Τελευταίες μέρες της άδειας μου. Αν και βρίσκομαι μια βδομάδα στο νησί δεν έχω ξεκουραστεί καθόλου. Γι' αυτό αποφάσισα σήμερα να πάω στο εξοχικό μου και να κάτσω το τελευταίο μου σαββατοκύριακο εκεί. Ήδη από το πρωί είχα περάσει από το βιβλιοπωλείο και είχα αγοράσει ένα δοκίμιο που περίμενα καιρό. Η διαδρομή μέχρι το σπίτι ήταν μεγάλη, όμως με συνόδευε καλή μουσική οπότε δε με κούρασε καθόλου. Όταν έφτασα ο ήλιος είχε αρχίσει να πέφτει. Έκανα ένα ντουζ και όπως ήμουν βρεγμένος άραξα στην βεράντα. Το σπίτι είναι ψηλά μ' αποτέλεσμα να χω μια όμορφη πανοραμική θέα του Αιγαίου. Ετοίμασα ένα καφεδάκι, έγειρα στην καρέκλα και άρχισα να διαβάζω το βιβλίο. Ο ήλιος κατέβαινε όλο και πιο χαμηλά. Κάποια στιγμή οι ακτίνες του έπεσαν στα μάτια μου μέσα από την διάθλαση τους στο ποτήρι με το νερό. Τράβηξε το βλέμμα μου και την προσοχή μου από το βιβλίο. Μέσα από το ποτήρι είδα τη θάλασσα, τα βράχια, τον ουρανό και τον ήλιο. Πόση ομορφιά σκέφτηκα. Παραμέρισα το ποτήρι, άφησα το βιβλίο στο τραπέζι, σηκώθηκα από την καρέκλα και προχώρησα προς το πεζούλι της βεράντας. Στάθηκα και έβλεπα το ηλιοβασίλεμα. Πόσο ανόητο ήταν τελικά να αναζητώ την ομορφιά, την γαλήνη και την μαγεία μέσα από ένα βιβλίο, ενώ τα χω μπροστά μου να μου προσφέρονται απλόχερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου