάνει τον γύρο του κόσμου. Τώρα, αναφέρεται στον Παύλο Φύσσα, ενώ αν σεβόταν έστω και ελάχιστα τον νεκρό δε θα έπρεπε να πιάνει στο στόμα του το όνομα Παύλος Φύσσας.
Τώρα που τον ρωτάει ο δημοσιογράφος του BBC Paul Mason «η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να εξηγήσει στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί αστυνομικοί και πολίτες που πετούν πέτρες φαίνεται να συνεργάζονται σε αυτό το video;», τι θα απαντήσει άραγε; Μήπως θα πει για το success story που γέννησε η παράνοια και η αλαζονεία; Μήπως για το tweet του υπουργού του με το οποίο ζητούσε να καθαριστεί η «αριστερή φασιστοπαρέα»; Μήπως θα μιλήσει για την άρνηση του άλλου υπουργού του να διακόψει τη στενή συνεργασία της αστυνομίας του με τους χρυσαυγίτες; Μήπως θα μιλήσει για τον υπουργό του που δεν ενοχλήθηκε από το γεγονός ότι μέχρι σήμερα έχουν σχηματιστεί μόνο 6 δικογραφίες για κάθε είδους περιστατικά φυλετικής βίας αυτεπαγγέλτως από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών;
Τι θα πει τώρα που όλοι ξέρουν ότι βάφτισε «άκρο» το αντιφασιστικό κίνημα για να δικαιολογήσει τη δική του ταύτιση με το ακροδεξιό μόρφωμα της «Χρυσής Αυγής», την κάλυψη που της παρείχε και τη στήριξη που δέχτηκε απ’ αυτήν; Τι θα πει, όχι μόνο ο Σαμαράς, αλλά όλοι εκείνοι οι ανεξάρτητοι εθνικιστές, οι «ουδέτεροι και φιλήσυχοι πολίτες», το μέρος της βάσης της ΝΔ, αλλά και τα στελέχη της που τον Αύγουστο του 2012 έκλειναν το μάτι στη «Χρυσή Αυγή»;
Δυστυχώς λένε ήδη ότι «δεν πρέπει να γίνει πολιτική εκμετάλλευση του θανάτου τού Παύλου Φύσσα». Ποιοι; Αυτοί που εκμεταλλεύθηκαν πολιτικά ένα έγκλημα χωρίς κανένα πολιτικό κίνητρο, ζητούν να μη γίνει «πολιτική εκμετάλλευση» ενός πολιτικού εγκλήματος! Και τι θεωρούν «πολιτική εκμετάλλευση»; Την αντίσταση στους νεοναζί! Προκαλεί αηδία το θράσος τους. Ζητούν «θεσμική αντιμετώπιση του θέματος». Από ποιους θεσμούς άραγε; Από τους ίδιους θεσμούς που «αδειοδότησαν» και στήριξαν τις πρακτικές της «Χρυσής Αυγής»;
Δε μπορώ να περιμένω κάτι καλύτερο από ανθρώπους που βολεύονται να ακούν τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να δηλώνει μέχρι την τελευταία στιγμή: «Δεν γνωρίζω αν υπήρχαν πολιτικά κίνητρα, είναι πολύ νωρίς για να βγάλουμε συμπεράσματα».
Εδώ ζούμε… Τραγικό, αλλά αυτό είναι. Η συνενοχή τους να ζητάει τη συνενοχή όλων μας. Λοιπόν, χάσατε…

Πηγή: http://ostria-gr.blogspot.gr

Συγνώμη Ευρώπη, ο φασισμός είναι εδώ!

Πριν αναλύσω την επιλογή του τίτλου, ας συνοψίσουμε όλα τα γεγονότα που συνέβησαν στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες.
Θα ξεκινήσουμε από τον Ιούνιο. Τις πρώτες μέρες του πρώτου καλοκαιρινού μήνα, παρακολουθούσαμε με δέος και θαυμασμό τις κινητοποιήσεις των Τούρκων που προκλήθηκαν με αφορμή την πλατεία Ταξίμ. Η αλήθεια είναι πως ντρεπόμασταν που εμείς δεν πολεμάμε για τα δικαιώματά μας, τα οποία η ελληνική κυβέρνηση εξαφανίζει σιγά σιγά, υπακούοντας τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΔΝΤ και της Γερμανικής Κυβέρνησης.
Η σιωπή που επικρατούσε όλους αυτούς τους μήνες στην Ελλάδα, ήρθε να συνδυαστεί με το μαύρο που κυρίευσε τις οθόνες των τηλεοράσεών μας. Ήταν το απόγευμα της 11ης Ιουνίου, όπου ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, αποφάσισε να αναστείλει τη λειτουργία της ΕΡΤ. Με την απόφαση αυτή, γίναμε η πρώτη χώρα της Ευρώπης χωρίς κρατική τηλεόραση.
Κατά τη γνώμη μου, η απόφαση του Αντώνη Σαμαρά, βασίστηκε στην υλοποίηση μίας χούντας ελαφριάς μορφής. Κλείνοντας την ΕΡΤ, έδωσε τη δυνατότητα να μετατραπούν τα ιδιωτικά κανάλια σε βασικές πηγές πληροφόρησης του κοινού, γνωρίζοντας πως αυτά τα κανάλια υποστηρίζουν τα συμφέροντα της κυβέρνησης. Ήταν η πρώτη φορά που οι Ευρωπαίοι ασχολήθηκαν με την Ελλάδα για κοινωνικά θέματα κι όχι για οικονομικά. Η αρχή του τέλους είχε ήδη ξεκινήσει στην Ελλάδα...
Μετά την απόφαση αυτή, το δήθεν αριστερό κόμμα του κυρίου Κουβέλη, η Δημοκρατική Αριστερά, αποσύρθηκε από τον κυβερνητικό συνασπισμό αφήνοντας την εξουσία στην δεξιά (ακροδεξιά θα 'λεγα) Νέα Δημοκρατία και στο ψευτοσοσιαλιστικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. Η νέα κυβέρνηση ήταν πλέον εύθραυστη. Για να κρατήσει γονατιστό τον λαό πήρε κι άλλα αντιλαϊκά μέτρα.
Τον Ιούλιο, ξεκίνησε να εκπέμπεται το σήμα της νέας κρατικής τηλεόρασης. Η κυβέρνηση εξαπάτησε τους Ευρωπαίους με την κίνησή της αυτή, θέλοντας να δείξει πως οι Έλληνες έχουν κρατικό κανάλι για ενημέρωση. Μεγάλο ψέμα. Το νέο κρατικό κανάλι είναι από τα πλέον πιο μισητά κανάλια.
Η μόνη ομάδα που χαιρόταν κι εκμεταλλευόταν την κατάσταση στην Ελλάδα, ήταν η Χρυσή Αυγή. Όλα αυτά τα χρόνια, έστελνε αθόρυβα στα νοσοκομεία ένα σωρό μετανάστες. Κανείς δεν νοιαζόταν διότι πολύ απλά, τα θύματα ήταν ξένοι. Τους αγνοούσαμε. Το ίδιο κάναμε όταν άρχισαν να απειλούν κομμουνιστές, αριστερούς κι άλλες δημοκρατικές παρατάξεις. Η στάση που κρατήσαμε ήταν ένα μεγάλο λάθος. Τις συνέπειες τις βλέπουμε τώρα.
Παράλληλα η οικονομική κατάσταση, έκανε την καθημερινότητά μας όλο και πιο μίζερη. Το κόστος της ζωής μας είχε γίνει αβάσταχτο. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν ούτε εισιτήριο να κόψουν στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένας 19χρονος να χάσει τη ζωή του στο Περιστέρι, τον Αύγουστο. Η αντίδραση του κόσμου δεν ήταν όσο θα 'πρεπε έντονη. Πολύ κόσμος έλειπε σε διακοπές. Όμως η οργή διογκωνόταν...
Όσο ο κόσμος παρακολουθούσε τις εξελίξεις στην Συρία, ο Έλληνας πρωθυπουργός μαζί με το επιτελείο του αποφάσιζαν νέα μέτρα για το φθινόπωρο. Όλα αυτά κάτω από τις επευφημίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΔΝΤ και της Γερμανικής πολιτικής. Οι Έλληνες δεν μπορούν να υποστούν νέες πιέσεις.
Ο Σεπτέμβρης μπήκε άσχημα. Η Μέρκελ ξεκίνησε μία επιθετική κριτική προς τους Έλληνες παρουσιάζοντάς τους ως το μεγάλο πρόβλημα της Ευρώπης. Το θέμα όμως είναι πως διαστρέβλωσε την αλήθεια, δίνοντας ψεύτικα στοιχεία στους Γερμανούς πολίτες. Αν το καλοσκεφτεί κανείς όμως, θα διαπιστώσει πως υπάρχει εξήγηση. Το ερχόμενο σαββατοκύριακο έχουμε τις γερμανικές εκλογές. Είναι αναγκαίο λοιπόν να ακουστούν ψέματα πριν τις κάλπες.
Κι εκτός από την επίθεση της Μέρκελ, ο κόσμος άκουγε και τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Το κράτος ζητάει κι άλλα λεφτά από τους πολίτες. Μόνο που τα λεφτά τελείωσαν. Οι άδειες τσέπες των Ελλήνων έχουν γεμίσει με οργή. Οι καθηγητές και οι δάσκαλοι κλείνουν τα σχολεία, οι μαθητές κάνουν καταλήψεις και η μία απεργία ακολουθεί την άλλη...
Μέσα σ' όλη αυτήν την ταραχή η Χρυσή Αυγή κερδίζει έδαφος. Πριν από μία βδομάδα επιτέθηκε σε κομμουνιστές στην περιοχή του Περάματος. Ευτυχώς δε θρηνήσαμε νεκρό στη συμπλοκή αυτή.
Πριν από λίγες μέρες, νεοναζί της Χρυσής Αυγής προκάλεσαν επεισόδια σε εκδηλώσεις μνήμης στον Μελιγαλά και στα Γιαννιτσά. Το κομμουνιστικό κόμμα της Ελλάδος και τα λοιπά αριστερά κόμματα συγκράτησαν την ψυχραιμία τους. Κανείς δεν περίμενε τι θα ακολουθούσε τις επόμενες μέρες...
Χθες βράδυ ζήσαμε τη πρώτη πολιτική δολοφονία μετά από αρκετά χρόνια στην Ελλάδα. Μέλη της Χρυσής Αυγής, προπηλάκισαν νεαρούς αντιφασίστες αριστερών ιδεολογιών και μέλη ραπ μπάντας. Ένα από τα παιδιά αυτά έπεσε νεκρό.
Από χθες ξεκίνησε μία νέα περίοδος για την Ελλάδα. Η κρατική τρομοκρατία της ελληνικής κυβέρνησης και οι φασιστικές δράσεις των νεοναζί της Χρυσής Αυγής δε θα μας τρομοκρατούν άλλο.
Η οργή πλέον δεν ελέγχεται.
Μία νέα μέρα ξεκινάει για την Ελλάδα.
Ο φασισμός έχει κυριεύσει πλέον τη χώρα μου.
Πρέπει να τον τερματίσουμε! 

Δεν θα μας τρομοκρατήσει ο φασισμός!

Ήταν θέμα χρόνου. Όλοι το συζητούσαμε και το περιμέναμε. Ήταν αναμενόμενο πως κάποια στιγμή θα θρηνούσαμε τον πρώτο νεκρό με αφορμή πολιτικά κίνητρα. 

Η τρομοκρατία στην Ελλάδα έχει περάσει σε άλλο επίπεδο πλέον. Όσοι άνοιγαν το στόμα τους και ύψωναν την γροθιά τους ενάντια στο φασισμό και την κρατική τρομοκρατία, πλέον θα το σκέφτονται δεύτερη και τρίτη φορά πριν πάρουν την απόφαση να αντιδράσουν. 

Κάποτε ήταν τα δακρυγόνα και τα γκλόμπς που έδιωξαν τον κόσμο από τους δρόμους και τις πλατείες. Τα κατάφεραν. Τώρα ήρθε και η δολοφονία για να βουλώσει τα στόματα όσων συνέχιζαν να φωνάζουν για ελευθερία και δικαιώματα. Αυτός ήταν εξάλλου ο σκοπός τους. 

Το θέμα είναι να μην τους το επιτρέψουμε. 

Δεν πρέπει να δειλιάσουμε. 

Ο φόβος μας θα φέρει τον φασισμό και τον νεοναζισμό πιο κοντά στην εξουσία. 

Ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε. 

Η ανοχή της δημοκρατίας έδειξε πως βοήθησε αρκετά στο να εκκολαφθεί το αυγό του ναζισμού. Και το φίδι που βγήκε μέσα απ' αυτό, άρχισε σιγά σιγά να μας τυλίγει, να μας σφίγγει, να μας πνίγει και στο αφού τελικά μας ακινητοποίησε, μας δάγκωσε με το θανατηφόρο δηλητήριό του. 

Πλέον όχι μόνο δε πρέπει να μείνουμε απαθείς αλλά είμαστε υποχρεωμένοι, όσοι ακόμα πιστεύουμε στην δημοκρατία, στην ισότητα, στην αλληλεγγύη και στην αγάπη, να τους εξολοθρεύσουμε και να τους αφανίσουμε. 

Δεν είναι ανέφικτο αυτό. Στη Γαλλία, μετά τη δολοφονία του νεαρού αντιφασίστα Clement Meric κι έπειτα από την αντίδραση των Γάλλων πολιτών, η ακροδεξιά οργάνωση Jeunesses nationalistes révolutionnaires, διαλύθηκε. Καιρός να διαλυθεί και η Χρυσή Αυγή!

Στη δημοκρατία πλέον δεν χωράει ο ναζισμός.

Εξαφανίστε τους!

Η απάτη του... "πλεονάσματος"

Του Γιώργου Δελαστίκ

Απίστευτη λογιστική και πολιτική απάτη είναι αυτό το υποτιθέμενο«πρωτογενές πλεόνασμα» που πλασάρισαν για καθαρά προπαγανδιστικούς λόγους ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος – και το οποίο άρχισε κιόλας να το …μοιράζει (!), στα λόγια φυσικά, ο πρωθυπουργός.
Πομπωδώς το επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου ανακοίνωσε «πρωτογενές πλεόνασμα του κρατικού προϋπολογισμού» της τάξης των 2,9 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η πρώτη προσπάθεια εξαπάτησης... του κοσμάκη γίνεται με το «καλημέρα σας». Το 1,5 δις. ευρώ από αυτά τα 2,9 προέρχεται από επιστροφές χρημάτων κεντρικών τραπεζών κρατών της Ευρωζώνης που είχαν κερδοσκοπήσει με ελληνικά κρατικά ομόλογα! Ρητά και δια ροπάλου όμως το ίδιο το Μνημόνιο απαγορεύει αυστηρά να υπολογίζονται αυτά τα ποσά στους εθνικούς λογαριασμούς! Παριστάνουν τους βλάκες στο Μέγαρο Μαξίμου που δήθεν δεν έχουν διαβάσει το Μνημόνιο που το έχουν …ευαγγέλιο και το οποίο αποτελεί το μοναδικό υπαρκτό κυβερνητικό πρόγραμμα; Ή ρίχνουν άδεια για να πιάσουν γεμάτα, δοκιμάζουν δηλαδή αν είμαστε εμείς όλοι τόσο ηλίθιοι ώστε να μην ξέρουμε ούτε τα θεμελιώδη που προβλέπει το μνημόνιο; Προφανώς το δεύτερο νόμιζαν, αλλά δεν τους βγήκε κι έτσι έφαγαν το κράξιμο της ζωής τους – όχι που τους νοιάζει, φυσικά! Από τα 2,9 δις. του Σαμαρά, λοιπόν, αφαιρούμε το 1,5 δις. ευρώ των κεντρικών τραπεζών και μας μένει 1,4 δις. ευρώ. Τέλος πάντων, έστω και το μισό πρωτογενές πλεόνασμα από αυτό που ανακοίνωσε αρχικά η κυβέρνηση, καλό δεν είναι; Καλό θα ήταν, αν όμως υπήρχε! Γιατί απλούστατα δεν υπάρχει κανένα, μα κανένα πλεόνασμα! Οι απάτες τους είναι αμέτρητες. Από το 1,4 δις. πρέπει πρώτα πρώτα να αφαιρέσουμε 0,7 δις. ευρώ (683 εκατομμύρια για την ακρίβεια) που είναι οι φόροι που το κράτος όχι απλώς είναι υποχρεωμένο να επιστρέψει, αλλά και ήταν συμφωνημένο με την τρόικα και γραμμένο στον προϋπολογισμό να τους είχε επιστρέψει μέχρι το τέλος Αυγούστου!
Στο οκτάμηνο Ιανουαρίου – Αυγούστου 2013 η κυβέρνηση είχε προϋπολογίσει να πληρώσει 1,8 δις. ευρώ σε επιστροφή φόρων και αυτή επέστρεψε μόνο 1,1 δις ακριβώς για να … «μπαλαμουτιάσει» τα στοιχεία ώστε να διευκολυνθεί έτσι να εμφανίσει ένα ανύπαρκτο στην πραγματικότητα πρωτογενές πλεόνασμα! Τις επιστροφές φόρων δεν τις γλυτώνει, θα τις κάνει καθυστερημένα και έπειτα θα εμφανίσει έλλειμμα, αλλά στο μεταξύ θα έχει κάνει πλύση εγκεφάλου στον ελληνικό λαό με το «πρωτογενές πλεόνασμα»! Αφαιρώντας τα 0,7 δις, από τα 1,4 μας μένει προσωρινά «πρωτογενές πλεόνασμα» 0,7 δις ευρώ – το ένα τέταρτο από αυτό που αρχικά ανακοίνωσαν οι απατεώνες του Μαξίμου! Ούτε αυτό όμως δεν υπάρχει! Έχουν κάνει κι άλλη απάτη. Ο προϋπολογισμός έλεγε ότι βάσει του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων έπρεπε να έχουν ξοδέψει στο οκτάμηνο Ιανουαρίου – Αυγούστου 3,85 δις ευρώ για διάφορα έργα, τα οποία θα έδιναν μεν λεφτά σε εργολάβους, αλλά και δουλειά προσωρινά σε δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Τι έκαναν οι απατεώνες του Μαξίμου; Αντί να ξοδέψουν 3,85 δις. ευρώ για έργα, ξόδεψαν μόνο 2,54 δισεκατομμύρια μέσα στο οκτάμηνο! Βούλιαξαν έτσι ακομα βαθύτερα στην κρίση την ελληνική οικονομία για να παίξουν το προπαγανδιστικό τους παιχνίδι! Δεν είναι μόνο απατεώνες, είναι και αδίστακτοι!
Αν αφαιρέσει, λοιπόν, κανείς από τα 0,7 δις ευρώ του «πρωτογενούς πλεονάσματος» που είχαν απομείνει …τα 1,3 δις ευρώ των προϋπολογισμένων για το οκτάμηνο έργων που δεν τα έκαναν, διαπιστώνει ότι αντί για «πρωτογενές πλεόνασμα» 2,9 δις υπάρχει ήδη πρωτογενές έλλειμμα (!) ύψους 0,6 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και δεν έχουμε τελειώσει ακόμη. Ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος μείωσαν τις πρωτογενείς δαπάνες του κράτους 1,94 δις ευρώ …πέρα από τις περικοπές που είχαν εγγράψει στον προϋπολογισμό! Αυτό πρακτικά δεν σημαίνει «συνετή διαχείριση των οικονομικών», αλλά κυριολεκτικά ακρωτηριασμό από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ βασικών λειτουργιών του κράτους. Αν προσθέσουμε στο πρωτογενές έλλειμμα των 0,6 δις ευρώ και το 1,94 δις των προϋπολογισμένων πρωτογενών δαπανών που περικόπηκαν, το πραγματικό πρωτογενές έλλειμμα, όχι πλεόνασμα, κυμαίνεται γύρω στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ!
Υπάρχουν δύο ακόμη απάτες από την κυβέρνηση. Μιλώντας για πρωτογενές πλεόνασμα του «προϋπολογισμού» και όχι της«γενικής κυβέρνησης», δεν συμπεριλαμβάνουν τα αβυσσαλέα ελλείμματα της τοπικής αυτοδιοίκησης και των ασφαλιστικών ταμείων! Μιλάμε για «τρύπα» πολλών δισεκατομμυρίων. Δεύτερον, τις τους έπιασε ξαφνικά στην κυβέρνηση και μας μιλάνε ειδικά τον Αύγουστο, ένα νεκρό μήνα, για το «πρωτογενές πλεόνασμα»;
Η απάντηση είναι απλή: Επειδή από τον Σεπτέμβριο αρχίζουν να λήγουν οι υποχρεώσεις των φορολογούμενων στην εφορία! Που να βρει ο κόσμος λεφτά να πληρώσει φόρο εισοδήματος και ΦΑΠ του 2011, του 2012 και του 2013 και χαράτσι για τα ακίνητα, όλα αυτά μαζί; Είναι βέβαιο για τους επόμενους μήνες ότι αυτά τα έσοδα του κράτους θα είναι πολύ λιγότερα από τα προϋπολογισμένα, οπότε ούτε με απάτες σαν αυτές που αναλύσαμε δεν θα τους έβγαιναν τα νούμερα, όσο και αν τα μαγείρευαν, να κάνουν προπαγανδιστική καμπάνια για «πρωτογενές πλεόνασμα»! Γι΄αυτό και την έκαναν τον Αύγουστο! Είναι τόσο απλό!

Πηγή: Εφημερίδα «Πρίν», Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Ένας άλλος κόσμος εφικτός κι αναρχικός...

Πριν από μερικές μήνες (συγκεκριμένα τον Φλεβάρη) κάποια κωλόπαιδα από τα βόρεια προάστια της Αθήνας, με καλάσνικοφ επιχείρησαν να κλέψουν μία τράπεζα, στο όνομα της αναρχίας, Πολλοί έσπευσαν να τους υποστηρίξουν. Τη στάση αυτής της μερίδας του κόσμου, τη βασίζω στην άγνοια του όρου "αναρχία". Πριν από λίγους μήνες (συγκεκριμένα τέλη Ιουνίου με αρχές Ιούλη), ο νεαρός Σακκάς που αδίκως κρατιόταν φυλακισμένος, αποφάσισε να ξεκινήσει απεργία πείνας. Αμέσως εμφανίστηκαν στους δρόμους οι αυτοαποκαλούμενοι αναρχικοί, οι οποίοι με σπρέι και κουκούλες προσπάθησαν να κερδίσουν λίγο από τη δόξα του νεαρού απεργού πείνας. Αν και οι αντιδράσεις τους ήταν ειρηνικές, χτυπήθηκαν βιαίως από τον κρατικό τρομοκρατικό μηχανισμό.
Αυτά τα δύο τελευταία γεγονότα (αν ανατρέξουμε ακόμα πιο πίσω μπορούμε να βρούμε κι άλλα πολλά παραδείγματα αλλά θα ξεφύγουμε από το θέμα μας μετά), τα οποία ξεχάστηκαν με την ίδια ταχύτητα που πήραν έκταση τότε, αποδεικνύουν πως οι πλειοψηφία των νεαρών που ανήκουν στους χώρους αυτούς, έχουν μαύρα μεσάνυχτα όσον αφορά τον όρο "αναρχία".
Η αναρχία γι' αυτούς είναι τα σπρέι, οι αφίσες, οι κουκούλες, τα ρόπαλα και οι συμπλοκές με το νεοναζιστικό μόρφωμα που πλέον έχει πάρει ανησυχητικές εκτάσεις στον ελλαδικό χώρο. Αυτό έχεις ως επακόλουθο, οι νέοι αυτοί, να μετατρέπουν την αναρχία, ως μία ιδεολογία του άλλου άκρου απ' αυτό που είναι ο νεοναζισμός. Με λίγα λόγια, τα καμώματά τους παραλληλίζουν την αναρχία με τον ναζισμό.
Δυστυχώς αυτή η κατάντια δεν τιμάει καθόλου την ιδεολογία της αναρχίας, της οποίας η φύση και η πορεία στα χρόνια της ανθρωπότητας και της σύγχρονης ιστορίας έχει συσχετιστεί με την αλληλεγγύη, την αγάπη, την συνεργασία, την ισότητα και τον σεβασμό.
Μπορεί μία πλειοψηφία ανιστόρητων και ημιμαθών νέων να υποβαθμίζει την αναρχία, όμως υπάρχουν μικρές ομάδες που τον τιμούν και το δείχνουν μέσα από τις πράξεις τους χωρίς κουκούλες, ρόπαλα, σπρέι, αφίσες, μίσος και βίαιες πράξεις.
Νέοι και μεσήλικες διορατικοί άνθρωποι εμφανίζονται ταπεινά μπροστά στο φακό της κάμερας για να μας περιγράψουν το έργο και το όραμά τους.
Τελικά ένας νέος κόσμος είναι υπαρκτός αλλά δύσκολα εφικτός. Τουλάχιστον κάποιοι από μας "πολεμούν" γι' αυτόν. 

Στην Γαλλία οι θρησκείες πήραν αποβολή

Ένα εξαιρετικό δημοσίευμα της εφημερίδας (στα χτεσινά) “Τα Νέα” του σαββατοκύριακου το οποίο δεν είναι ακόμη διαθέσιμο στο διαδίκτυο από την online εκδοσή της, το ψαρέψαμε από το έγκυρο λογοτεχνικό περιοδικό Στάχτες, το οποίο με τη σειρά του το δημοσιεύει ολόκληρο απευθυνόμενο στην Ελληνική Δημοκρατία και στην ιδιαιτέρως -όπως αναφέρει- “δραστήρια” ΟΛΜΕ.
Εδώ θα σας παρουσιάσουμε τη Χάρτα ή το Θρησκευτικό “σαβουάρ βιβρ” του γαλλικού σχολείου -πρόκειται για Το Πρώτο μάθημα για τους Γάλλους μαθητές στη φετινή χρονιά.
1. Η Γαλλία είναι μια Δημοκρατία αδιαίρετη, κοσμική και κοινωνική. Διασφαλίζει την ισότητα απέναντι στον νόμο σε όλους τους πολίτες και σέβεται όλες τις θρησκείες.
2. Η κοσμική Δημοκρατία βασίζεται στον διαχωρισμό μεταξύ θρησκειών και κράτους. Το κράτος είναι ουδέτερο όσον αφορά τις θρησκευτικές ή πνευματικές πεποιθήσεις. Δεν υπάρχει καμία επίσημη θρησκεία.
3. Η κοσμικότητα εγγυάται την ελευθερία της συνείδησης για όλους. Ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει ή να μην πιστεύει. Επιτρέπει την ελεύθερη έκφραση των πεποιθήσεων του, με σεβασμό των άλλων εντός των ορίων της δημόσιας τάξης.
4. Ο κοσμικός χαρακτήρας είναι συμβατός με την ιδιότητα του πολίτη καθώς αποτελεί τον συνεκτικό κρίκο ανάμεσα στην ελευθερία, την ισότητα και την αδελφοσύνη.
5. Το κράτος εγγυάται τον σεβασμό των αρχών της κοσμικότητας στα σχολεία.
6. Η κοσμικότητα του σχολείου προσφέρει στους μαθητές τις κατάλληλες συνθήκες για να σφυρηλατήσουν την προσωπικότητα τους, να καλλιεργήσουν την κρίση τους ελεύθερα και να κατανοήσουν την ιδιότητα του πολίτη. Τους προστατεύει από τον προσηλυτισμό και από κάθε είδους πίεση που θα τους εμπόδιζε να κάνουν ελεύθερα τις επιλογές τους.
7. Η κοσμικότητα εξασφαλίζει στους μαθητές την πρόσβαση σε μια κοινή κουλτούρα.
8. Ο κοσμικός χαρακτήρας επιτρέπει την άσκηση της ελευθερίας της έκφρασης και τον σεβασμό των δημοκρατικών αξιών και του πλουραλισμού των πεποιθήσεων.
9. Ο κοσμικός χαρακτήρας συνεπάγεται την απόρριψη κάθε μορφής βίας και διακρίσεων, εγγυάται την ισότητα ανάμεσα στα κορίτσια και στα αγόρια και βασίζεται σε μια κουλτούρα σεβασμού και κατανόησης του άλλου.
10. Όλα τα μέλη του διδακτικού προσωπικού έχουν την υποχρέωση να διδάσκουν στους μαθητές την έννοια και την αξία της κοσμικότητας, όπως και να ενημερώσουν τους γονείς των μαθητών για τη Χάρτα.
11. Το διδακτικό προσωπικό έχει υποχρέωση να τηρεί αυστηρή ουδετερότητα.
12. Τα μαθήματα είναι κοσμικά. Το σχολείο εξασφαλίζει την ποικιλομορφία των κοσμοθεωριών, την έκταση της γνώσης και κανένα θέμα δεν αποκλείεται από την επιστημονική και εκπαιδευτική έρευνα.
13. Κανένας μαθητής δεν μπορεί να επικαλεσθεί τις θρησκευτικές ή πολιτικές πεποιθήσεις, να αμφισβητήσει ή και να αποτρέψει έναν δάσκαλο από τη διδασκαλία ορισμένων τμημάτων του προγράμματος σπουδών.
14. Η χρήση θρησκευτικών συμβόλων ή ρούχων που υποδηλώνουν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των μαθητών απαγορεύεται στα δημόσια σχολεία.
15. Με τις σκέψεις τους και τις δραστηριότητες τους οι μαθητές συμβάλλουν στη διατήρηση της κοσμικότητας στο σχολείο τους.
Ερώτηση/απορία:
Ποια παράταξη έχει να προτείνει κάτι ανάλογο για τα σχολεία μας; H... αγωνιστική Αριστερά (όλων των τάσεων) που τόσο τακτικά επισκέπτεται τον Αρχιεπίσκοπο καθώς και όλους τους σχολικούς αγιασμούς (και που δεν τολμά να καταγγείλει την αντισυνταγματικότητά τους! ) προτρέποντας τους μαθητές προς ανένδοτους... αντιμνημονιακούς αγώνες έχει κάτι ανάλογο να παρουσιάσει;

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να διαβάσετε στις Στάχτες.

Τα μυστικά της Τήνου φανερώνονται...

Όταν κάποιος έχει μεράκι για δουλειά και παράλληλα αγαπάει τον τόπο του, μπορεί να καταφέρει σπουδαία πράγματα. Από την άλλη, ως τοπικιστής που είμαι, αναγνωρίζω κι εκτιμώ την αγάπη φίλων μου, που έχουν για τον τόπο τους. Ένας απ' αυτούς, ο Κωστής Αθηναίος, αγαπάει τόσο πολύ το νησί του, την Τήνο που το απέδειξε δημιουργώντας μία σελίδα, στην οποία αναφέρονται όλες οι πληροφορίες για τον τόπο του (την σελίδα μπορείτε να την δείτε εδώ).

Αν και Χιώτης, μπορώ να ομολογήσω πως η Τήνος είναι το δεύτερο αγαπημένο μου νησί. Μέχρι πρόσφατα ήταν η Άνδρος αλλά από τότε που μου αποκαλύφθηκαν τα υπέροχα χωριά της, η Τήνος κέρδισε επάξια την πρώτη θέση. 

Η Τήνος είναι ένα αρκετά παρεξηγημένο νησί. Πολύ κόσμος τη συσχετίζει με την Παναγιά της Τήνου. Αυτήν την εντύπωση είχα κι εγώ. Η αλήθεια είναι πως η Χώρα του νησιού, δεν έχει κάτι ιδιαίτερο. Σου φαίνεται αδιάφορη από το κατάστρωμα του πλοίου. Δε γνωρίζω αν αυτό είναι εσκεμμένο ή έχει συμβεί κατά λάθος. Κατά βάθος πιστεύω πως η αδιάφορη όψη της Χώρας του νησιού λειτουργεί σαν καμουφλάζ, που προσπαθεί να κρύψει (πετυχημένα) την ομορφιά της ενδοχώρας. Σαν να προσπαθεί να προστατεύσει τη μαγεία των χωριών και την άγρια όψη της υπαίθρου. Κρατάει έτσι έναν αυθεντικό χαρακτήρα στον τόπο και δεν τον μετατρέπει σε εύκολο τουριστικό προορισμό. Προτιμάει να αποκαλυφθεί μόνο σ' αυτούς που αποφασίζουν να κατέβουν από το πλοίο και τολμούν να ξεχυθούν έξω από την πόλη. Τότε ξεκινάει όλη η μαγεία. 

Αγαπημένο μου χωριό στην Τήνο, είναι ο Πύργος, όμως ενθουσιάστηκα πολύ και με την Καρδιανή, την Κώμη, την Αγάπη, τον Βώλαξ, τον Πάνορμο. Με τον φίλο μου τον Γιάννη τον Βιδάλη ανέβηκα μέχρι την κορυφή του Εξώμβουργο κι εντυπωσιάστηκα με τη θέα από κει ψηλά. Κολύμπησα σε όμορφες παραλίες όπως αυτή της Κολυμπήθρας. Επισκέφθηκα αξιόλογα μουσεία όπως της Μαρμαροτεχνίας στον Πύργο μαζί με τον αδελφικό μου φίλο Δημήτρη Κιλκή, ο οποίος από την μεριά του αγαπάει, σέβεται κι αναδεικνύει τον τόπο του μέσα από το μεράκι που έχει στην μαρμαρογλυπτική. Έζησα όμορφα παραδοσιακά πανηγύρια όπως αυτό του Άι Γιάννη, κάθε τέλος του Αυγούστου. Διασκέδασα στον ιστορικό Κάκτο και στον Κουρσάρο. Και φυσικά το φημισμένο πλέον φεστιβάλ τζαζ μουσικής που διοργανώνεται στην Χώρα.

Όλες αυτές οι εικόνες που απέκτησα από τις επισκέψεις μου στην Τήνο, τις συναντώ πάλι μέσα από το όμορφο site του Κωστή. 

Αξίζει να το επισκεφθείτε.

Να ξέρετε όμως πως η Τήνος κρατάει καλά τα μυστικά της. Ο Κωστής σας δίνει απλά μία γεύση για να σας τσιγκλίσει και να σας αναγκάσει να συμπεριλάβετε την Τήνο στους επόμενους καλοκαιρινούς προορισμούς σας. 

Η επανάσταση δε γίνεται με σπρέι κι αφίσες ηλίθιε...

Πριν λίγες μέρες έπεσε στην αντίληψή μου μία προκήρυξη - παρωδία του Ελεύθερου Σχήματος της ΣΕΜΦΕ. Η προκήρυξη αναφερόταν στην απόφαση της διοίκησης της σχολής για καθαρισμό των τοίχων της σχολής (ΣΕΜΦΕ). Σίγουρα θα γελάτε με το θέμα του κειμένου (μπορείτε να το διαβάσετε εδώ) και να αναρωτιέστε για το που βρίσκεται το κακό σε μία απόφαση σαν κι αυτή. Την ίδια απορία είχα κι εγώ και γελούσα στην ιδέα ότι κάποιοι αργόσχολοι προσπαθούν να βρουν παντού προβλήματα για να 'χουν κάτι να ασχοληθούν στη βαρετή τους ζωή. 

Διαβάζοντας όμως ολόκληρη την προκήρυξη, εξοργίζεσαι. Μέσα από αυτές τις ηλίθιες σκέψεις αυτών των τραγικών τύπων που θέλουν να λένε πως ανήκουν στο χώρο της αριστεράς και της αναρχίας, διαπιστώνεις πως στις μέρες μας δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μόνο την επικινδυνότητα των νεοναζί αλλά και την βλακεία ορισμένων που έχουν κατακλύσει έναν χώρο που έχει μία αξιόλογη ιστορία κι ένα εξαιρετικό πνευματικό επίπεδο. 

Οι συγκεκριμένοι καραγκιόζηδες λοιπόν, εξοργίστηκαν μόλις πάτησαν ξανά το πόδι τους στη σχολή διότι βρήκαν τους τοίχους καθαρούς. Χαρακτήρισαν ως κίνηση καταστολής στις φοιτητικές παρατάξεις, την απόφαση της διοίκησης να καθαρίσει τον πανεπιστημιακό χώρο από τις βρομιές των κομματόσκυλων που έχουν κυριεύσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση εδώ και δεκαετίες. Βλέπετε οι συγκεκριμένοι ηλίθιοι προτιμούν τους τοίχους βρώμικους και γεμάτους ανούσιες αφίσες κι όχι καθαρούς με λευκό χρώμα. Ίσως το λευκό να μην αρέσει ως χρώμα διότι συνηθίζεται σε ιδρύματα και νοσοκομεία. Σ' αυτό θα συμφωνήσω αλλά μέχρι εκεί.

"...Αντί να δεχθούμε συγχαρητήρια για την αισθητική και το γούστο μας, δεχθήκαμε ξεκάθαρη καταστολή. Απ' την στιγμή που εμφανιστήκαμε στην σχολή, προκειμένου να αρχίσουμε τις διαδικασίες στησίματος της δράσης (σπρέι, ηχεία, λάπτοπ κ.λ.π.), βρήκαμε όλες τις πόρτες κλειδαμπαρωμένες..."

Η βλακεία αυτών των νέων ξεκινάει από την αρχή. Γι' αυτούς η φοιτητική ζωή είναι σπρέι, ηχεία, λάπτοπ κ.λ.π. (κανονικά θα πρεπε να είχαν γράφει κ.α. κι όχι κ.τ.λ., αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Με λίγα λόγια, γουστάρουν να συντηρούν το μπάχαλο που επικρατεί στον πανεπιστημιακό χώρο. Θέτουν τα θεμέλια για να βγουν στην κοινωνία ως παράσιτα που θα βρωμίζουν τους δρόμους της Αθήνας και των άλλων μεγαλουπόλεων της Ελλάδος. Από μόνοι τους μετατρέπονται σε πιόνια του συστήματος που οι ίδιοι αναθεματίζουν και θέλουν να γκρεμίσουν. Επιλέγοντας την κατάντια και την παρακμή, ωθούν την κοινωνία ένα βήμα προς τον γκρεμό. 

Επίσης είναι τραγικό να περιμένετε συγχαρητήρια για την αισθητική σας και το γούστο σας. Ποτέ δεν επιβραβεύεται η κακογουστιά. Όσο για την ποιότητα των "δημιουργημάτων" σας, ας αφήσετε το κόσμο να την κρίνει. Η αηδία που σχηματίζεται στο πρόσωπο των περισσότερων στα "κατασκευάσματά" σας, είναι η καλύτερη απάντηση που μπορείτε να πάρετε. Οπότε ξεχάστε τα συγχαρητήρια και προσπαθήστε να αποφεύγετε τη γιούχα από τον κόσμο. Δυστυχώς όμως αρκετοί από σας φοράτε παρωπίδες κι ωτοασπίδες. Ποτέ δε θα ακούσετε ούτε θα παρατηρήσετε κάτι διαφορετικό από τον δικό σας χώρο.

Όμως τα παλικάρια συνεχίζουν το κρεσέντο της παράνοιάς τους στη προκήρυξη.

"...Η λέξη «λερώσουμε» δεν χρησιμοποιήθηκε τυχαία στην αφίσα μας. Ξεκαθαρίζουμε πως δεν είχαμε σκοπό να γεμίσουμε με σκουπίδια τη σχολή, ούτε να γράψουμε στους τοίχους γηπεδικά, χουλιγκάνικα και γενικότερα άσκοπα συνθήματα, ούτε να κάνουμε τους τοίχους της σχολής έναν καμβά ασύδοτης κατάθεσης κομπλεξισμών. Οι τοίχοι της ΣΕΜΦΕ θα γέμιζαν με γκραφίτι, στένσιλ, πολιτικά συνθήματα, αλλά και καλλιτεχνικά δημιουργήματα, πάντα υπό τη σκοπιά των συμφερόντων όσων είμαστε αυτό που λέμε οι «από κάτω» αυτού του κόσμου. Αντί για τοίχοι ψυχιατρείου, να γίνονταν τοίχοι σκέψης και προβληματισμού.Δεν είμαστε ατενίστας, ούτε μποέμ καλλιτεχνάδες με φετίχ να ζωγραφίζουμε ό,τι βρίσκουμε..."

Προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την ανακαίνιση ενός δημόσιου χώρου, σε στοχευμένη επίθεση στις δικές τους αφίσες. Με λίγα λόγια προσπαθούν να πλάσουν έναν ψεύτικο πόλεμο για να νιώσουν σημαντικοί σε μία κοινωνία που τους αγνοεί παντελώς, ανεξαρτήτως του ότι εκείνοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, βρωμίζοντάς την. 

Επίσης βρίσκω αρκετά ηλίθιο να διαχωρίζουν τα δικά τους γκράφιτι και λοιπές μουτζούρες από τα αντίστοιχα των οπαδών διαφόρων ομάδων. Η αλήθεια είναι πως όλοι όσοι χρησιμοποιούν σπρέι και κολλάνε ασύστολα αφίσες σε δημόσιους τοίχους, προκαλούν την ίδια ζημιά και καταστρέφουν την αισθητική μίας πόλης. 

Μάγκες πάρτε το χαμπάρι. Η επανάσταση δε γίνεται με γκράφιτι και κακόγουστες αφίσες. Ξεκολλήστε λίγο το μυαλό σας. 

Κλείνετε την πρότασή σας λέγοντας πως δεν είστε ατενίστας ούτε μποέμ καλλιτεχνάδες με φετίχ να ζωγραφίζετε ότι βρίσκετε. Λυπάμαι που θα σας στεναχωρήσω αλλά τέτοιοι δήθεν τύποι είσαστε, που επιβάλλεστε φασιστικά σε δημόσιους χώρους εξαιτίας ενός κομπλεξισμού που σας έχει κυριεύσει.

Παρ' όλα αυτά το χιούμορ τους είναι αστείρευτο. 

Θελήσαμε να τους απαντήσουμε πως η σχολή ανήκει σε αυτούς που τη χρησιμοποιούν καθημερινά, που όχι μόνο παρακολουθούν και διαβάζουν, αλλά τη χρησιμοποιούν σαν αυτό που είναι. ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ (τα κεφαλαία δεν είναι τυχαία). Θεωρήσαμε πως μία συλλογική διαδικασία όπως αυτή θα ένωνε ανθρώπους της σχολής, θα δημιουργούσε ισότιμες σχέσεις αγώνα ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό που μας περιβάλλει. Δεν ήταν οι τοίχοι σαν ντουβάρια χωρίς χρώματα που μας ενόχλησαν. Ήταν όλη η κυρίαρχη κουλτούρα που προσπαθεί να επιβληθεί με τη βία τον τελευταίο καιρό είτε αυτό λέγεται καταστολή των καταλήψεων είτε των κοινωνικών χώρων γενικότερα. Θέλαμε απλά να επανοικειοποιηθούμε το χώρο μας.

Σπούδασα σε μία σχολή που είναι κατακυριευμένη από αριστερές παρατάξεις. Καμία δε σεβόταν την άλλη. Καμία δε πίστευε σε ισότητα. Η μία προσπαθεί να φάει την άλλη παίρνοντας καθηγητές με το μέρος της. Όσο πιο πολλούς αριστερούς καθηγητές είχε μία παράταξη, τόσο πιο ισχυρή νιώθει. 

Επίσης καμία από τις αριστερές παρατάξεις που συνάντησα στα φοιτητικά μου χρόνια, δεν επιδίωκε να αξιοποιήσει κάποιον χώρο προς κοινό όφελος. Η καθεμία προσπαθούσε να κυριαρχήσει στην άλλη. Άρα όλα αυτά που έγραψαν τα παλικάρια στην παραπάνω παράγραφο, είναι με μία λέξη, μαλακίες.

"...να ζητήσουμε συγγνώμη σε όσους ήρθαν και βρήκαν τη σχολή εντελώς νεκρή και να συνεχίσουμε με άλλους τρόπους την πολιτική υπεράσπιση της δράσης..."

Μάγκες μη 'σκάτε. Νομίζω πως αρκετός κόσμος απολαμβάνει έναν χώρο όταν είναι καθαρός παρά βρώμικος. Πάντα ένιωθα καλύτερα βλέποντας τη σχολή μου καθαρή κάθε Σεπτέμβρη που επέστρεφα Αθήνα. Είμαι σίγουρος πως αρκετοί το ίδιο αίσθημα είχαν.

Η προκήρυξη κλείνει μ' εντυπωσιακό τρόπο. Απαξιώ να τον σχολιάσω. Ούτε θέλω να σας χαλάσω την περιέργεια καθώς θα θέλετε να την διαβάσετε ως το τέλος. 

Από την μεριά μου, κλείνοντας την ανάρτησή μου, θα ήθελα να ευχηθώ σ' αυτούς τους μπαχαλάκηδες, καλά μυαλά και καλή σταδιοδρομία. Το χουν ανάγκη. Η κοινωνία τους έχει έτσι ανάγκη. Και φυσικά θα τους φώναζα κατάμουτρα πως "Η επανάσταση δε γίνεται με σπρέι κι αφίσες ηλίθιοι"...

Ιστορική νίκη!

Από το τελικό του 2006 περίμενα τη στιγμή να δω την επίσημη αγαπημένη νικήτρια σε παιχνίδι με την Ισπανία. 

Η μέρα αυτή θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη όλων των μπασκετόφιλων. 

Και τώρα πάμε για ένα νέο ξεκίνημα στη συνέχεια του ευρωπαϊκου!

Σας ευχαριστώ παίδες για τη βραδιά που μας προσφέρατε! 

Η χούντα, ο τραγουδιστής κι ένας φαιδρός αγώνας ποδοσφαίρου...

Αν και η Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου του 1973 ήταν μία από τις πρώτες μέρες της άνοιξης για το νότιο ημισφαίριο, στο Σαντιάγο στην πρωτεύουσα της Χιλής ο καιρός δεν έμοιαζε καθόλου ανοιξιάτικος. Από το πρωί έβρεχε και από τα ξημερώματα ο στρατός της χώρας επιχειρούσε με επιτυχία να καταλάβει την εξουσία ανατρέποντας τον εκλεγμένο σοσιαλιστή πρόεδρο Σαλβαδόρ Αλιέντε, που ηγείτο μιας κυβερνητικής συμμαχίας, σοσιαλιστών, κομμουνιστών, ριζοσπαστών και χριστιανοδημοκρατών. Επικεφαλής της τετραμελούς στρατιωτικής επιτροπής (junta) που κατευθύνει το πραξικόπημα βρίσκεται ο στρατηγός Αουγκούστο Πινοτσέτ και πίσω της η καθοδήγηση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. 

Ο Αλιέντε θα χάσει τη ζωή του μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο, στο La Moneda, και την πτώση της δημοκρατίας θα ακολουθήσει άμεσα, από την πρώτη κιόλας μέρα, ένα όργιο βίας των στρατιωτικών. Οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί. Μέχρι το τέλος της χρονιάς, δηλαδή σε διάστημα λιγότερο των τεσσάρων μηνών θα δολοφονηθούν τουλάχιστον διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι από αυτούς μετά από πολλά βασανιστήρια. Πολλοί δημόσιοι χώροι μετατρέπονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους προγραμμένους από το νέο καθεστώς. Ένας από αυτούς, ο μεγαλύτερος είναι το Εθνικό Στάδιο του Σαντιάγο, όπου από τις πρώτες ώρες του πραξικοπήματος χρησιμοποιείται σαν φυλακή για τους συλληφθέντες. Εκεί μεταφέρονται μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα γύρω στις επτά χιλιάδες άνθρωποι. Ανάμεσά τους και ο Βίκτορ Χάρα, μουσικός, τραγουδιστής και ποιητής. Ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του σπουδαίου καλλιτεχνικού κινήματος του νέου λατινοαμερικάνικου τραγουδιού, γνωστού σήμερα με τον όρο Nueva Canciόn (Νουέβα Κανσιόν). Στις 16 του ίδιου μήνα, στο ίδιο στάδιο, εκεί που κάποτε έδινε τις συναυλίες του, ο Βίκτορ Χάρα θα δολοφονηθεί από τους φρουρούς του, αφού πρώτα του θρυμματίζουν τα χέρια για να μην μπορεί να παίζει κιθάρα. 

Στο μεταξύ στον υπόλοιπο κόσμο συνεχίζονται τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου, του οποίου η τελική φάση πρόκειται να διεξαχθεί μερικούς μήνες αργότερα, το καλοκαίρι του 1974 στη Δυτική Γερμανία. Το σύστημα της προκριματικής φάσης προβλέπει πως ο νικητής του 9ου ευρωπαϊκού ομίλου που είναι η Σοβιετική Ένωση θα αντιμετωπίσει τον νικητή του 3ου ομίλου της Λατινικής Αμερικής, δηλαδή τη Χιλή. Διπλοί αγώνες, ένας στην έδρα των σοβιετικών και ένας σ’ εκείνη των χιλιανών. Ο πρώτος αγώνας γίνεται στη Μόσχα στις 26 Σεπτεμβρίου του 1973 και λήγει χωρίς σκορ, 0-0. Ο επαναληπτικός στη Χιλή είχε το θλιβερό προνόμιο να πραγματοποιηθεί στις 21 Νοεμβρίου του ‘73 στο ίδιο αυτό Εθνικό Στάδιο του Σαντιάγο όπου μέχρι μόλις πριν λίγες μέρες η χιλιανή χούντα δολοφονούσε και βασάνιζε πολιτικούς κρατουμένους. Αλλά στην ιστορία δεν έμεινε μόνο για το τραγικό του πράγματος. Έμεινε και για την φαιδρότητά του, καθώς ήταν ένας αγώνας χωρίς αντίπαλο. 

Έλεγε ο Σαρτρ πως αυτό που κάνει ενδιαφέρον το ποδόσφαιρο είναι η ύπαρξη του αντιπάλου, αλλά μάλλον η ΦΙΦΑ δεν ενστερνιζόταν την άποψή του. Έτσι όταν η Σοβιετική Ένωση αρνήθηκε να συμμετάσχει στον επαναληπτικό διαμαρτυρόμενη για το πραξικόπημα στη Χιλή, οργάνωσε μια σπάνια ποδοσφαιρική οπερέτα. Έναν αγώνα με τη συμμετοχή μόνο της Εθνικής Ομάδας της Χιλής και των διαιτητών. Πράγματι η Χιλή και οι διαιτητές παρατάχθηκαν κανονικά για την έναρξη του παιχνιδιού. Το άλλο μισό του γηπέδου ήταν άδειο. Ο διαιτητής σφύριξε την έναρξη του αγώνα. Τέσσερις ποδοσφαιριστές από την ενδεκάδα της Χιλής άλλαξαν μερικές μπαλιές μεταξύ τους, εκ των οποίων οι μισές ήταν οφσάιντ καθώς δεν υπήρχαν αντίπαλοι αμυνόμενοι να τους καλύπτουν και πλησίασαν στην άδεια αντίπαλη εστία. Το ρεσιτάλ της γελοιότητας τελείωσε με ένα σουτ του αρχηγού της ομάδας της Χιλής, του επιθετικού χαφ Φρανθίσκο Τσαμάκο Βαλδές, που από μερικά εκατοστά απόσταση έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του κενού τέρματος. Αυτό ήταν. Ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη (http://www.youtube.com/watch?v=Opzvc2nEgpM). Η Χιλή είχε νικήσει την αόρατη Σοβιετική Ένωση με 1-0 και είχε προκριθεί στα τελικά του μουντιάλ... 

Η αλήθεια είναι πως οι κανονισμοί τότε προέβλεπαν τέτοιες αστείες διαδικασίες όταν μια ομάδα δεν κατέβαινε στον αγωνιστικό χώρο, όμως σε τόσο ψηλό ποδοσφαιρικό επίπεδο ποτέ άλλοτε δεν είχε συμβεί κάτι παρόμοιο. 

Το τέλος της ιστορίας μας είναι γνωστό. Στη Χιλή μετά το πραξικόπημα στήθηκε ένα από τα πιο αιμοσταγή δικτατορικά καθεστώτα που γνώρισε η ανθρωπότητα και εφαρμόστηκαν οι οικονομικές ιδέες του άκρατου φιλελευθερισμού της Σχολής του Σικάγο και του Φρίντμαν που οδήγησαν τον λαό της στην πιο ακραία εξαθλίωση. Ο δικτάτορας Πινιτσέτ κυβέρνησε τη χώρα για δεκαεπτά χρόνια και πέθανε στο κρεβάτι του χωρίς ποτέ να τιμωρηθεί για τα εγκλήματά του. Η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε και σαν χώρα (και σαν εθνική ομάδα) στις αρχές της τελευταίας δεκαετίας του 20ου αιώνα. Εκείνο το Παγκόσμιο Κύπελλο το κατέκτησε τελικώς η Δυτική Γερμανία, αλλά η σημαντικότερη κληρονομιά που μας άφησε ήταν εκείνη της μεγάλης Ολλανδίας που άλλαξε τον ρου της ιστορίας του ποδοσφαίρου. 

Σήμερα το Εθνικό Στάδιο του Σαντιάγο λέγεται Στάδιο Βίκτορ Χάρα.

Ο Σαμαράς "απειλεί" με εκλογές

Του Γιώργου Δελαστίκ

Μεγάλη πλάκα έχουν αυτοί οι απίθανοι πολιτικοί καραγκιόζηδες της κυβέρνησης με επικεφαλής τον Σαμαρά. Καθώς έχουν ταμπουρωθεί στο Μέγαρο Μαξίμου και δεν τολμούν να κυκλοφορήσουν και να έρθουν σε επαφή με πραγματικούς ανθρώπους, συναναστρέφονται αποκλειστικά μόνο τους αυλοκόλακες, τα τρωκτικά και τους πράκτορες.
Το αποτέλεσμα είναι να μην έχουν πλέον καμία σχέση με την κοινωνία, τις ανάγκες της και την οργή της.... Έφτασε έτσι το πρωθυπουργικό περιβάλλον στο εξαιρετικά διασκεδαστικό σημείο να διοχετεύει στα φερέφωνά του στα μέσα ενημέρωσης "πληροφορία" ότι ο Σαμαράς θα κάνει...πρόωρες εκλογές τον Μάιο γιατί είναι βέβαιος ότι θα τις κερδίσει!
Οι πολιτικοί απατεώνες και ταυτόχρονα κρετίνοι του Μεγάρου Μαξίμου νομίζουν ότι θα ... παγώσουν τον ελληνικό πληθυσμό με αυτήν την "επιβλητική επίδειξη αυτοπεποίθησης" του Σαμαρά. Θα παραλύσουν έτσι οι αντιδράσεις και οι κινητοποιήσεις κατά της πολιτικής του και ο λαός θα αισθανθεί ... φρίκη αναλογιζόμενος τι θα πάθει, αν πάψει να έχει ηγέτη και πρωθυπουργό τον Σαμαρά! Είναι τελείως ηλίθιοι στο θέμα αυτό. Θα ήταν πραγματικά απολαυστικό να έκαναν βουλευτικές εκλογές τον Μάιο. Θα τους ξεφορτωνόμασταν ξαπλωμένοι στους καναπέδες μας! Λέτε όμως αντί για βλάκες να είναι παμπόνηροι και να ρίχνουν επίτηδες την πληροφορία ότι θα κάνουν εκλογές μετά από οχτώ-εννέα μήνες, με σκοπό να καλλιεργήσουν την αυταπάτη στο λαό ότι δεν χρειάζεται να κινητοποιείται για να τους ρίξει αφού σε λίγους μήνες θα τους διώξει ρίχνοντας απλώς ένα ψηφοδέλτιο στην κάλπη; Να μπορέσουν έτσι να βγάλουν και το φετεινό χειμώνα και να επιβάλουν και τονέο Μνημόνιο που ανακοίνωσαν ήδη ότι ετοιμάζουν ο Μάριο Ντράγκι, πρόεδρος της ΕΚΤ και ο Γερούν Ντέισελμπλουμ, ο πρόεδρος της ευρωομάδας;
Η ουσία είναι ότι αποκλείεται να γίνουν εκλογές τον Μάιο με πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Πρόωρες εκλογές θα γίνουν μόνο αν ο λαός ανατρέψει την κατάπτυστη κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου με κοινωνική έκρηξη, διαφορετικά η κυβέρνηση αυτή θα εξαντλήσει την τετραετία ως τον Ιούνιο του 2016! Ο λόγος που δεν θα γίνουν πρόωρες εκλογές με κυβερνητική πρωτοβουλία είναι απλούστατος. Οι Γερμανοί κατακτητές γνωρίζουν ότι όποτε και αν γίνουν εκλογές κάτω από συνθήκες στοιχειώδους ομαλότητας- αυτό σημαίνει π.χ. να μην έχει εμπλακεί η Ελλάδα σε πόλεμο ή να μην δολοφονεί η κυβέρνηση όσους διαδηλώνουν εναντίον της, όπως π.χ. η χούντα της Αιγύπτου, με την οποία συνομίλησε συντροφικά ο Βενιζέλος την Πέμπτη - το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο: Πρώτο κόμμα θα βγει ο ΣΥΡΙΖΑ! Αυτό σημαίνει ότι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος θα καρατομηθούν επί τόπου από τους ομοϊδεάτες τους στα κόμματά τους, χωρίς να αποκλείεται καθόλου να παραπεμφθούν και σε δίκες για να κατασπαραχθούν τα πολιτικά άχρηστα πτώματά τους. Ακόμη κι αν αυτά τα πολιτικά ανθρωπάκια αποφασίσουν να αυτοκτονήσουν πολιτικά, οι Γερμανοί δεν θα τους αφήσουν. Τόσο εθελόδουλους "Τσολάκογλου" είναι πολύ δύσκολο πια να βρούν ακόμη και στο ελληνικό πολιτικό προσωπικό. Όχι φυσικά ότι υπάρχει λειψανδρία πολιτικών Κουίσλινγκ, αλλά όλοι τους έχουν μηδαμινή προσωπική επιρροή στον κόσμο κι έτσι η απόλυτη δουλοφροσύνη και εθελοδουλεία τους είναι άχρηστη στους Γερμανούς επικυρίαρχους.
Πέρα όμως από τα ξόανα του Μεγάρου Μαξίμου της ΝΔ, πραγματική απόλαυση ήταν το εορταστικό ... μνημόσυνο του ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου. Στο διήμερο συμπόσιο που έγινε με τυπική αφορμή τα 39 χρόνια από την ιδρυτική Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη του 1974 από τον Ανδρέα Παπανδρέου, κανένας απολύτως ομιλητής δεν αναφέρθηκε ούτε κατ'ελάχιστο στη διακήρυξη αυτή. Ο λόγος ήταν απλούστατος:Το σημερινό ΠΑΣΟΚ εκπροσωπεί όλα όσα κατάγγελε ο Ανδρέας Παπανδρέου με τη Διακήρυξη του 1974! Για να πούμε και του στραβού το δίκιο, το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, όπως και το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη και το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη είναι πολύ πιο δεξιό, πολύ πιο αντιλαϊκό, πολύ πιο ξενόδουλο από τη ΝΔ του Καραμανλή του 1974, η οποία φυσικά και τότε ήταν αντιδραστική! Τι να πουν λοιπόν για τη Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη; Να εξαγγείλουν ότι καταγγέλει η διακήρυξη αυτή το σημερινό... ΠΑΣΟΚ; Αυτό που κατάλαβε όλη η Ελλάδα είναι ότι ο Βενιζέλος ελέγχει πλήρως το ΠΑΣΟΚ σήμερα (είναι τυχαίο άραγε που δεν δημοσιοποίησε ποτέ την έκθεση για τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ επί Γιωργάκη;) αλλά ταυτόχρονα δεν έχει απολύτως κανέναν οπαδό μεταξύ των στελεχών του ΠΑΣΟΚ!
Τα παλιά και νέα στελέχη του ΠΑΣΟΚ πραγματικά ή υποτιθέμενα, τον αφήνουν να κάνει ότι θέλει και όλοι τους περιμένουν τη νύχτα των επόμενων βουλευτικών εκλογών για να τον καθαιρέσουν με πρόσχημα το εκλογικό αποτέλεσμα! Ο Ρέππας ήταν ο μοναδικός που έριξε ήδη το νέο προγραμματικό σύνθημα: "Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες και να δείξει ότι είναι έτοιμο για μια προοπτική σύμπραξης με τον ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικό επίπεδο, εάν το επιβάλλουν οι συνθήκες". Η "αντιμνημονιακή κωλοτούμπα" του μεταβενιζελικού ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται.

Πηγή: http://ostria-gr.blogspot.gr

Κρατική τρομοκρατία

Κάθε χρόνο βλέπουμε πως η δημοκρατία στη χώρα μας συρρικνώνεται όλο και πιο πολύ. Δεν μιλάμε. Άπραγοι πλέον βλέπουμε αυτή τη φθίνουσα πορεία της ατομικής ελευθερίας και περιμένουμε την εκκωφαντική σύγκρουση που θα χουμε με τον πάτο. Και δυστυχώς ο πάτος είναι ακόμα μακριά. Κι εμείς όλο πέφτουμε κι αναρωτιόμαστε μέχρι που θα φτάσει.

Όμως κάθε τόσο νιώθουμε κάποια φυσήματα φασιστικού αέρα τα οποία μας ωθούν περισσότερο προς τα κάτω. 

Ένα δυνατό φύσημα νιώσαμε το σαββατοκύριακο, με όλα αυτά που παρακολουθήσαμε στην Δ.Ε.Θ. Παρακολουθήσαμε έναν πρωθυπουργό-καρικατούρα, ο οποίος με το έτσι θέλω, έβγαλε έναν λόγο αγγαρείας και αμέσως εξαφανίστηκε. Τα λόγια του πιο πολύ μου έμοιασαν με ψεύτικες προεκλογικές υποσχέσεις παρά με ομιλία-παρουσίαση της σημερινής κατάστασης. Οι ευχές που μας έδωσε, μας αποδείκνυε δύο στοιχεία από τα οποία μόνο ένα ισχύει. Ή εκείνος είναι πολύ μαλάκας ή μας έχει περάσει όλους εμάς για βλάκες. Σίγουρα ο άνθρωπος είναι εκτός τόπου και χρόνου. Για μία ακόμη φορά απέδειξε πόσο επικίνδυνος είναι τόσο για μας όσο και για την δημοκρατία αυτής της χώρας. 

Αποβράσματα σαν τον σημερινό πρωθυπουργό μας, ανεβάζουν τα ποσοστά του ναζισμού στην Ελλάδα.

Από την άλλη παρακολουθήσαμε σε βίντεο που παίχτηκαν μόνο στο διαδίκτυο, την κρατική τρομοκρατία, η οποία πλέον έχει περάσει σ' ένα νέο επίπεδο. Δε ξέρω πως να την δικαιολογήσω. Σίγουρα θα φταίει το πολεμικό κλίμα των τελευταίων ημερών, όσο αφορά το θέμα της Συρίας. Ότι και να φταίει πάντως, βρίσκω αρκετά απαράδεκτη τη συμπεριφορά της αστυνομίας να προσάγει ανθρώπους που διαδηλώνουν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, λες και είναι αιχμάλωτοι πολέμου. 

Αυτές οι κινήσεις έχουν μόνο έναν σκοπό. 

Να τρομοκρατήσουν τον κόσμο και να τον κλείσουν στα σπίτια τους. 

Δυστυχώς σ' ένα μεγάλο ποσοστό το χουν πετύχει...