Περί δικαίου αίσθημα

Είχαμε δώσει ραντεβού στις 8:30 για να ανεβούμε προς το Γουδί με την εντύπωση πως θα παραβρεθούμε σε μία ακόμη εκδήλωση συμπαράστασης. Από την οδό Μιχαλακοπούλου και μετά, το μποτιλιάρισμα άρχισε να γίνεται αισθητό. Η πρώτη μας απορία ήταν αν όλοι αυτοί ανηφόριζαν προς την συναυλία. Κόψαμε δρόμο κι αποφασίσαμε να πάμε μέσω Καρέα. Κι εκεί συναντήσαμε μεγάλη κίνηση. Μάλιστα από το μετρό Κατεχάκη έβγαιναν κατά εκατοντάδες οι νέοι που συνέρρεαν προς το πάρκο Γουδί.
Αφού καταφέραμε να παρκάρουμε μετά από αρκετή ώρα, διασχίσαμε τις αθλητικές εγκαταστάσεις και μέσα στο σκοτάδι αναζητούσαμε το μονοπάτι που μας οδηγούσε στον συναυλιακό χώρο. Ήδη η οργισμένη μουσική των Social Waste έφτανε στα αυτιά μας, προετοιμάζοντάς μας για τον παθιασμένο παλμό που επικρατούσε εκεί από το απόγευμα.
Καθώς περπατούσαμε στο δάσος, συναντήσαμε μία παρέα μεσήλικων. Ένας απ' αυτούς ανέφερε έκπληκτος πως παίζει να έχουν μαζευτεί μερικές δεκάδες χιλιάδες κόσμο. Γουρλώσαμε τα μάτια μας. Λέει αλήθεια; Κι αν ναι πως χώρεσε τόσος κόσμος εκεί μέσα; Εμείς θα καταφέρουμε να μπούμε; Σε λίγα λεπτά όλα τα παραπάνω ερωτήματα απαντήθηκαν πανηγυρικά.
Είχα χρόνια να ζήσω μία συναυλία με τόσο μεγάλη ένταση. Ζεσταθήκαμε με την υπέροχη φωνή της Ματούλας Ζαμάνης, χορέψαμε με τους ρυθμούς του πολυαγαπημένου μας Manu Chao, ξεσηκωθήκαμε με την κρητική τρέλα των Χαρούλη κι Αποστολάκη και εκτιναχθήκαμε στα ύψη με Δημήτρη Μυστακίδη, Γιάννη Αγγελάκα και Θανάση Παπακωνσταντίνου για να κρατήσουν στη συνέχεια άσβεστη τη φλόγα της συναυλίας οι Villagers of Ioannina City.
Στα μισά της συναυλίας ανέβηκαν πάνω στη σκηνή, οι διοργανωτές της εκδήλωσης για να μας ενημερώσουν πως όχι μόνο καλύφθηκε το κόστος των δικαστικών εξόδων της Ηριάννας αλλά έμεινε κι ένα σημαντικό ποσοστό το οποίο θα προσφερθεί σε πρόσφυγες κι άλλους κρατούμενους. Η συγκίνηση εκφράστηκε με ένα θερμό χειροκρότημα.
Μπορεί να ένιωσα μεγάλος σε σχέση με τον μέσο όρο ηλικίας που επικρατούσε, αλλά αυτό που μου έδωσε απερίγραπτη χαρά και συνάμα μεγάλη ελπίδα ήταν το πάθος της νέας γενιάς. Οι σημερινοί εικοσάρηδες βροντοφώναξαν ένα ηχηρό παρών αποδεικνύοντας πως απέχουν πολύ από την αποχαύνωση στην οποία έχει πέσει η δικιά μου γενιά και στη στασιμότητα των μεγαλυτέρων. Με το αίμα τους να βράζει από έρωτα κι όρεξη για ζωή, έδειξαν πως θα σταθούν απέναντι σε κάθε αδικία και σκοταδιστική δράση. Και το κυριότερο, απέδειξαν πως μπορούν να καταπολεμήσουν κάθε μορφή φασιστικής απειλής που μπορεί να γεννηθεί και να συντηρηθεί από τις μεγαλύτερες γενιές και κοινωνικές τάξεις.
Με τους στίχους των αγαπημένων μας καλλιτεχνών έσπασαν τον φόβο και τη σιωπή της ελληνικής κοινωνίας, δίνοντας νέα ώθηση στον αγώνα για το κοινό δίκαιο.
Και μεις, μεγαλύτεροι πλέον της ενεργούς νεολαίας, νιώσαμε την ανακούφιση πως στην εποχή της σημερινής κοινωνικής νηνεμίας, κάτι όμορφο κινείται και ξεπηδάει από τα κάτω προς τα πάνω.
Χθες βράδυ πάνω από είκοσι χιλιάδες φωνές ενώθηκαν για την ελευθερία, τον έρωτα, την αγάπη και τον άνθρωπο.
Αυτό είναι που μετέτρεψε την χθεσινή συναυλία ως ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά γεγονότα των τελευταίων ετών.