Δε προλάβαμε να τελειώσουμε το μέτρημα των τελευταίων ημερών του 2014 και ξεκινήσαμε αμέσως το νέο μέτρημα των τελευταίων ημερών μιας αντιπαθητικής κυβέρνησης, η οποία άντεξε δύο σχεδόν χρόνια με την ανοχή των συμπατριωτών μου και με την στήριξη των προπαγανδιστικών μέσων ενημέρωσης.
Πρώτη μέρα στην Ελλάδα του 2015 η χθεσινή, και προσπάθησα με νύχια και με δόντια να κρατήσω την τηλεόραση κλειστή. Με αυτή μου τη στάση ευτυχώς δεν άκουσα τις ακροδεξιές κορώνες του Σαμαρά στον φράχτη του Έβρου. Δυστυχώς όμως δεν άκουσα για τον θάνατο του 29χρονου Έλληνα ναυτικού μετά τον βομβαρδισμό του δεξαμενόπλοιου Araevo (συμφέροντα Μελισσανίδη) στα νερά της Λιβύης (διαβάστε εδώ). Ένα γεγονός για το οποίο τα μέσα μαζικής προπαγάνδας έχουν κρατήσει το στόμα τους ερμητικά κλειστό, ενώ η χθεσινή του αναφορά στην εκπομπή του Χατζηνικολάου προκάλεσε ένα σοκ στα πρόσωπα της Βούλτεψη και του ήπιου (για τα δεδομένα) Λοβέρδου.
Τελικά δεν άντεξα την απάθεια που επεδίωξα να κρατήσω όλη μέρα και υπέκυψα στο να ανοίξω την τηλεόραση στις 11:30 το βράδυ για να παρακολουθήσω το πρώτο ανεπίσημο προεκλογικό debate. Μετά το πέρας της πολύωρης εκπομπής και με τα νεύρα πάνω από το κεφάλι, προσπάθησα να κοιμηθώ.
Μάταια όμως. Μέσα στο κεφάλι μου ακούγονταν για ώρα οι πανικόβλητες φωνές της Σοφίας Βούλτεψη η οποία εκτός από ανάγωγη, ήταν και πολύ καλή μίμος της θρυλικής Μαντάμ Σουσού που ξεκίνησε να προβάλλεται ξανά αυτές τις μέρες στο Nplus (πότε ξεκίνησε αυτό το κανάλι;). Όχι μόνο έλεγε αρλούμπες αλλά δεν άφηνε κανέναν άλλον να μιλήσει διακόπτοντάς τον με τις κουτοπόνηρες της απορίες ενώ η ειρωνεία της πήγαινε σύννεφο. Η στάση της ήταν τόσο απαράδεκτη που κατάφερε να εκνευρίσει ακόμα και τον εμπαθή σε αρκετούς από μας δημοσιογράφο Χατζή.
Από την άλλη η στάση του Λαφαζάνη χθες με απογοήτευσε. Δεν ήταν τόσο ξεκάθαρος όσο τον είχα συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Φυσικά και το κλίμα ήταν βαρύ αφού μιας και εκτός από την Βούλτεψη είχε να αντιμετωπίσει και την απαράδεκτη κριτική του εκπροσώπου του ΚΚΕ ο οποίος μάλιστα εκνευρίστηκε όταν το κοινό έκανε ερωτήσεις μόνο στον Λαφαζάνη κι όχι στους υπόλοιπους.
Αγαπητέ μου σύντροφε Σοφιανέ πως να σας πάρει στα σοβαρά ο Έλληνας ψηφοφόρος όταν τόσα χρόνια κυνηγάτε τον ρόλο μιας ισχυρής αντιπολίτευσης κι όχι ενός κόμματος που έχει να κότσια να πάρει τη τύχη της χώρας στα χέρια του. Ακόμα και τώρα που είναι ευκαιρία να πάρει η Αριστερά την εξουσία στα χέρια της, το κόμμα σας κάνει δριμύτερη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ απ' ότι η Νέα Δημοκρατία. Καιρός είναι το ΚΚΕ να αφήσει τους κομπλεξισμούς δεκαετιών και να κοιτάξει πιο καθαρά το παρόν και το άμεσο μέλλον. Μάλλον εκεί στον Περισσό δε βάλανε μυαλό μετά το ισχυρό χαστούκι που έφαγαν στις εθνικές εκλογές του 2012. Έτσι όπως πάνε θα μπουν με το ζόρι στην επόμενη εκλογή διότι ο κόσμος ζητάει μία ενωμένη Αριστερά.
Αυτή την άποψη εξέφρασε με πολύ όμορφο τρόπο και ο καθηγητής Γιάννης Πανούσης, ο οποίος στάθηκε άξιος στο ύψος των περιστάσεων, αφήνοντας στην άκρη το ναυάγιο ΣΥΡΙΖΑ με ΔΗΜΑΡ (το οποίο με βρίσκει απολύτως σύμφωνος) και ανέφερε πως σ' αυτήν την ιστορική στιγμή τόσο το ΚΚΕ όσο και η ΔΗΜΑΡ οφείλουν να στηρίξουν σε επιμέρους ζητήματα τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Και σ' αυτή τη στάση συμφώνησαν σχεδόν όλοι εκτός από την κυράτσα "το μαλλί πως είναι" η οποία προσπαθούσε να δυναμιτίσει το κλίμα λέγοντάς του με το γνωστό κατινίστικο ύφος πως ο ΣΥΡΙΖΑ πέταξε έξω την ΔΗΜΑΡ και το ίδιο θα κάνει και με τους υπόλοιπους. Βλέπεις την πειράζει η ειλικρίνεια της επερχόμενης κυβέρνησης, η οποία δε θέλει καμία συνεργασία ούτε με το κόμμα των λαμόγιων και των σκανδάλων (ΠΑΣΟΚ) ούτε με τους μνημονιακούς παπανδρεϊκούς, ούτε με το νεοφιλελεύθερο και βρώμικο Ποτάμι και φυσικά δε θέλει καμία επαφή με τους ακροδεξιούς.
Αυτό όμως που με απογοήτευσε από τη χθεσινή συζήτηση, ήταν η ασέβεια και η αγένεια όλων των πολιτικών προσώπων του πάνελ απέναντι στους πολίτες που βρέθηκαν εκεί για να κάνουν ερωτήσεις. Επίσης με ενόχλησε που όλες οι ερωτήσεις είχαν αποδέκτη κυρίως τον Λαφαζάνη ενώ οι ερωτήσεις προς το πρόσωπο της Βούλτεψη ήταν πιο ήπιες εκτός από έναν νεαρό ο οποίος έτρεμε από οργή την οποία δε μπορούσε (και δικαιολογημένα) να συγκρατήσει μ' αποτέλεσμα η επίθεσή του προς την εκπρόσωπο της Ν.Δ. αν είναι λίγο αόριστη.
Το σίγουρο είναι πως από αύριο οι μέρες μας θα είναι γεμάτες, μιας και πολλοί νεοδημοκράτες θα σφαχτούν μεταξύ τους για την Β' Αθηνών ενώ η τρομοκρατία θα διαψεύδεται μέρα με την μέρα. Ήδη το Grexit όπως εμφανίστηκε ξανά στο προσκήνιο έτσι κι εξαφανίστηκε μετά τις δηλώσεις του Σούλτς. Ο Σαμαράς έχει δύο επιλογές για να σωθεί. Μετά τον Ξηρό να ζητήσει και την σύλληψη του Βενιζέλου και να ξεκινήσει το ακροδεξιό του παραλήρημα για να μαζέψει ψήφους από την Χρυσή Αυγή, η οποία του είναι πλέον άχρηστη.
Μετά το "Καλή Χρονιά", μας εύχομαι και "καλή προεκλογική περίοδο".
Σκίτσο: Βαγγέλης Παπαβασιλείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου