Ένα στοιχείο που ζηλεύω στις ευρωπαϊκές πόλεις που επισκέπτομαι, είναι οι μεγάλες εκτάσεις πρασίνου και τα διαδραστικά τους μουσεία. Απολαύσεις που απουσιάζουν αρκετά στις δικές μας πόλεις και κυρίως στην Αθήνα. Η Βαρσοβία, παρά τους θεόρατους ουρανοξύστες και τα συμπαγή τσιμεντένια της αστικά διαμερίσματα, παραμένει μία καταπράσινη πόλη τόσο στο κέντρο της όσο και κατά μήκος του ποταμού Βίστουλα ενώ σε αρκετά σημεία της συναντά κανείς εξαιρετικά κι άκρως ενδιαφέροντα μουσεία.
Αυτή τη φορά η φωτογραφική βόλτα ξεκινάει από τις όχθες του ποταμού Βίστουλα (00:04-00:30) όπου μακρόστενες κερκίδες κατηφορίζουν κατά μήκος του ποταμού προσφέροντας μια άνεση στους περιπάτους αλλά και στις αναπαύσεις των περαστικών. Εντύπωση μου κάνει κάθε φορά που συναντάω ανθρώπους μόνους τους να ρεμβάζουν ή να αφήνονται στα απαλά χάδια του ήλιου. Μία συνήθεια που σπανίζει στη χώρα μας, καθώς έχουμε μάθει να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή με φίλους και συντρόφους.
Ο σχεδιασμός του σύγχρονου κομματιού της πόλης είναι πλούσιος σε πεζοδρόμους και ποδηλατοδρόμους. Οι κάτοικοι περπατούν ανέμελα κι άνετα ενώ υπάρχει άπλετος χώρος και για τους ποδηλάτες. Συνάντησα αρκετές φορές την όμορφη εικόνα γονέα και παιδιού να κάνουν ποδήλατο δίπλα δίπλα. Αυτή η αίσθηση της ελευθερίας κι η άνεση των κινήσεων δίνει ένα επιπλέον κίνητρο να βγουν οι άνθρωποι από τα σπίτια τους. Χαίρονται τις πόλεις τους και τις σέβονται κάτι που δυστυχώς απουσιάζει εντελώς από την Αθήνα.
Ένα ιδιαίτερο πάρκο που επισκεφθήκαμε είναι το Skaryszewski im. Ignacego Jana Paderewskiego (00:30-00:44). Βρίσκεται από την μεριά της άλλοτε κακόφημης περιοχή Πράγας. Στην είσοδό του μας υποδέχεται ένα σοβιετικό μνημείο όπου του χει αφαιρεθεί το σφυροδρέπανο ενώ στις άκρες του φαίνονται έντονα τα υπολείμματα του συμβόλου της Εξέγερσης της Βαρσοβίας. Από κει ξεκινάει μια φαρδιά λωρίδα στρωμένη με πολύχρωμα λουλούδια που μας οδηγεί προς τη λίμνη του πάρκου. Ανάμεσα σ' αυτά τριγυρνούν ανέμελα σκιουράκια τα οποία προσεγγίζουν άφοβα και γεμάτα περιέργεια τους περαστικούς. Υπήρξαν ευχάριστη συντροφιά στις καταπράσινες και δροσερές μας περιπλανήσεις.
Λίγο πιο έξω από την παλιά πόλη βρίσκεται το Εθνικό Πάρκο (00:44-01:03). Μπορεί να είναι μικρότερο σε έκταση από τα υπόλοιπα που επισκεφθήκαμε αλλά έχει μια πλούσια συλλογή διάσπαρτων γλυπτών στους περιπάτους και διακοσμείται στο κεντρικό του σημείο με ένα τεράστιο συντριβάνι. Την προσοχή μου τράβηξε η μορφή ενός ηλικιωμένου, ο οποίος είχε επαναπαυθεί σε ένα παγκάκι και με βλέμμα στοχαστή είχε επικεντρωθεί στους υδάτινους πίδακες.
Όμως το κυρίαρχο πάρκο της Βαρσοβίας κι ένα από τα ομορφότερα και μεγαλύτερα που έχω επισκεφθεί στα μέχρι τώρα ταξίδια μου είναι το πάρκο Łazienki (01:04-02:50). Οι παλιοί βασιλικοί κήποι απλώνονται στο νότιο κομμάτι της πόλης και είναι γεμάτοι μονοπάτια και υδάτινα κανάλια. Μικρές λιμνούλες ξεπετάγονται σε ξέφωτα ενώ σε αρκετά σημεία συναντάμε υπέροχα παλάτια, άλλα πάνω σε λόφους κι άλλα να πλέουν σε τεχνητά νησάκια μέσα στα κανάλια. Το πάρκο μας καλωσόρισε με το επιβλητικό μνημείο του Σοπέν. Αφού ξαποστάσαμε σε ένα παγκάκι απολαμβάνοντας το τοπίο γύρω μας, μια μελωδία έφτασε γεμάτη χάρη ως τα αυτιά μας. Ένα από τα γνωστά "Νυχτερινά" του σπουδαίου Πολωνού συνθέτη ξεπηδούσε πίσω από κάποιους θάμνους. Κινήσαμε προς τα κει για να βρούμε την πηγή της γλυκιάς μελωδίας. Προς μεγάλη μας έκπληξη συναντήσαμε ένα από τα μουσικά παγκάκια της πόλης. Μια πολύ έξυπνη πρωτοβουλία που γέμισε ολόκληρη τη Βαρσοβία με μουσικά παγκάκια πάνω στα οποία υπάρχουν πληροφορίες για τη ζωή του Σοπέν κι ανάλυση του μουσικού κομματιού το οποίο μπορεί να απολαύσει κανείς πατώντας ένα κουμπί. Στην καρδιά του πάρκου βρίσκεται το Ανάκτορο Λαζένκι γνωστό κι ως "Ανάκτορο των Νερών" καθώς βρίσκεται στο κέντρο της λίμνης. Δυο στενά περάσματα ενώνουν το υπέροχο αυτό κτίσμα με τις δύο όχθες, γεμάτο γλυπτά που μπλέκουν παιχνιδιάρικα με τα κρεμαστά φυλλώματα των ιτιών. Λίγο πιο πέρα, βρίσκεται χωμένο μέσα στην πυκνή βλάστηση το αμφιθέατρο του πάρκου. Η σκηνή βρίσκεται μέσα στη λίμνη γεμάτη εγκαταστάσεις που προσπαθούν να δημιουργήσουν μια αίσθηση αρχαίου ρωμαϊκού θεάτρου. Οι κερκίδες που είναι χτισμένες στην όχθη επιβλέπονται από τις γλυπτές μορφές Αρχαίων Ελλήνων που δε μπορέσαμε να διακρίνουμε ποιοι είναι, να στέκονται ανάμεσα σε μεταγενέστερους θεατρικούς συγγραφείς για τους οποίους ούτε εκεί αναγνωρίσαμε τα πρόσωπά τους. Οι περιπλανήσεις μας σ' αυτό το πάρκο κράτησαν πολύ ώρα κι η αλήθεια είναι πως χρειαστήκαμε τον ηλεκτρονικό πλοηγό στα κινητά μας για μπορέσουμε να βγούμε από την έξοδο που επιθυμούσαμε.
Πέρα από τα πάρκα, λατρέψαμε ιδιαίτερα και τα μουσεία που επισκεφθήκαμε. Προσωπικά ενθουσιάστηκα με το μουσείο που είναι αφιερωμένο στη θρυλική Εξέγερση της Βαρσοβίας (02:53-03:34). Από τη πρώτη στιγμή που μπαίνεις μέσα σ' αυτό, ένας ρυθμικός χτύπος καρδιάς σου προϊδεάζει γι' όσα αναμένεται να συναντήσεις. Στη πορεία ένα βίντεο με τον χάρτη της Πολωνίας, εξιστορεί το μοίρασμα της χώρας μεταξύ Γερμανών και Σοβιετικών. Με σημαντικές πληροφορίες και διαδραστική παρουσίαση, περιγράφει το Εβραϊκό γκέτο, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και την ηρωική αντίσταση των Εβραίων της πόλης. Στη συνέχεια μπαίνουμε σιγά σιγά στο κλίμα της πολωνικής αντίστασης. Ένα γερμανικό βομβαρδιστικό χάσκει πάνω από τα κεφάλια μας προσπαθώντας να αποδώσει το φόβο που προκαλούσε με την παρουσία του στους ουρανούς της πόλης. Ένα ντοκιμαντέρ που προβάλλεται σ' ένα αμφιθέατρο περιγράφει την οργάνωση και τις πρώτες επιτυχίες της Εξέγερσης. Την εντυπωσιακή τους αντίσταση απέναντι στους Γερμανούς και την μαρτυρική τους πτώση αφού έμειναν μόνοι κι αβοήθητοι απέναντι στους κατακτητές καθώς οι Σοβιετικοί που είχαν φτάσει έξω από την πόλη, δεν έκαναν απολύτως τίποτα για να τους βοηθήσουν. Σε αντίποινα αυτής της αξιομνημόνευτης Εξέγερσης, ο Χίμλερ έδωσε εντολή να ισοπεδωθεί ολόκληρη η πόλη και να εκτελεστούν οι κάτοικοί της. Σε μια κλειστή αίθουσα παρακολουθήσαμε σε 3D προβολή την ισοπεδωμένη όψη της Βαρσοβίας. Έχοντας ήδη περιπλανηθεί στην πολωνική πρωτεύουσα, βρίσκαμε αδιανόητη την καταστροφή που παρακολουθούσαμε στην οθόνη και παράλληλα ένας σεβασμός αναδυόταν για τους εναπομείναντες κατοίκους που αποφάσισαν να ξαναχτίσουν τον τόπο τους όπως ακριβώς ήταν πριν την λαίλαπα των ναζί.
Κι ενώ το μουσείο Εξέγερσης της Βαρσοβίας κέρδισε τον ενθουσιασμό και την εκτίμησή μου για τον πολωνικό λαό, το κομμουνιστικό μουσείο που βρίσκεται στην περιοχή της Πράγας κέρδισε την καρδιά μου (03:36-03:50). Χωμένο πίσω από μικρά συνεργεία αυτοκινήτων και κρυμμένο μέσα σε ένα παλιό σοσιαλιστικό κτίριο, εισχωρήσαμε σ' ένα μικρό χώρο που σε γυρνάει στην εποχή του υπαρκτού σοσιαλισμού με αντικείμενα καθημερινής χρήσης, αναπαράσταση ιδιωτικών διαμερισμάτων και κυβερνητικών γραφείων καθώς και μιας βίνταζ καφετέριας με προϊόντα εκείνης της εποχής. Το όμορφο σ' αυτό το μουσείο είναι πως μπορούσες να γίνεις κι εσύ ένα κομμάτι με τα εκθέματα. Μπορούσες να κάτσεις στο γραφείο ή να χρησιμοποιήσεις την γραφομηχανή, να μπεις σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο ή να δεις αν το φαγητό στη κουζίνα είναι έτοιμο. Το μουσείο για την καθημερινή ζωή την περίοδο του κομμουνισμού δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό αλλά αξίζει οπωσδήποτε να το επισκεφθείτε.
Τέλος επισκεφθήκαμε το σύγχρονο μουσείο για τη ζωή των Εβραίων της πόλης (03:53-04:30). Φορτωμένο με πάρα πολλές πληροφορίες και ιστορίες, οι οποίες είναι στημένες με έναν αρκετά έξυπνο τρόπο, σε περνάει από εποχή σε εποχή και σου δίνει τη δυνατότητα να ζήσεις την έλευση, την εδραίωση, την άνοδο και τον αφανισμό του εβραϊκού πληθυσμού. Σε κάποια σημεία αισθάνεσαι πραγματικά πως βρίσκεσαι σε μια αληθινή συνοικία γεμάτη μπαρ, σινεμά, μαγαζιά και διαμερίσματα. Αυτό όμως που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν το φουτουριστικό σχέδιο του κτιρίου.
Τέλος για τους μικρούς επισκέπτες αλλά και σε όσους δυσκολευόμαστε να κρύψουμε το παιδί που κουβαλάμε μέσα μας, υπάρχει το Ινστιτούτο Κοπέρνικος. Μέσα εκεί με την εφαρμογή πολύ ευχάριστων τρόπων επιβεβαιώνονται όλοι οι νόμοι της φυσικής κι ερχόμαστε σε επαφή με τις δυνατότητες της τεχνολογίας. Η επίσκεψή μας στο Κοπέρνικος ήταν ένα ιδιαίτερα ευχάριστο δίωρο.
Η Βαρσοβία δεν εντυπωσιάζει μόνο για την παλιά της πόλη και την ιστορία της αλλά και για την όμορφη σχέση που έχει συνάψει με τους κατοίκους της. Τα πάρκα και τα μουσεία μαρτυρούν μια εξαιρετική παιδεία κι έναν σεβασμό τόσο προς αυτούς που μένουν στην πόλη όσο και σ' αυτούς που την επισκέπτονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου