Ο Σεπτέμβριος είναι κοντά. Θα ζήσουμε πάλι έντονες στιγμές. Ίσως πιο δυνατές από αυτές του Φεβρουαρίου και του Ιουνίου (του 2011). Θα ακούσουμε όμως και τις ίδιες κουτοπονηριές που λέει ο κάθε ημιμαθής άθελά του ή εσκεμμένα, αν είναι κουτοπόνηρος (δυστυχώς έχουμε πολλούς από αυτούς).
Πριν λίγες μέρες μου τράβηξε την προσοχή το παραπάνω σκίτσο, το οποίο το βρήκα πολύ έξυπνο. Πάνω σ' αυτό θα αναπτύξω την σημερινή ανάρτηση.
Πράγματι από το σχολείο αλλά και από το κοινωνικό μας περιβάλλον είχαμε μάθει να κλαιγόμαστε. Είχαμε πιστέψει πως για όλες τις καταστροφές της Ελλάδος ευθύνονται οι άλλοι και πως εμείς είμαστε ο αδικημένος λαός που κάποια στιγμή ο καλός θεούλης (ή η Ρωσία) θα τον λυπηθεί
Η δυτική ανάπτυξη δεν έφτασε στην Ελλάδα λόγω τουρκοκρατίας μας λέγανε πολλοί. Μέγα λάθος. Θα σας το εξηγήσω με δύο παραδείγματα. Την περίοδο που τα σημερινά ελληνικά εδάφη άνηκαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία, υπήρξε μεγάλη πρόοδος στην γεωργία και στην υπόλοιπη παραγωγή. Κάποιες περιοχές μάλιστα όπως η Χίος ήταν αφορολόγητες κι αυτό βοηθούσε στην ανάπτυξη του τόπου. Φυσικά όλα αυτά έχουν σκεπαστεί κάτω από τους μύθους με τα κρυφά σχολειά και τα λάβαρα της εκκλησίας. Επίσης στην οθωμανική αυτοκρατορία βρίσκονταν σημερινά κράτη που είχαν στο παρελθόν μεγάλη ανάπτυξη, όπως η πρώην Γιουγκοσλαβία. Αυτοί δεν είχαν σκλαβιά; Ας σταματήσει αυτή η αηδία λοιπόν διότι εκτός από τα αυτιά έχει αρχίσει να κουράζει και στα νεύρα μας.
Καλό είναι να επικεντρωθούμε στο παραπάνω σκίτσο και στην νεώτερη ιστορία μας, για την οποία δυστυχώς λίγοι άνθρωποι έχουν σοβαρή και βάσιμη γνώση πάνω σ' αυτήν.
Ας πάμε στην Μικρασιατική καταστροφή που αναφέρεται ο κύριος με το μουστάκι. Τα σχολικά εγχειρίδια αναφέρουν πως ο κόσμος βουτούσε στην θάλασσα και προσπαθούσε να ανέβει στα πλοία των μεγάλων δυνάμεων που ήταν στο κόλπο της Σμύρνης και οι ναύτες τους, τους έδιωχναν με ζεματιστό νερό και τσεκούρια. Πρώτα απ' όλα θα ήθελα να ενημερώσω πως τα ξένα πλοία βρίσκονταν εκεί για να σώσουν τους δικούς τους που ζούσαν στην όμορφη πόλη της Σμύρνης. Αυτά είναι γεγονότα που πράγματι έλαβαν χώρα στην προκυμαία της Σμύρνης. Κάποιοι όμως ήθελαν να εστιάσουν την προσοχή του κόσμου σ' αυτήν την στιγμή της καταστροφής για να αποπροσανατολίσουν τους μελλοντικούς αναγνώστες της προπαγανδιστικής ιστορίας της χώρας μας, αποκρύπτοντάς τους τα βασικά αίτια που φτάσαμε στο γεγονός αυτό. Καλό είναι να αναζητήσουμε την αλήθεια βαθύτερα και να αποφύγουμε τα έτοιμα που μας σερβίρουν κάποιοι (η τεμπελιά μας όμως αρέσκεται σ' αυτά μόνο). Κοιτώντας τα βαθύτερα αίτια θα διαπιστώσουμε το εξής: Με την συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920) δινόταν στην Ελλάδα η Ανατολική Θράκη, τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος, επικύρωνε την κυριαρχία στα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου και εμπιστευόταν την διοίκηση της περιοχής της Σμύρνης, η οποία θα δινόταν στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια και με την υλοποίηση ενός δημοψηφίσματος. Οι συνθήκες τότε γινόντουσαν για να σταματήσει ο πόλεμος. Για την Ελλάδα όμως ήταν η συνέχιση του πολέμου με την Τουρκία (τα μυαλά μας πήραν ξαφνικά αέρα και γίναμε ιμπεριαλιστές). Ο Κεμάλ που όλοι μας βρίζουμε, βλέποντας την χώρα του να συρρικνώνεται και να απειλείται κήρυξε εθνική επανάσταση κι απέρριψε την Συνθήκη των Σεβρών (εδώ που τα λέμε ο καθένας θα το κανε αυτό). Η Ελλάδα είχε από πίσω της την Αγγλία. Οι Βρετανοί μας ωθούσαν τότε να αντιμετωπίσουμε την τουρκική αντίσταση. Η αποβίβαση των ελληνικών στρατευμάτων στην Σμύρνη δημιούργησε αντιδράσεις στο Ανώτατο Συμβούλιο της Διάσκεψης της Ειρήνης. Η γαλλοϊταλική αντίδραση έγινε πιο έντονη όταν τα ελληνικά στρατεύματα πέρασαν τη ζώνη της Σμύρνης (άραγε μέχρι στιγμής ποιος φαίνεται να είναι ο φταίχτης;) για να χτυπήσουν τον Κεμάλ στην Άγκυρα. Η Ιταλία αμέσως υπέγραψε την αναγνώριση και ανεξαρτησία της Αλβανίας. Η Γαλλία υπέγραψε την ανακωχή με την Τουρκία, τερματίζοντας τις εχθροπραξίες στην Κικίλια. Ο Κεμάλ έχοντας ηθική και υλική υποστήριξη από τα Σόβιετ ξεκίνησε τις επιχειρήσεις του για να αντιμετωπίσει την ελληνική εκστρατεία. Η εκστρατεία αυτή από την αρχή ήταν αβέβαιη. Έγιναν εκλογές. Ο ελληνικός πληθυσμός κουρασμένος από τους πολέμους ψήφισε κατά του Βενιζέλου. Οι βασιλόφρονες ξαναπήραν την εξουσία στα χέρια τους κι επανέφεραν τον βασιλιά στο θρόνο του. Η Αντάντ μετά από αυτή τη κίνηση εγκατέλειψε την Ελλάδα. Η Αγγλία δεν είχε καμία εμπιστοσύνη στον βασιλιά και τα φιλογερμανικά του κόμματα και η Γαλλία άρχισε να υποστηρίζει με μεγαλύτερη θέρμη το κίνημα του Κεμάλ για να αντισταθμίσει την αγγλική επιρροή στην Ανατολή (με λίγα λόγια ο καθένας κοιτούσε το συμφέρον του). Η νέα κυβέρνηση, χωρίς υποστήριξη, συνέχισε την εκστρατεία (και τότε λέγανε τα λαμόγια ψέματα στον ελληνικό λαό, αλλά εμείς 100 χρόνια μετά στα ίδια λάθη πέφτουμε). Οι δυνάμεις του ελληνικού στρατού εξασθένησαν στον ποταμό Σαγγάρειο. Από κει και πέρα οι Τούρκοι εξαπέλυσαν επίθεση, φτάνοντας στα τραγικά γεγονότα με την καταστροφή της Σμύρνης και τον διωγμό των Ελλήνων. Πριν μου πει κανείς κάποια εξυπνάδα θα ήθελα να ενημερώσω πως τις πληροφορίες αυτές προέρχονται από το βιβλίο του Νίκου Σβορώνου, Επισκόπηση της Νεοελληνικής ιστορίας (σελ. 122-124).
Διαβάζοντας την ιστορία με μία αντικειμενική οπτική γωνία μπορούμε να διαπιστώσουμε πως μόνοι μας φάγαμε το κεφάλι μας. Δε φταίνε ούτε οι Γάλλοι, ούτε οι Άγγλοι και φυσικά ούτε οι Τούρκοι. Φταίμε καθαρά εμείς.
Ο φίλος μας με το μουστάκι αναφέρει πως στον εμφύλιο λέμε πως φταίνε οι Άγγλοι. Αν μελετήσουμε καλά την ιστορία θα διαπιστώσουμε πως αυτός που φταίει για τον Εμφύλιο πόλεμο ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο γέρος φυσικά που ξεκίνησε τις επιχειρήσεις εκκαθάρισης από κάθε αριστερό στοιχείο του ελλαδικού χώρου από την Μέση Ανατολή. Η μεγάλη έκρηξη έγινε στην Ελλάδα. Η ιστορία είναι αρκετά πιο γνωστή και δε θέλω να σας κουράζω με λεπτομέρειες. Η μόνη επέμβαση των Άγγλων ήταν η θέση που πήρε ο Τσόρτσιλ, με την οποία έγινε η Συμφωνία της Βάρκιζας και ο αφοπλισμός του ΕΛΑΣ το 1945. Ένα θέμα που θέλω να το αναλύσω σε μία άλλη ανάρτηση. Κι εδώ ο εμφύλιος ήταν καθαρά δικό μας λάθος. Δε φταίει κανένας ξένος ούτε εδώ.
Και φτάνουμε στην δικτατορία. Βρίζουμε τους Αμερικάνους. Πράγματι τότε οι Αμερικάνοι βοηθούσαν με ύπουλο τρόπο αρκετά καθεστώτα σε χώρες που τους ενδιέφερε να τις εκμεταλλευτούν (η σχολή του Σικάγο και ο σατανικός Φρίντμαν προκάλεσαν το μεγαλύτερο κακό σε πολλές χώρες, μετά τον Χίτλερ και τον Στάλιν). Πράγματι μαγείρευαν μία μεγάλη χούντα στην Ελλάδα (αξίζει να διαβάσετε την Χαμένη Άνοιξη του Τσίρκα για να πάρετε μία γεύση από τα παρασκήνια εκείνης της περιόδου). Τους πρόλαβαν όμως ο Παπαδόπουλος και τα υπόλοιπα παιδιά που μέσα σε μία νύχτα έκανα το πραξικόπημά τους. Φυσικά και δεν άφησαν οι Αμερικάνοι ανεκμετάλλευτη αυτή τη χούντα. Εκεί μπορώ να πω πως το χεράκι τους το βάλανε οι ξένοι. Ήμασταν πρόσφορο έδαφος όμως. Δικό σου είναι το λάθος όταν αφήνεις κάποιον άλλον να κάνει κουμάντο στο σπίτι σου.
Όσο για την σημερινή οικονομική κρίση, έχω γράψει πολλές αναρτήσεις που αναφέρω την γνώμη μου για όλη αυτή τη κατάσταση που ζούμε. Φυσικά αρκετοί από σας με έχετε αποκαλέσει Ανθέλληνα κι άλλα πολλά κοσμητικά επίθετα. Δε με πειράζει όμως. Μέσα από αυτό το ιστολόγιο προσπαθώ να ανοίξω τα μάτια και να διευρύνω τους ορίζοντες ορισμένων. Μάταιοι οι κόποι μου.
Όπως είπα και χθες σε ένα φιλικό μου πρόσωπο, συνεχίζω να γράφω από απελπισία. Οι ελπίδες μου στον διάλογο έχουν πλέον εξαντληθεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου