Η υπόθεση με την εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές και την προσπάθεια καταστολής του τοπικού κινήματος αντίστασης είναι μια ιστορία που δεν ταιριάζει σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος με περιβαλλοντική νομοθεσία. Ταιριάζει περισσότερο σε αποικιοκρατούμενες χώρες ή σε χωριά Ινδιάνων της Λατινικής Αμερικής, όπου νόμος είναι το δίκαιο της επένδυσης.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι κανένας από τους τοπικούς βουλευτές των τότε κυρίαρχων κομμάτων, δηλαδή της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, δεν μίλησε ποτέ υπέρ της επένδυσης. Ενώ, σε οποιοδήποτε άλλο μέρος της Ελλάδας επιχειρήθηκε να επεκταθούν οι δραστηριότητες της εταιρείας, οι αντίστοιχοι συνάδελφοί τους συμμετείχαν ανοιχτά στις τοπικές αντιδράσεις. Πουθενά δεν ήταν ευπρόσδεκτη η εξόρυξη. Στην Χαλκιδική επιχειρήθηκε να επιβληθεί ως τετελεσμένο.
Θυμόμαστε ότι η γραμμή Σαμαρά ήταν “επένδυση με κάθε κόστος”. Ότι τη στήριξη της επένδυσης είχε αναλάβει από εδώ με εξαιρετική προθυμία ο ακροδεξιός Άδωνις Γεωργιάδης, αφού οι τοπικοί σιωπούσαν. Ότι τα κατεστημένα ΜΜΕ απέκρυπταν τις μαζικότατες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και παρουσίαζαν το κίνημα κατά της εξόρυξης ως απειλή κάποιων περιθωριακών ενάντια στην κανονικότητα και την ανάπτυξη της χώρας.
Θυμόμαστε τις αστυνομικές επιχειρήσεις, τα δακρυγόνα, τη βία, τις εισβολές σε σπίτια, τους ιδιωτικούς στρατούς με τα ρόπαλα. Και δίπλα σε αυτά κρατάμε τη δέσμευση του Κ. Μητσοτάκη ότι η εξόρυξη θα πάρει άδεια μέσα στον πρώτο μήνα διακυβέρνησης της Ν.Δ.
Η εμπρηστική επίθεση της 16.2.2013 στο εργοτάξιο της Ελληνικός Χρυσός χρησιμοποιήθηκε για να ξεριζωθεί το κίνημα, να εξουδετερωθούν οι εκπρόσωποί του και να τρομοκρατηθούν όλοι οι υπόλοιποι. Εχθές στο δικαστήριο η απόπειρα αυτή κατέρρευσε. Είναι μια ιστορική νίκη.
Πηγή: Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου