Τελικά υπήρξαν λαμπρά παραδείγματα της αφύπνισης της ελληνικής κοινωνίας. Σε αντίθεση με την Χίο, όπου οι κάτοικοί της ζουν ακόμα σε έναν πολιτικό λήθαργο, στην Χαλκιδική οι κάτοικοι μαύρισαν τον πρώην δήμαρχο Πάχτα, ο οποίος υποστήριζε (όχι με καθαρά κίνητρα) την καταστρεπτική επένδυση χρυσού στις Σκουριές.
Την ώρα που ο μισητός υπουργός Υγείας (και από τους πιο αντιπαθητικούς πολιτικούς της νεότερης ελληνικής πολιτικής ιστορίας) Άδωνις Γεωργιάδης πανηγύριζε σε μία από τις λυκοφωλιές του, τον ΣΚΑΙ, την υποτιθέμενη μεγάλη νίκη του Πάχτα βασιζόμενος στα αποτελέσματα των exit poll, οι κάτοικοι της Χαλκιδικής περνούσαν το μήνυμά τους στην ακροδεξιά κυβέρνηση του τρελαντώνη, μέσα από την κάλπη. Η φράση λιτή και κατανοητή. Είστε ανεπιθύμητοι.
Αμέσως ήρθαν στο μυαλό μου οι κινητοποιήσεις των κατοίκων της Χαλκιδικής, η τρομοκρατική επίθεση του κράτους με τα συνηθισμένα όργανά του (ΜΑΤ κι αντιτρομοκρατική), την μεγάλη συναυλία της Θεσσαλονίκης (με τους μόνο 3000 ανθρώπους όπως μέτρησε το Mega) αλλά και τις δραστηριότητες στην Αθήνα. Παράλληλα θυμήθηκα τα προπαγανδιστικά φυλλάδια που μοιράστηκαν στις κυριακάτικες εφημερίδες μέσα στον Μάρτιο αλλά και την ομιλία του Γεωργιάδη με το μικρό κοινό, το οποίο αποκάλεσε μεγαλειώδες και τέλος τις προπαγανδιστικές διαφημίσεις της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός σε κανάλια κι εφημερίδες. Όμως το πανηγύρι του κεφαλαίου τελείωσε!
Αλήθεια θα θελα να ρωτηθεί τώρα ο Γεωργιάδης με την ίδια απορία που έθεσε στον τηλεοπτικό αέρα του ΣΚΑΙ, τι θα πει τώρα αυτός και ο πρωθυπουργός του για την απάντηση του κόσμου όσον αφορά τις Σκουριές; Ήταν τελικά λίγοι αυτοί που δεν ήθελαν την καταστρεπτική επένδυση του Μπόμπολα; Ήταν τελικά αντιεξουσιαστές και ξένοι αυτοί που έστηναν οδοφράγματα και προκαλούσαν σαμποτάζ στην εταιρία Ελληνικός Χρυσός;
Η νίκη του Γιάννη Μίχου στις δημοτικές εκλογές της Χαλκιδικής δεν ήταν μία νίκη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά μία νίκη της αξιοπρέπειας και της απελευθέρωσης από τα οικονομικά δεσμά των προδοτικών και καιροσκοπικών κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ (με συνυπεύθυνους το ΛΑΟΣ και την ΔΗΜΑΡ).
Η νίκη του Γιάννη Μίχου ήταν μία νίκη της οικολογίας και της ανθρωπιάς.
Η νίκη του Γιάννη Μίχου ήταν μία νίκη της δημοκρατίας.
Η νίκη του Γιάννη Μίχου ήταν μία νίκη κατά της αποχής (πάνω από το 80% ψήφισαν στην Χαλκιδική).
Η νίκη του Γιάννη Μίχου μας δείχνει το δρόμο για την μεγάλη ανατροπή της Κυριακής.
Η νίκη του Γιάννη Μίχου ήταν νίκη της Χαλκιδικής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου