Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε τις προσπάθειες αλλά και τις γκάφες των ελληνικών αρχών για την καταπολέμηση του αντιεξουσιαστικού χώρου. Μετά την 17Ν και των υπολοίπων οργανώσεων ήρθε η σειρά να διαλυθούν και οι Πυρήνες της Φωτιάς (όπως λέμε Μωρά στη Φωτιά). Στον Επαναστατικό Αγώνα είδαμε ηλικίες οι οποίες είχαν σχέση με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου στις αρχές του '90. Οι πυρήνες της φωτιάς που ήταν πιο πρόσφατη οργάνωση και πιο βίαιη είχε πιτσιρίκια και φοιτητές.Μπορεί αρκετοί να αναρωτηθήκανε πως γίνεται τέτοιες ηλικίες να είναι τόσο βίαιες. Η αλήθεια είναι πως ως φοιτητής και γω σπούδασα σε μία σχολή που η αριστερά και ο αντιεξουσιαστικός χώρος είχαν μεγάλη απήχηση. Πολλοί γνωστοί μου ήταν πρόσωπα αντιδραστικά που θέλανε να αλλάξουν τον κόσμο. Όμως δεν υπήρχε η λογική. Σε αυτές τις ηλικίες επικρατεί η αντίδραση, η ριζοσπαστική αλλαγή και η φράση "τα θέλω όλα να γίνουν τώρα".
Δυστυχώς αυτούς ο ενθουσιασμός και η όρεξη σε φέρνουν γρήγορα στην απογοήτευση. Αρκετοί τα παρατήσανε και κυνηγήσανε την επιβίωσή τους. Να πάρουμε το πτυχίο μας και να βρούμε μία δουλειά. Πλέον όμως το μέλλον είναι σκοτεινό και δεν υπάρχει ελπίδα να βρεθεί δουλειά (ή αν βρεθεί τόσο ο μισθός όσο και οι συνθήκες είναι σκέτη απογοήτευση) αναγκάζοντας τους νέους να συνεχίσουν τον δρόμο της αντίδρασης. Και όσο θα χειροτερεύει η κατάσταση στο θέμα εργασίας και οικονομίας τόσο και πιο πολλοί νέοι θα στρέφονται προς τα κει.
Στην δικιά μου εποχή αναρωτιόμασταν που πήγαν οι επαναστάτες νέοι.
Τώρα θα αναρωτιόμαστε που πήγαν οι εργαζόμενοι νέοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου