Καλημέρα παίδες... Σήμερα είχα ένα στραβό ξύπνημα αν και είδα ένα άκρος ενδιαφέρον αλλά και παράξενο όνειρο. Ίσως φταίει το κρασί που ήπια χθές. Διαπίστωσα σήμερα το πρωί ότι είναι στιγμές που έχω έμπνευση και μπορώ να γράφω όλη μέρα και είναι μέρες που δεν έχω τίποτα να πω και αυτό με ρίχνει ψυχολογικά. Βασικά με αγχώνει διότι νιώθω πως στέρεψα από ιδέες και δεν έχω κάτι άλλο να πω. Αλλά να που ένας περίπατος, ένα άρθρο, ένα φλερτ με κάνουν να ξαναγράφω. Σήμερα ξύπνησα έχοντας δύο καλές σκέψεις στο μυαλό μου. Η πρώτη είναι πως το βράδυ θα μαι στους τυχερούς που θα παρακολουθήσουν την πρεμιέρα της ταινίας του Αλμοδόβαρ "Ραγισμένες Καρδιές" και αυτό χάρης στη πολύ καλή μου φίλη Γιόλα που θέλω να την ευχαριστήσω. Η άλλη καλή σκέψη είναι πως σε μια βδομάδα θα ξυπνάω στο πατρικό μου στη Χίο μιας και θα πάω να ψηφίσω και έτσι θα ξεφύγω λιγάκι από την καθημερινότητα της Αθήνας και θα αποδράσω από διάφορα προβλήματα που έχω στο κεφάλι μου αυτόν τον καιρό. Σήμερα οι εφημερίδες μου φάνηκαν αδιάφορες. Γενικά νιώθω μια βαρεμάρα. Θέλω να περάσει η σημερινή μέρα πολύ γρήγορα. Με αυτό το σκεπτικό νιώθω πως χάνω τον καιρό μου. Χάνω την ουσία των πραγμάτων και των ευκαιριών που μου δίνονται διότι έχω το μυαλό μου αλλού. Πολύ ευχαρίστως θα ζητούσα από κανένα φιλαράκι να μου δώσει καμία σφαλιάρα μπας και ξυπνήσω από το όνειρο - εφιάλτης και ανοίγοντας τα μάτια να δω την πραγματικότητα. Η αλήθεια είναι πως αυτό το όνειρο - εφιάλτης το αγαπάω πολύ, μου δίνει ένα νόημα και βασικά με χει κάνει να ανακαλέσω κάποια πιστεύω που είχα κάποτε. Δυστυχώς τώρα έχει πάρει αναξέλεκτη πορεία και φοβάμαι πως πολύ σύντομα θα με χτυπήσει σε κάποιον τοίχο και τότε είναι που τα πράγματα θα χειροτερέψουν οπότε πρέπει να διαλέξω μία από τις παρακάτω επιλογές, ή να πάρω το πάνω χέρι και να ελέχξω την κατάσταση ώστε να ξαναμπώ σε μια φυσιολογική πορεία ή στην πρώτη μου ευκαιρία να πηδήξω και να βρεθώ μακριά. Ταλαντεύομαι σ' αυτά τα δύο καιρό τώρα. Αλλά μάλλον ήρθε η στιγμή που πρέπει να πάρω την απόφαση αυτή...
Όπως μου έχει και ένα αγαπημένο μου πρόσωπο "Η ζωή είναι πολύ όμορφη..."
Kαι μόνο ότι θα δεις από τους πρώτους ταινία του Αλμοδόβαρ εντάσσεσαι στην ελίτ των άκρως τυχερών... Κατά τα άλλα τη σφαλιάρα, πριν στη δώσει κάποιο φιλαράκι, καλό είναι να την παρέχεις γενναιόδωρα εσύ σε εσένα. Όσο για την έμπνευση... είναι μπαμπέσα. Δεν έρχεται, όταν τη θέλεις και προϊόντος του χρόνου σε εγκαταλείπει όλο και ταχύτερα... Αλλά, όταν εμφανίζεται, φέρνει μαζί της δώρα πολλά (... ελπίζω όχι άδωρα!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρήκα και εύχομαι να αργήσει να φύγει η μέρα :))