Χθες αποφάσισε να μιλήσει ο πρωθυπουργός μας στον λαό. Είναι η πρώτη φορά που τον άκουσα με έναν τόνο ήπιο να εκλιπαρεί στο να βγει πρόεδρος της Δημοκρατίας. Τα νταηλίκια και οι ειρωνείες άλλων εποχών έλειπαν αυτή τη φορά. Ο Σαμαράς με την ουρά στα σκέλια έταζε σε βουλευτές, να ψηφίσουν αύριο τον κύριο Δήμα με αντάλλαγμα μία κυβερνητική θέση. Βλέπετε ο φόβος είναι τόσο μεγάλος πια που το τάξιμο και το "γλύψιμο" του πρωθυπουργού στους βουλευτές είναι τόσο εμφανές, που έφτασε στο σημείο να είναι γίνεται και τηλεοπτικά.
Ο Σαμαράς στον χθεσινό του λόγο όχι μόνο δεν με έπεισε για τα αγνά και ηθικά του κίνητρα αλλά μου επιβεβαίωσε την έλλειψη ενός δημοκρατικού χαρακτηριστικού που όφειλε να έχει ως πολιτικό πρόσωπο, του διαλόγου. Αντιθέτως, ο πρωθυπουργός μας είναι άριστος στον μονόλογο.
Με τον μονόλογο, ο Σαμαράς (κι ο κάθε αντιδημοκρατικός πολιτικός) έχει το ελεύθερο να πει την κάθε μαλακία χωρίς να τον διακόψει κανείς. Και με μία μαλακία ξεκίνησε την ομιλία του χθες. "Ο ελληνικός λαός δεν θέλει να γίνουν πρόωρες εκλογές!".
Πολλές φορές αναρωτιέμαι από που πηγάζει αυτή η σιγουριά που έχουν. Όταν παρατηρείς συνέχεια γύρω σου, κόσμο να απαιτεί να φτάσουμε στις πρόωρες εκλογές για να διώξουμε αυτούς τους αλήτες από την πολιτική σκηνή, εξοργίζεσαι όταν ακούς από τον Σαμαρά, την Βούλτεψη, τον Γεωργιάδη και το κάθε φασιστοειδές να λένε με τόση σιγουριά πως ο κόσμος δεν τις θέλει. Για πόσο ηλίθιους μας έχουν; Ποιους πάνε να κοροϊδέψουν επιτέλους;
Από την πρώτη φράση καταλαβαίνω πως δε πρόκειται να ακούσω κάτι σοβαρό απ' αυτόν τον άνθρωπο. Και η συνέχεια της ομιλίας του με επιβεβαιώνει. Ενοχλήθηκα με τα αόριστα "πρέπει" του πρωθυπουργού. "Πρέπει να μη γίνουν εκλογές! Πρέπει να τερματισθεί η πολιτική αβεβαιότητα! Πρέπει να προχωρήσει η Ελλάδα στην επόμενη μέρα!". Εδώ θέλω να επισημάνω στον Σαμαρά πως ο μόνο ο λαός μπορεί να κρίνει για το αν πρέπει να γίνουν οι εκλογές και δυστυχώς για εκείνον η κοινή άποψη λέει πως πρέπει να γίνουν, ανεξάρτητα αν οι μαγειρεμένες στατιστικές υπηρεσίες βγάζουν τον ελληνικό λαό μοιρασμένο στη μέση. Επίσης όσο ο Σαμαράς δεν οδηγεί τον ελληνικό λαό στις κάλπες τόσο θα παραμένει η πολιτική αστάθεια, η οποία υπάρχει τα τελευταία δύο χρόνια. Οπότε ο μόνος που μπορεί να τερματίσει την κατάσταση αυτή είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός και η πολιτική τακτική του κόμματός του. Τέλος για την πορεία της χώρας μας στην επόμενη μέρα, θέλω να του πω πως αν η επόμενη μέρα που μας τάζει μοιάζει με τις προηγούμενες τότε προσωπικά εγώ δε την θέλω. Προτιμώ να ζήσω μία νέα μέρα διαφορετική, κι ας καώ...
Επίσης ο λόγος του πρωθυπουργού μας ήταν για πολλά γέλια όταν έφτασε στο σημείο της εξαγοράς ορισμένων βουλευτών, όπου ρίχνει το φταίξιμο για μία ακόμη φορά στον ΣΥΡΙΖΑ. Πραγματικά γελάω με την αθλιότητα αυτού του ανθρωπάκου, ο οποίος κατηγορεί την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία όχι μόνο δε προκάλεσε την κατάσταση που ζούμε τις τελευταίες μέρες, αλλά έχει κρατήσει και μία ουδετερότητα μέχρι να εξακριβωθεί το τι έχει παιχτεί μεταξύ του Χαϊκάλη με τον Αποστολόπουλο. Όμως όταν ένας ηλίθιος έχει μάθει όλον αυτόν τον καιρό να κατηγορεί συνέχεια κάποιον άλλον, το συνηθίζει τόσο που φτάνει στο σημείο του γελοίου.
Καπάκι όμως ο ίδιος καλεί τους βουλευτές να ψηφίσουν για πρόεδρο της δημοκρατίας τάζοντάς τους μία υπουργοποίηση για όσο κρατήσουν ως κυβέρνηση (σε περίπτωση που τελικά βγει πρόεδρος στις επόμενες ψηφοφορίες). Πόσο πιο χαμηλά μπορεί να πέσει αυτός ο ανθρωπάκος;
Ο Σαμαράς γνωρίζει καλά πως έχει ξοφλήσει. Το ξέρει τόσο καλά που δεν τον νοιάζει πλέον η ξεφτίλα που έζησε χθες, παρακαλώντας στον τηλεοπτικό αέρα βουλευτές να ψηφίσουν πρόεδρο. Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που ένας ανάξιος κι επικίνδυνος πρωθυπουργός κρέμεται από τα βρακιά βουλευτών επιπέδου Μελά. Από την μια νιώθεις μια ικανοποίηση με το ρεζιλίκι του κι από την άλλη μία ανυπόμονη οργή να τον διώξεις μια για πάντα από την πολιτική σκηνή.
Το σίγουρο είναι πως το κλίμα έχει ενταθεί και το αυριανό χαστούκι θα είναι ακόμα πιο ισχυρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου