Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Απουσία ανθρωπιάς



Πολλοί αναρωτιόμαστε γιατί λείπει η ανθρωπιά στο Ισραηλινό στρατόπεδο. Πως γίνεται τα εγγόνια ανθρώπων που επιβίωσαν από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης να φέρονται χειρότερα σε αδύναμους συνανθρώπους τους;
Η απάντηση δίνεται στο αριστουργηματικό animation "Βάλς με τον Μπασίρ" όπου την ίδια απορία έχει ένας Ισραηλινός καθώς θυμάται τον πόλεμο στον Λίβανο και την σφαγή στα χωριά Σάμπρα και Σατίλα και προβληματίζεται για την κατάντια της χώρας του σ' εκείνα τα γεγονότα. Τη λύση στο προβληματισμό του την δίνει ένας ψυχολόγος, ο οποίος του (μας) εξηγεί για την απώλεια μνήμης που έχει υποστεί ολόκληρος ο λαός του Ισραήλ, ο οποίος αφού πέρασε το σοκ του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, έγινε χειρότερος από τον διώκτη του, τους ναζί.
Σήμερα οι Ισραηλινοί είναι ένα επίπεδο χειρότεροι από τους ναζί του Χίτλερ. Πειραματίζονται για τα νέα τους όπλα στις παλαιστινιακές συνοικίες, χρησιμοποιούν βόμβες φωσφόρου (έχουν απαγορευτεί) οι οποίες καίνε το θύμα κατά βάθος κι όχι κατά επιφάνεια, οπότε φανταστείτε να καίγεστε από μέσα σας και να μη μπορείτε να κάνετε τίποτα. Επίσης βαράνε ανεξέλεγκτα στην πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του κόσμου, γνωρίζοντας πως θα χτυπήσουν παιδιά και γυναίκες. Δεν τους νοιάζει και το χουν αποδείξει αυτό με τη συμπεριφορά τους. Αρκετοί Ισραηλινοί πανηγύριζαν μπροστά στις κάμερες τους βομβαρδισμούς καθώς τους παρακολουθούσαν από τον απέναντι λόφο, ξέροντας πως σε κάθε έκρηξη κάποιες άλλες οικογένειες ξεκινούσαν ένα νέο πένθος για κάποιο δικό τους πρόσωπο τη στιγμή που έβλεπαν το σπίτι τους να γκρεμίζεται. Πόσα παιδάκια θα πεθάνουν ακόμα εκεί;
Τον αποτροπιασμό για την σφαγή των αμάχων τον έδειξε κι ο Τζόν Κέρι, χωρίς να ξέρει ότι τα μικρόφωνα είναι ανοιχτά ενώ η ηγέτης του απάνθρωπου μοντέλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Άνγκελα Μέρκελ, εξακολουθεί να υποστηρίζει τις επιθέσεις των Ισραηλινών. Οι φασίστες δύσκολα μπορούν να κρύψουν τη χαρά τους. Αντιθέτως στην Ελλάδα έχουν ξεμπροστιασεί τόσο πολύ που πλέον κρύβονται πίσω από μία ένοχη σιωπή (π.χ. Βενιζέλος).
Ο κόσμος όμως δεν πρέπει να μένει βουβός μπροστά στη σφαγή. Ξέρουμε πως δεν θα ακουστούμε για μία ακόμη φορά αλλά οφείλουμε να φωνάξουμε για να δείξουμε προς τους δολοφόνους (έμμεσους κι άμεσους) πως γνωρίζουμε την αλήθεια. Δε ξεσηκωνόμαστε εναντίον σ' αυτούς αλλά για να αφυπνίσουμε το υπόλοιπο κομμάτι του λαού που ακόμα κοιμάται.
Οι συγκεντρώσεις δεν είναι η λύση, διότι πολύ απλά λύση δεν υπάρχει. Το Ισραήλ δε θα διαλύσει την Χαμάς διότι πολύ απλά την έχει ανάγκη για να εξασκεί τα νέα πολεμικά της όπλα, τα οποία τα πουλάει σε άλλες χώρες (τα δακρυγόνα που μας ρίχνουν οι ματατζήδες είναι ισραηλινά). Όλα είναι μπίζνες.
Όλοι θα ξεχάσουμε τον πατέρα με το αποκεφαλισμένο του παιδί να τρέχει έντρομος μέσα στα συντρίμμια. Θα το ξεχάσουμε διότι το χουμε δει αρκετές φορές στις τηλεοράσεις μας κι έχουμε πλέον μία απάθεια στις σφαγές. Αλλά ως πότε θα δεχόμαστε να σφάζονται παιδιά; Ως πότε θα αφήνουμε κενούς ανθρώπους όπως την Μέρκελ να υποστηρίζουν τους δολοφόνους.
Μία ηθική νίκη των ημερών είναι πως όσοι φίλοι (στο facebook) υποστήριζαν το Ισραήλ, κρατούν πλέον μία σιγή ιχθύος μιας και έχουν την αντίληψη πως θα φανούν πολύ μαλάκες στα μάτια των υπολοίπων σε περίπτωση που πουν κάτι υπέρ του Ισραήλ, όπως έκαναν παλιότερες μέρες. Αυτή η σιωπή δίνει την πρώτη νίκη προς στους συμπαραστάτες των Παλαιστινίων στην άτυπη μάχη για την κοινή αντίληψη των γεγονότων. Αυτό πρέπει να μας σπρώξει στους δρόμους και να φωνάξουμε περισσότερο.
Οπότε οφείλουμε να βρεθούμε όλοι απόψε στο Σύνταγμα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου