Το δεύτερό μου βιβλίο

Ακριβώς δύο χρόνια μετά την έκδοση του πρώτου μου βιβλίου (Καθημερανοητότητα) ένιωσα για δεύτερη φορά τη μεγάλη χαρά της γέννησης ενός ακόμη. Και το όνομα αυτού, Βαλκανεύοντας.
Η αρχή έγινε το καλοκαίρι του 2012, όπου ξεκίνησα τη γραφή του γεμάτος εμπειρίες από τις διαδηλώσεις της φλεγόμενης Αθήνας του Ιουνίου του 2011 αλλά και από εικόνες των ταξιδιών μου σε χώρες της Ευρώπης και των Βαλκανίων.
Η ιστορία του βιβλίου αποτελείται από αυτοβιογραφικά στοιχεία όπως τα επεισόδια που έζησα στο Σύνταγμα ή ο ενδιαφέρον διάλογος που είχα με έναν συνομήλικό μου Σέρβο όταν είχα επισκεφθεί το Βελιγράδι τον Ιανουάριο του 2012. 

Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είναι ένας ήρωας, ο οποίος αποφασίζει να φύγει από την πληγωμένη από την οικονομική κρίση κι επεισόδια Αθήνα και να αναζητήσει την τύχη του στο εξωτερικό. Γνωρίζοντας πως η καθημερινότητά του θα υποστεί ένα ισχυρό σοκ με την απότομη αλλαγή των νέων ρυθμών ζωής και των νέων προσώπων που θα συναντήσει και θα αρχίσει να συναναστρέφεται, ο ήρωας αποφασίζει να την εξομαλύνει με ένα μοναχικό ταξίδι σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης. Από το πανέμορφο Στρασβούργο ξεκινάει τη πορεία του με ενδιάμεσους σταθμούς το Μιλάνο, την Βουδαπέστη και το Βελιγράδι καταλήγοντας στην πολυαγαπημένη Θεσσαλονίκη.

Παρόλο που δεν μου αρέσει να μιλάω για τα βιβλία μου, ομολογώ πως συγκινούμαι αρκετά όταν ακούω την γνώμη φίλων κι αναγνωστών. Γι' αυτό παραθέτω το προλογικό σημείωμα που έγραψε η Στέβη Καλογεροπούλου για το βιβλίο μου:

Στην κοσμοσυρροή των κοινωνικών δεδομένων της διαφθοράς , και στην ανυπολόγιστη αύξηση του οικονομικού αδιεξόδου αναφύονται τόσες αντιξοότητες και ματαιώσεις όσες και ελπίδες για ένα αύριο που όμως παραμένει αβέβαιο και θυσιασμένο, κατά κάποιο τρόπο, στα τερτίπια της φαυλότητας του συστήματος. 
Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφθεί γι ‘αυτό που τα τελευταία χρόνια ονομάζουμε οικονομική κρίση και δη κοινωνική , και γι αυτό που πέρα από θεωρητικές διατυπώσεις βιώνουμε. 
Το παρόν βιβλίο αφορμάται από αυτήν ακριβώς την οικονομικο-κοινωνική κρίση και μέσω επιπτώσεων και κατατρεγμών σφυρηλατεί το νόημα της φυγής ως μέσου απελευθέρωσης και επίτευξης μιας ισορροπημένης επιβίωσης. 
Η μάστιγα της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού, που χτυπά κυρίως τους νέους, συναντάται στα γεγονότα που καλείται να αντιμετωπίσει ο ήρωας του βιβλίου. Διλλήματα και απογοητεύσεις, που κατακυριεύουν κάθε νέο άνθρωπο που είναι θύμα των επιπτώσεων της κρατικής κατάστασης, βρίσκονται έντονα αποτυπωμένα στον ψυχισμό του ήρωα που συγχυσμένος μέσω σπασμωδικών κινήσεων προσπαθεί να διαφύγει και να επιζήσει με όσο το δυνατόν περισσότερη υλικο-πνευματική αξιοπρέπεια. 
Ο ίδιος ο αναγνώστης έμμεσα και άμεσα ταυτίζεται με τον κεντρικό χαρακτήρα του βιβλίου χάρη στο στέρεο συγγραφικό ρεαλισμό που εγκιβωτίζεται δεξιοτεχνικά ανάμεσα σε απλές περιγραφές και σε αξιοσημείωτα πολιτικά και ιστορικά γεγονότα. 
Αξιοσημείωτη είναι η γραφή του παρόντος βιβλίου , ειδικότερα δε στα σημεία των διαλόγων όπου αναπτύσσονται θέματα ιστορικά και εξιστορούνται αναμνήσεις από πολιτικο-ιστορικές διακυμάνσεις που είχαν βαρύ αντίκτυπο στους ανθρώπους που τις έζησαν. Έμμεσα διατηρείται ένας παραλληλισμός ανάμεσα στα αρνητικά στοιχεία του τότε και του τώρα , μια σύγκριση του παρελθόντος και του παρόντος κι ένας υπαινιγμός για ένα πιο ευοίωνο μέλλον. 
Το βιβλίο είναι κάθε άλλο παρά απαισιόδοξο. Μέσα του ανακαλύπτει κανείς ένα μικρό θησαυρό επιλογών για καινοτόμα αλλαγή πλεύσης. Ακόμη και η φυγή καθίσταται πιο ομαλή όταν ο κλοιός των συνόρων στενεύει τόσο που πλέον καταρρίπτεται , όταν προσωπικά το κάθε μεμονωμένο άτομο μέσω της απογοήτευσης και της οργής που νιώθει , αισθάνεται πως πλέον δεν ανήκει στην πατρίδα του αλλά στο παγκόσμιο κοινωνικό ανθρώπινο όλον. Αυτή η ενοποίηση των ανθρώπων χρωματίζεται και στην οικειοποίηση που επιδιώκει ο ήρωας σε κάθε νέο μέρος του εξωτερικού που επισκέπτεται, σε κάθε νέο σοκάκι το οποίο με αργούς βηματισμούς μεταλλάσσεται από κάτι ξένο σε κάτι γνωστό, σε κάτι οικείο… 
Δίχως υποτροπιασμούς και περαιτέρω στόμφο οι περιγραφές τον τόπων, απλές και αυτούσιες, εγκολπώνονται στις ξαφνικές εμφανίσεις απρόσμενων συμβάντων και δημιουργούν μια ευχάριστη νότα πλοκής χαρίζοντας με αυτό τον τρόπο, σε αυτό το μικρό ταξιδιωτικό οδηγό, μια αξιέπαινη μυθιστορηματική χροιά. 
Έτσι οι σελίδες ρέουν ευχάριστα στα χέρια κάθε αναγνώστη, ενώ παράλληλα μέσω της αληθούς περιγραφικής πιστότητας στα ταξιδιωτικά μέρη καθώς και στα ιστορικά γεγονότα, επιτυγχάνεται μια προσεγμένη συνολική ξενάγηση. 
Τα ταξίδια του ήρωα μπορούν να αποτελέσουν ένα διάλειμμα από τη στυγνή καθημερινότητα κι ένα απάγκιο μακριά από τη βεβήλωση της θετικής διάθεσης που μπορεί να υφιστάμεθα όλοι αυτές τι μέρες. 

Γι’ αυτό λοιπόν , ας «βαλκανέψουμε»!

Παράλληλα θα ήθελα να ευχαριστήσω τους παρακάτω φίλους που με βοήθησαν για την υλοποίηση του βιβλίου.
Πρώτα απ' όλα ευχαριστώ την Λία Κουτελιέρη για το υπέροχο σκίτσο της (μολύβι σε χαρτί) που μου χάρισε για να διακοσμήσει το εσωτερικό του βιβλίου.
Έπειτα θέλω πολύ να ευχαριστήσω την Στέβη Καλογεροπούλου για την περίληψη του βιβλίου (κείμενο οπισθόφυλλου) και το εξαιρετικό της προλογικό σημείωμα.
Στη συνέχεια θέλω να ευχαριστήσω τον Σπύρο Βουγιουκλάκη για την βοήθειά του στην υλοποίηση ενός συγγραφικού φιλικού διαλόγου και τον Δημήτρη Λεύκα που με βοήθησε σε λεπτομέρειες των σιδηροδρομικών δρομολογίων της Ιταλίας.

Το βιβλίο το αφιερώνω σε δύο αγαπημένα μου πρόσωπα. Τον θείο μου τον Αλέξη που με "υιοθέτησε" πιτσιρικά όταν ήρθα στα δεκαοχτώ μου Αθήνα για να σπουδάσω και με την πάροδο του χρόνου με δίδαξε σε αρκετούς τομείς της ζωής μου, θέτοντας έτσι τις βάσεις της σημερινής μου προσωπικότητας.
Επίσης το βιβλίο το αφιερώνω στη μνήμη του ιδρυτή και προέδρου του Ιωνικού Κέντρου, Ισίδωρου Κιολέογλου που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή.

Για πληροφορίες σχετικά με το βιβλίο από την ιστοσελίδα του εκδοτικού οίκου του Γαβριηλίδη, πατήστε εδώ.