Συνέντευξη στα Λογοτεχνικά Δρώμενα

Ποίος είναι ο Γιώργος ΧΑΤΖΕΛΕΝΗΣ;

Καλησπέρα σας και σας ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου κάνετε. Ονομάζομαι Γιώργος Χατζελένης. Γεννήθηκα το 1984 και μεγάλωσα στην Χίο. Οι σπουδές με έφεραν στην Αθήνα. Φοίτησα στη Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών στο τμήμα της Συντήρησης Αρχαιοτήτων κι Έργων Τέχνης. Ως φοιτητής δούλεψα εθελοντικά το 2005 στο μουσείο της Ακρόπολης. Η κίνησή μου αυτή μου επέτρεψε να ολοκληρώσω την πρακτική μου εξάσκηση στο ίδιο μουσείο κάτι που με βοήθησε να ξεκινήσω και την επαγγελματική μου σύμβαση στον χώρο αυτό. Από τότε μέχρι σήμερα δουλεύω στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης με μία μικρή παύση λόγω στρατιωτικής θητείας (σε Χίο και Ξάνθη). Πέρα από την επαγγελματική μου σταδιοδρομία, λατρεύω πολύ τον κινηματογράφο, την τζαζ σκηνή, τα ταξίδια, τη φωτογραφία και φυσικά τη λογοτεχνία

Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με τη Λογοτεχνία;

Έχοντας περάσει το σοκ των πανελλαδικών εξετάσεων άργησα να ξαναπιάσω βιβλίο στα χέρια μου. Το καλοκαίρι του 2004 δούλεψα για το χατζιλίκι μου σ' ένα μεγάλο βιβλιοπωλείο της Χίου (Πάπυρος). Ένα μεσημέρι κι ενώ η κίνηση είχε μειωθεί έπεσε στα χέρια μου το αριστούργημα του Ηλία Βενέζη, Νούμερο 31328. Ήταν η αρχή μίας σχέσης που θα με οδηγούσε στην ανάγνωση αρκετών βιβλίων.

Τι σημαίνει για εσάς δημιουργώ ένα βιβλίο; Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι;

Η απάντηση διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο διότι ο καθένας δημιουργεί για δικούς του λόγους. Για μένα η γραφή είναι μία φυγή από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Οι μοναχικές βόλτες στους δρόμους της Αθήνας αλλά και η δουλειά μου, μου προσφέρουν αρκετό χρόνο για να σκεφτώ σιωπηλά τη πλοκή της κάθε ιστορίας και τους τρόπους με τους οποίους θα περάσω τις εμπειρίες μου, τις εικόνες μου αλλά και τις απόψεις μου που έχω για την επικαιρότητα, τα πολιτικά και κοινωνικά θέματα που μας προβληματίζουν αλλά και την ιστορία που έχουμε γνωρίσει διαστρεβλωμένα μέσα από τα προπαγανδιστικά σχολικά βιβλία. Δε μπορεί να δοθεί ξεκάθαρη απάντηση για το αν είναι εύκολο ή δύσκολο να γράψεις ένα κείμενο. Είναι στιγμές που έχεις έμπνευση και γράφεις πολλές σελίδες και είναι μέρες που κάθεσαι μπροστά από μία λευκή κόλλα χαρτί και κοιτάς στο κενό.

Τι σας τραβάει στη συγγραφή;

Στη συγγραφή με τραβάει η επικοινωνία που θέλω να έχω με τους ανθρώπους. Η επιθυμία για έναν ουσιώδη και βαθύ διάλογο. Η ανάγκη να δηλώσω παρόν σε μία κοινωνία που όλο και περισσότερο κλείνεται στον εαυτό της.

Εσάς μπορούμε εύκολα να σας συναντήσουμε μέσα στους χαρακτήρες των βιβλίων σας;

Οι ήρωες μου και στα δύο βιβλία έχουν δικά μου χαρακτηριστικά. Είναι μία παγίδα που δυστυχώς (ή ευτυχώς) δεν κατάφερα να ξεφύγω. Για να φανεί πιο αληθινός ο ήρωας της κάθε ιστορίας, παίρνει λεπτομέρειες και στοιχεία του εαυτού μου. Έτσι γίνεται περισσότερο οικείος στο κοινό. Στο πρώτο μου βιβλίο ήθελα να παρουσιάσω έναν ήρωα καπνιστή. Όσοι διάβασαν το βιβλίο κατάλαβαν πως είμαι μη καπνιστής διότι έβαζα τον ήρωα να καπνίζει σε άκυρες στιγμές ενώ σε άλλες που ήταν απαραίτητο το τσιγάρο δεν έγραφα τίποτα. Επίσης και στα δύο βιβλία μου απέφυγα να δώσω όνομα στους ήρωες. Ο λόγος είναι απλός. Αφήνω τον κάθε αναγνώστη να τους "βαπτίσει" με όποιο όνομα θέλει.

"Βαλκανεύοντας" πραγματικά πολύ ενδιαφέρον λογοπαίγνιο; Τι σημαίνει για εσάς αυτός ο τίτλος;

Το Βαλκανεύοντας βγαίνει από τις λέξεις Βαλκάνια (ή Βαλκάνιος ή βαλκανικό) και το αγναντεύοντας (ή ερμηνεύοντας). Ήθελα πολύ να τιμήσω τον όρο Βαλκάνια το οποίο ως έθνος το 'χουμε υποτιμήσει δηλώνοντας (λανθασμένα) πως ανήκουμε μόνο στην Δύση κάτι που μας έχει κάνει να χάσουμε την πραγματική μας ταυτότητα. Αντιθέτως ο ήρωας προσπαθεί με μία βαλκανική ματιά να δει την Ευρώπη και να αναζητήσει τον εαυτό του και τον εσωτερικό του κόσμο όταν περάσει τον Δούναβη κι αρχίσει να διασχίζει τα Βαλκάνια.

Θα μπορούσατε να μας αποκαλύψετε κάτι σχετικά με αυτό το βιβλίο;

Το βιβλίο αναφέρεται σε έναν νεαρό που ζει στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης και της μίζερης καθημερινότητας. Από την μία επαναστάτης κι από την άλλη ευθυνόφοβος. Θέλει μία ώθηση για να φύγει. Τα επεισόδια στην πλατεία Συντάγματος το καλοκαίρι του 2011 και η απόλυσή του από την δουλειά θα τον αναγκάσουν να αναζητήσει τη τύχη του στο εξωτερικό. Για να γίνει πιο ομαλή όμως η μετάβαση από τους ρυθμούς της Ελλάδος στον τρόπο ζωής της Γαλλίας, ο ήρωας αποφασίζει να υλοποιήσει ένα μοναχικό ταξίδι σε κάποιες χώρες της Ευρώπης. Από Αθήνα Στρασβούργο κι από κει Μιλάνο, Βουδαπέστη, Βελιγράδι και Θεσσαλονίκη. Σε κάθε πόλη ξετυλίγεται μία πτυχή του εαυτού του η οποία συνοδεύεται με τα όμορφα μνημεία και τα υπέροχα σοκάκια των παραπάνω πόλεων. 

Ετοιμάζετε πράγματα για το μέλλον;

Μόλις βγήκε το δεύτερο βιβλίο οπότε η προσοχή μου είναι στραμμένη ακόμα σ' αυτό. Μόλις βρει το δρόμο του στον κόσμο της λογοτεχνίας θα αρχίσω να ασχολούμαι με την επόμενή μου δουλειά. Προς το παρόν μαζεύω σημειώσεις και πληροφορίες...

Ποια νομίζετε είναι ή ποια θα πρέπει να είναι η θέση της Λογοτεχνίας μέσα σε μια κοινωνία οικονομικής κρίσης;

Η λογοτεχνία και κάθε άλλη μορφή τέχνης είτε βρίσκονται σε περίοδο κρίσης είτε σε οικονομική ευημερία, οφείλουν να υπενθυμίζουν στους ανθρώπους τα λάθη των παρελθόντων και την ορθή περιγραφή της ιστορίας μας. Μόνο έτσι θα καταφέρουν να φανερώσουν στη κοινωνία, τους κινδύνους του παρόντος και τις συνέπειες που μπορούν να επιφέρουν λανθασμένες αποφάσεις. Δυστυχώς στις μέρες μας η Τέχνη έχει συνδυαστεί με τις δημόσιες σχέσεις, την παραγωγή και το εύκολο κέρδος. Είναι μία φούσκα επικίνδυνη τόσο πνευματικά όσο και κοινωνικά. Δυστυχώς η γνώση κι ο διάλογος θέλουν χρόνο κι επιμονή, δύο στοιχεία που λείπουν από τον μοντέρνο τρόπο ζωής που έχουμε επιλέξει.

Σας ευχαριστούμε πολύ, Κάθε επιτυχία στο Ταξίδι που μόλις ξεκίνησε για το “Βαλκανεύοντας” !