Νέες Ελευσίνες

Σε κάθε οικονομική και κοινωνική κρίση που περνάει μία χώρα, τίθενται σε κίνδυνο τα ήθη και το περιβάλλον. Οπότε δε με ξάφνιασε η χθεσινή αποκάλυψη της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία" πως
εισάγεται σήμερα στην Επιτροπή Παραγωγής κι Εμπορίου της Βουλής το νομοσχέδιο «Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση- Βιώσιμη ανάπτυξη οικισμών- Ρυθμίσεις δασικής νομοθεσίας». Η οικολογική ευαισθησία πάει περίπατο. Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που το ζει αυτό η χώρα μας.
Το 1970 η χούντα υπέγραψε σύμβαση με τον Ωνάση στον οποίον του παραχωρούσε μία έκταση 10.000 στρεμμάτων στον Ελαιώνα της Ελευσίνας για να δημιουργήσει βιομηχανία αλουμινίου-αλουμίνας, η οποία θα απείχε λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας και θα ήταν κοντά στη θάλασσα του Σαρωνικού. Το 1971 όμως υπήρξε μία διαφωνία του Ωνάση με τη χούντα κι έτσι οι εκτάσεις πέρασαν στην Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Ανάπτυξης (ΕΤΒΑ). Το 1973 η χούντα πούλησε 2.500 στρέμματα (μέσω της ΕΤΒΑ) στον εφοπλιστή Στρατή Ανδρεάδη για να κατασκευάσει διυλιστήριο. Οι κάτοικοι των Μεγάρων κατέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο υπηρετώντας τα συμφέροντα του εφοπλιστή, καθυστερούσε την εκδίκαση της υπόθεσης.
Κι ενώ οι κάτοικοι βρίσκονταν στην Αθήνα για την εκδίκαση, οι μπουλντόζες της ΣΤΡΑΝ (εταιρία του εφοπλιστή Ανδρεάδη) εισέβαλαν στους ελαιώνες, χωρίς νομική κάλυψη (13 Απριλίου 1973) και ξεκίνησαν το καταστροφικό τους έργο, ξεριζώνοντας ένα μεγάλο αριθμό λιόδεντρων και γκρεμίζοντας κτηνοτροφικές και πτηνοτροφικές μονάδες της περιοχής. Μακελειό.
Εκείνες τις μέρες ο Παπαδόπουλος επέμενε πως η Ελλάδα ανήκει στον λαό της ενώ κάτω από το τραπέζι ξεπουλούσε με διαδικασίες fast-track φιλέτα της Αττικής σε ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Όπως γίνεται σήμερα με το Ελληνικό και το Παλιό Ιπποδρόμιο και το λιμάνι του Πειραιά από τον Σαμαρά. Πόσα κοινά στοιχεία έχουν τα δύο αυτά καθεστώτα (των συνταγματαρχών και του Σαμαρά).
Ίδιες εικόνες βίαιης απαλλοτρίωσης συνέβησαν και σε άλλες περιοχές της Αττικής, όπως ο Σκαραμαγκάς, το Μενίδι, το Μαρούσι και τα Σπάτα. Κι ενώ η χούντα κι ο Ανδρεάδης υπόσχονταν αποζημιώσεις, ποτέ δε δόθηκαν λεφτά στο λαό. Όπως και σήμερα έτσι και τότε τα καθεστώτα κορόιδευαν τον λαό.
Το γεγονός όμως είναι πως η χούντα ξεπούλησε έναν ιστορικό τόπο όπως είναι η Ελευσίνα, στο κεφάλαιο και τον θυσίασε στο όνομα της "ανάπτυξης". Μίας ανάπτυξης που έχει ημερομηνία λήξης ενώ η καταστροφή στη φύση και τον αρχαιολογικό τόπο, είναι μη αναστρέψιμη. Η εγκληματική πράξη της χούντας έγινε λίγο πριν την πτώση της κι ενώ ήδη ξεφούσκωνε. Δεν τους ένοιαζε που κατέστρεφαν την χώρα.
Έτσι και οι σημερινοί ακροδεξιοί πατριώτες ξεπουλάνε τη χώρα μας ακόμα και τώρα που είναι έτοιμοι να παραδώσουν την εξουσία και να οδηγηθούμε στις πολυπόθητες εκλογές (κι αν το αφήσουν διότι ζούμε εποχές του '60). Όλο το ξεπούλημα της χώρας το άφησαν οι αλήτες για το καλοκαίρι, στα θερινά τμήματα της Βουλής. Τόσο άνδρες είναι λοιπόν οι ακροδεξιοί πατριώτες μας.
Δεν τους έφταναν οι αιγιαλοί που έχουν βάλει στο μάτι κι έχουν κάνει όλον τον κόσμο (πολίτες με νοημοσύνη) να στρέψουν την προσοχή τους και την οργή τους προς τα κει, τώρα προσφέρουν τα όλο και περισσότερο συρρικνούμενα δάση μας, στις ορέξεις των επενδυτών.
Με το νέο νομοσχέδιο, ο κάθε επενδυτής θα μπορεί να κάνει ότι θέλει μέσα στα δάση μιας και οι όροι και οι κανονισμοί πάνε περίπατο. Έτσι θα επιτρέπεται η κατασκευή και η λειτουργία τουριστικών δραστηριοτήτων, μονάδων μεταποίησης, δεξαμενών πετρελαιοειδών, ακόμη και μονάδων ηλεκτροπαραγωγής...
Το οικολογικό έγκλημα είναι τεράστιο. Αν πέρα από την παράνομη οικοδόμηση προστεθούν και οι επενδύσεις τι άλλο θα απομείνει από τα δάση μας;
Δυστυχώς κάθε καθεστώς που πεθαίνει αφήνει πίσω του καμμένη γη. Οι χουντικοί κατέστρεψαν την Ελευσίνα και τα νεοκλασικά που ομόρφαιναν την Αθήνα. Ο Σαμαράς θα αφήσει πίσω του τσιμεντοποιημένα δάση κι αιγιαλούς.
Θα το επιτρέψουμε αυτό;