«Γυρίζουν σελίδα» στο Κομπάνι

Του Νικόλα Ζηργάνου

«Ο καλύτερος φίλος του Κούρδου είναι τα βουνά», λέει μια παλιά παροιμία του πολυπληθέστερου λαού χωρίς κράτος, μόνο που τώρα, οι Κούρδοι που παρακολουθούν από τα τουρκο-συριακά σύνορα τη μάχη στο Κομπάνι, λένε πως «ο καλύτερος φίλος του Κούρδου είναι οι Αμερικανοί». Τα μαχητικά των Ηνωμένων Πολιτειών σφυροκόπησαν και χθες θέσεις των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους που προσπαθούν με συνεχείς επιθέσεις να καθυστερήσουν την είσοδο των πεσμεργκά στη μαρτυρική πόλη.
Οι 150 Ιρακινοί Κούρδοι των ειδικών δυνάμεων, εξοπλισμένοι με βαριά όπλα, που έφτασαν από το Ιρακινό Κουρδιστάν με εντολή του προέδρου Μασούντ Μπαρτζανί, αναμένουν σε τουρκικό έδαφος, σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο υφαντουργίας μόλις 10 χιλιόμετρα από το Κομπάνι, τη διαταγή για να περάσουν τα σύνορα. Σύμφωνα με το επιχειρησιακό σχέδιο, στην αυτοκινητοπομπή των Κούρδων θα παράσχει αεροπορική κάλυψη πλήθος μαχητικών αεροσκαφών της διεθνούς συμμαχίας κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Από τη στιγμή που θα ολοκληρωθεί η διέλευση, οι Κούρδοι θα έχουν γυρίσει σελίδα στην Ιστορία της Μέσης Ανατολής. Για πρώτη φορά οι Κούρδοι θα έχουν ρίξει τα τεχνητά σύνορα που τους χωρίζουν, σύνορα άλλων κρατών, και θα έχουν ενωθεί σε μια πατρίδα. Για πρώτη φορά Ιρακινοί και Σύροι Κούρδοι θα πολεμούν δίπλα δίπλα, στο ίδιο έδαφος για να υπερασπιστούν την πατρίδα τους. Σε απόσταση αναπνοής, εκατομμύρια Κούρδοι της Τουρκίας θα τους παρακολουθούν, θα τους στηρίζουν και θα τους ενισχύουν με κάθε τρόπο, σε έναν αγώνα που δεν γνωρίζει σύνορα και τεχνητές διαιρέσεις.
Η απελευθέρωση των κατειλημμένων εδαφών από τους εξτρεμιστές σουνίτες του Ισλαμικού Κράτους και η σταθεροποίηση της Δημοκρατίας του Ροζαβά, όπως ονομάζουν οι Κούρδοι της Συρίας τα τρία καντόνια που αποτελούν το Συριακό Κουρδιστάν, είναι ο πρώτος στόχος στον μακρύ δρόμο για την ανεξαρτησία. Οι διαφορετικές πολιτικές ομάδες των Κούρδων έχουν ήδη υπογράψει σύμφωνο ενότητας, το οποίο προβλέπει και εγγυάται τους δημοκρατικούς θεσμούς, την ειρηνική συνύπαρξη όλων των εθνοτήτων και την κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι ένα όνειρο, που αν τελικά επιτευχθεί θα αποτελέσει φάρο ελπίδας και πρότυπο για όλη τη Μέση Ανατολή.
Μοναδικός θλιμμένος στη γιορτή των Κούρδων παραμένει ο Ταγίπ Ερντογάν. Ο Τούρκος πρόεδρος αναρωτήθηκε πάλι, από το Παρίσι όπου βρίσκεται για συνομιλίες με τον πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, γιατί η διεθνής συμμαχία κατά του Ισλαμικού Κράτους επικεντρώνεται στη σωτηρία του Κομπάνι και δεν ρίχνει το βάρος της σε άλλα μέτωπα. Ο Ερντογάν παραμένει τουλάχιστον ειλικρινής, αν και αμετανόητος. Εκφράζει τη δυσφορία του για τη στάση της Ουάσινγκτον, αν και προσπαθεί να κρύψει -ανεπιτυχώς- πως θα επιθυμούσε μια νίκη των ισλαμιστών εξτρεμιστών -τους οποίους ο ίδιος εξέθρεψε, βοήθησε, εξόπλισε και στήριξε τους προηγούμενους μήνες- επί των Κούρδων. «Είναι μόνο 2.000 μαχητές στο Κομπάνι και μου είναι δύσκολο να καταλάβω την (αμερικανική) προσέγγιση. Γιατί η Συμμαχία δεν ενεργεί και σε άλλες περιοχές;» αναρωτήθηκε δημοσίως στο Παρίσι ο Ερντογάν, την ώρα που χιλιάδες Κούρδοι και Γάλλοι συμπαραστάτες τους διαδήλωναν κατά της πολιτικής του νεο-οθωμανού σουλτάνου στο θέμα του Κομπάνι.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών