Και να λοιπόν που ο δρόμος με βγάζει πάλι στην πολυαγαπημένη μου πόλη, την Θεσσαλονίκη. Δύο χρόνια μετά την τελευταία μου επίσκεψη, θα περπατήσω ξανά στην παραλιακή της, θα διασκεδάσω στα όμορφα στέκια της, θα απολαύσω το υπέροχο φαγητό της μα πάνω απ' όλα θα νιώσω ξανά την υπέροχη ζεστασιά των κατοίκων της.
Η Θεσσαλονίκη έχει ένα ιδιαίτερο ανθρώπινο πρόσωπο, το οποίο έχει χαθεί προ πολλού από την Αθήνα. Είναι μία πόλη καθαρά ευρωπαϊκή. Σίγουρα δεν έχει τη λάμψη του παρελθόντος, αλλά άνετα μπορεί να κερδίσει ένα μέρος της παλιάς της αίγλης με λίγη προσπάθεια.
Η Θεσσαλονίκη παίζει έναν ουσιαστικό ρόλο στην εξέλιξη του ιστορίας του βιβλίου. Δεν είναι τυχαίο πως είναι ο τελευταίος σταθμός του μοναχικού ταξιδιού που πραγματοποιεί ο Βαλκάνιος ήρωας. Σ' αυτή τη πόλη θα νιώσει πάλι τη ζεστασιά της πατρίδας. Σ΄αυτήν την πόλη θα ερμηνεύσει τις εμπειρίες και τις εικόνες που του πρόσφερε το ταξίδι. Σ' αυτήν την πόλη θα πάρει την τελική του απόφαση.
Η Θεσσαλονίκη έχει την τιμητική της στο βιβλίο. Ήρθε λοιπόν και η σειρά της για να της το παρουσιάσω. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη στις 19:00 στο βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία (Λ.Νίκης 3). Ο Τέλλος Φίλης και η Ουρανία Παπακώστα θα μου κάνουν την τιμή να μιλήσουν για το βιβλίο μου και με τη βοήθειά τους θα δοθεί η σκυτάλη στο κοινό για να ξεκινήσει μία όμορφη κουβέντα μεταξύ μας.
Σας περιμένω λοιπόν...
Κλείνοντας, σας παραθέτω ένα κείμενο από τον Τέλλο Φϊλη, στο οποίο αναφέρεται στο Βαλκανεύοντας:
Ο Γιώργος
Μετράει τις αποστάσεις αυτού που του έμαθαν, με αυτό που ήδη υπάρχει ερήμην του Σε διαδρομές πόλεων και αντοχών που ήξερε μόνο από τους τηλεοπτικούς δέκτες τ’απογευματα σχολώντας και τώρα μπροστά στο άγνωστο μέλλον προσπαθεί μια αναγνωριστική πτήση -του μυαλού περισσότερο,- ξέροντας ενστικτωδώς πως μόνο έτσι θα μπορέσει να προσδιορίσει ποιος πραγματικά είναι και τι ζητά από την ζωή του.
Οι σταθμοί του ταξιδιού του λειτουργούν σαν σήματα πορείας χωρίς προδιαγεγραμμένη σηματοδότηση καταφέρνει ως τις τελευταίες σελίδες να παραμένει ουσιαστικά ένα άγραφο χαρτί μια taboula rasa συναισθημάτων, προσθέτοντας στην περιήγησή του εμπειρικά εικόνες και σπαράγματα μνήμης από μια ιστορία που ήδη αμφισβητεί και θέλει οπωσδήποτε να επαναδιατυπώσει τη δική του εκδοχή.
Νικάει τον φόβο για το άγνωστο αύριο με την σωματική κούραση η την τεχνητή πείνα κατά καιρούς, σαν γνήσιος ιστορικός καταφεύγει στις σωματικές λειτουργίες όχι για να αποσιωπήσει αυτά που κατέγραψε με την εγκεφαλική του σκαπάνη αλλά να ζητήσει την συνωμοτική συμμέτοχη του αναγνώστη του.
Απαιτεί την ταύτιση με τον ήρωα του για την κατανόηση, παραθέτοντας ακατάπαυστα εικόνες πόλεων και διαδρομές, όχι για να δημιουργήσει μια σειρά ταξιδιωτικών καρτ ποστάλ, αλλά για να δημιουργήσει το απαραίτητο κλίμα, σελίδα τη σελίδα, της συμμετοχής της δικής μας μνήμης πάνω στις πόλεις, στην ιστορία τους και στην σημερινή τους πραγματικότητα.
Με επίφαση ένα ταξιδιωτικό οδοιπορικό, μας παρασύρει περίτεχνα σε μια βαθειά και πολύ εσωτερική διαδικασία αυτογνωσίας όχι για να βοηθήσει μα για να μας υπενθυμίσει. Γι’ αυτόν το σημαντικό δεν βρίσκεται στην λύση και στην κάθαρση αλλά στην ισορροπία του ταξιδιού, αέναοι ταξιδιώτες χωρίς αποσκευές σε πόλεις που αλλάζουν κι ανθρώπους που συντηρούνται χρόνια τώρα μόνο από την επιλετική δική τους μνήμη .
Κι ενώ συνεχίζουμε με σιγουριά την ανάγνωση, μιας από την αρχη προκαθορισμένης πορείας, σίγουροι κι ασφαλείς, στο τέλος μας τρίβει το χαλί της ασφάλειας μας κάτω από τα πόδια, δίνοντας μας το τελικό, το οριστικό του χτύπημα. Καμιά ζωή δεν προγραμματίζεται και κάθε μια, κάποια στιγμή ερήμην των προγραμματισμών μας, θα βρει το νόημα της.
ΚΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ
ΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΙΤΕ ΟΧΙ
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΣ ΔΙΑΦΟΡΑ,
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΜΑΣ ΤΟΠΙΟ
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ
ΠΟΥ ΑΕΝΑΑ ΘΑ ΒΑΛΚΑΝΕΥΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ...
Φωτογραφία: Εύη Γούσια από την παρουσίαση του βιβλίου στο βιβλιοπωλείο Μωβ Σκίουρο (πλατεία Καρύτση 3, Αθήνα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου