Πες το στον πατέρα σου...

Στις βουλευτικές εκλογές του 2012, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας χρησιμοποίησε ένα τηλεοπτικό σποτ με παιδιά σε μία σχολική αίθουσα, τα οποία ρωτούσαν τον καθηγητή τους για ποιο λόγο η Ελλάδα δε βρίσκεται στο euro (μπορείτε να θυμηθείτε το απαράδεκτο σποτ εδώ).
Εκείνη η διαφήμιση δέχτηκε μεγάλη κριτική κι έντονη αντίδραση απ' όλο το εκλογικό σώμα, ακόμα και απ' αυτό των συντηρητικών νεοδημοκρατών. Θυμάμαι αρκετούς φίλους του νεοφιλελεύθερου χώρου, οι οποίοι χρέωναν μία πιθανή εκλογική ήττα της Ν.Δ. στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 με το συγκεκριμένο απαράδεκτο σποτάκι. Εκείνο το καλοκαίρι η Ν.Δ. ούτε κέρδισε, ούτε έχασε τις εκλογές. Έπαιξε όμως με το μέλλον μας...
Δύο χρόνια μετά απ' ότι φάνηκε με το νέο απαράδεκτο σποτάκι, το επιτελείο του πρωθυπουργού μας ξέχασε (ή αγνόησε) αμέσως την κατακραυγή του κόσμου κι επανέλαβε για μία ακόμη φορά το ίδιο εγχείρημα με παιδιά... μεγαλύτερης ηλικίας.
Το νέο τηλεοπτικό σποτ το είδα για πρώτη φορά χθες χωρίς φωνή. Ακόμα και βουβό ήταν αποκρουστικό. Ένας πολιτικάντης μιλούσε με ένα φιλικό ύφος (κι όχι με το μάγκικο που τον έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια στις σπάνιες εμφανίσεις του στην Βουλή) σε μία ομάδα πιτσιρικάδων που έπαιζε αμέριμνη σε μία πλατεία. Τώρα πως βρέθηκε ο Σαμαράς στη πλατεία είναι άλλο θέμα. Ο καραγκιόζης αυτός αποφεύγει την πραγματικότητα και την κατακραυγή με το να μένει κλεισμένος στο Μέγαρο Μαξίμου. Οπότε για μένα η διαφήμιση θα ήταν πιο αληθοφανής αν τα πιτσιρίκια παίζοντας στο δρόμο, η μπάλα να προσγειωνόταν μέσα στην αυλή του Μεγάρου κι ο Τρελαντώνης να τους την προσφέρει πίσω από τα κάγκελα της αυλής. Με αυτή τη κίνηση η διαφήμιση θα είχε έναν ακόμα συμβολικό χαρακτήρα. Αλλά που μυαλό στο επιτελείο του τρελού, όταν οι ίδιοι τον κρέμασαν σε μία πρόσφατη ομιλία του σχετικά με το συμβάν του Παρισιού.
Σήμερα το πρωί όμως άκουσα και τα λόγια. Τι το ήθελα. Τραβούσα τα μαλλιά μου για ώρα με τις μαλακίες του πρώην πρωθυπουργού. Τα ίδια ψέματα, οι ίδιες υποκρισίες, η ίδια απαίτηση για την θυσία του ελληνικού λαού ώστε να καταφέρουν μερικά λαμόγια να φάνε και τα υπόλοιπα φιλέτα της χώρας μας, μα πάνω απ' όλα η ξεδιάντροπη χειραγώγηση του ακροδεξιού στα παιδιά, η οποία καταλήγει με την απαράδεκτη φράση: "Πες το στον πατέρα σου...".
Δεν έχω κάτι να προσθέσω μετά από ένα ακόμα πιο κακόγουστο κι απαράδεκτο σποτ, απ' αυτό του 2012. Οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι κι όσοι εναπομείναντες ψηφοφόροι τους, τους ψηφίσουν ξανά, θα πρέπει να ντρέπονται.
Το σλόγκαν της Νέας Δημοκρατίας είναι σωστό. Δε θα αφήσουμε κανέναν να παίξει με τον μέλλον μας. Πόσο μάλλον αυτούς που πήραν την εξουσία με μία αντιμνημονιακή ρητορική και με ψέματα τα οποία φάνηκαν από τις πρώτες τους αποφάσεις. Αυτοί πρέπει να πάνε σπίτια τους και κάποιοι απ' αυτούς στη φυλακή.
Όσο για την τελευταία ατάκα του Σαμαρά, σας την πλασάρω να την ολοκληρώσετε εσείς όπως θέλετε.