Imagine Peace

Πρώτη εμπειρία από το Βελιγράδι με θέμα τον πόλεμο.

Καθόμαστε για πρωινό στη καφετέρια του ξενοδοχείου μας με θέα ένα μεγάλο κανάλι του Δούναβη λίγο πριν ενωθεί με τον ποταμό Σάβα για να συνεχίσουν μαζί το ταξίδι προς την Μαύρη Θάλασσα.

Έρχεται προς το μέρος μας ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου. Νέος στην ηλικία μας αλλά με βλέμμα αλλόκοτο.

"Καλημέρα σας!".

Μας ξαφνιάζουν τα ελληνικά του. Τον ρωτήσαμε από που γνωρίζει την γλώσσα μας.

"Η γυναίκα μου είναι Ελληνίδα. Από Θεσσαλονίκη. Κατεβαίνω συχνά Ελλάδα. Έχω μείνει σε Χαλκιδική και Κέρκυρα."

Μας περιέγραφε την ιδέα για το πλωτό ξενοδοχείο στο οποίο μείναμε. Μας ρωτούσε για μας. Και η κουβέντα άνοιξε. Η θεματολογία έφτασε στην κρίση.

"Η οικονομική κρίση είναι βιώσιμη." μας είπε και πραγματικά ήταν ο μόνος άνθρωπος που μπορούσαμε να του πούμε πως έχει δίκιο.

"Όταν έχεις ζήσει δύο διωγμούς (με τους γονείς του ζούσε στην Κροατία πριν την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας) και έναν βομβαρδισμό, τότε όλα τα υπόλοιπα σου φαίνονται απλά."

Τον ρωτήσαμε για τον πόλεμο και τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας.

"Η Γερμανία προστάτευσε την Κροατία και την Σλοβενία και αυτές οι δύο χώρες όρισαν τα σύνορά τους αναίμακτα. Είχαν προηγηθεί οι Σκοπιανοί οι οποίοι ξαφνικά θυμήθηκαν πως είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου και φώναζαν πως είναι Μακεδόνες. Οι Μαυροβούνιοι πάντα ήταν μόνοι τους και δε τους πείραζε κανείς. Έτσι μείναμε εμείς με τους Βόσνιους να σφαχτούμε για την γη."

Τον ακούγαμε με προσοχή. Είναι ενδιαφέρον να παρακολουθείς πολεμικές εμπειρίες από ανθρώπους που πραγματικά τις έχουν ζήσει. Φτάσαμε στο '99.

"Μόνο οι παρανοϊκοί τρέχανε να κρυφτούν στα καταφύγια. Μέναμε στα σπίτια μας και προσευχόμασταν να μην πέσει καμία βόμβα πάνω μας. Το πρωί εγώ πήγαινα σχολείο. Η μητέρα μου στη δουλειά. Δεν πληρωνόταν κανείς τότε αλλά όλοι δούλευαν για να νιώθουν πως η καθημερινότητα συνεχίζεται και πως ο πόλεμος είναι απλά ένας νυχτερινός εφιάλτης. Πολλοί φίλοι μου απέκτησαν παραισθήσεις ίδιες με αυτές που προκαλούν τα ναρκωτικά. Εκείνες τις μέρες ανακάλυψα την κακή πλευρά του ανθρώπου. Τότε όλοι προσπαθούσαν να επιζήσουν όχι να επιβιώσουν. Και πραγματικά είναι μεγάλη η διαφορά αυτή. Μετά από τόσο αίμα και τόσους θανάτους μπορείς να εκτιμήσεις πραγματικά το νόημα της ειρήνης."

Δεν έχω κάτι παραπάνω να προσθέσω σ' αυτόν τον διάλογο.

Αυτός ο λαός ορθοποδεί και με τσαμπουκά και ντομπροσίνη προχωράει μπροστά.

Μετάφραση του τραγουδιού (από την Ναταλία):

Πάνω από τον βραδινό Δούναβη απλώνεται,

λευκό χρώμα, λευκό χρώμα, λευκό χρώμα.

Και στην μνήμη η μελωδία ζητιανεύει,

από προηγούμενα χρόνια.

Όμως εξαφανίστηκαν σαν σμήνη πουλιών

του τραγουδιού μας τα λόγια απλά.

Φεύγεις στην φωτιά Γιουγκοσλαβία,

χωρίς εμένα, χωρίς εμένα, χωρίς εμένα.

Για νύχτα κάτω από μολυβένια βροχή,

για το ότι δεν είμαι δίπλα σου,

συγχώρεσε με Γιουγκοσλαβία.

Για θάνατο κάτω από την ανοιξιάτικη βροχή,

για το ότι δεν έγινα σωτήρας σου,

συγχώρεσε με αδελφή μου Γιουγκοσλαβία.

Σαν μαυρομάτικο κοριτσάκι χαμένο,

στέκεσαι στην απέναντι όχθη,

μα να φτάσω στην όχθη σου,

δε μπορώ, δε μπορώ, δε μπορώ.

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΩΣ ΟΙ ΝΑΤΟΪΚΟΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΙ ΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ, ΕΓΙΝΑΝ ΤΟ 1999,ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΕΠΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΗΜΙΤΗ. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΤΕ, ΕΙΧΕ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΦΩΣ ΣΤΙΣ ΝΑΤΟΪΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΑ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΕΦΟΔΙΑΖΟΝΤΑΙ, ΕΝΩ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΠΡΟΣΦΕΡΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟ ΦΟΝΙΚΌ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ. ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ...