Επιτέλους μια νέα και καλή χρονιά!

Την προηγούμενη χρονιά ανακάλυψα πως η μετάβαση από την μία χρονιά στην άλλη γίνεται πιο ομαλή όταν την περνάς σε μία άλλη χώρα. Το έζησα πέρσι στο Λονδίνο. Το έζησα και φέτος στο Βουκουρέστι. Μόνο που αυτή τη φορά η αλλαγή ήταν πιο έντονη, πιο συγκινητική, πιο όμορφη μα πάνω απ' όλα ιστορική.
Το ταξίδι των 3.800 χιλιομέτρων άρχισε με τις καλύτερες προσδοκίες. Έχοντας φτάσει έξω από την Θεσσαλονίκη με το πούλμαν, άκουγα από το ραδιόφωνο την τρίτη ψηφοφορία στη Βουλή. Το χαστούκι ακούστηκε δυνατά καθώς μπαίναμε στο νομό Σερρών ενώ μέχρι τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα άκουγα σχολιασμούς για τα ευχάριστα νέα των επερχόμενων εκλογών από τη ραδιοφωνική συχνότητα της ertopen. Ήταν άκρως συγκινητικό που η ertopen ήταν η μόνη ελληνική συχνότητα που έφτανε λίγα χιλιόμετρα μετά τα σύνορα, κρατώντας μου έτσι πολιτική συντροφιά μέχρι να φτάσουμε στο Σαντάνσκι.
Φεύγοντας λοιπόν από την Ελλάδα, εγκατέλειπα μία χώρα που καταστρέφεται δύο χρόνια τώρα.
Φεύγοντας από την Ελλάδα άφηνα ένα παρακράτος που έχει προκαλέσει τον τρόμο στους συμπολίτες μου κι έχει γκρεμίσει το κέντρο της Αθήνας σε κάθε διαδήλωση και πορεία, παρερμηνεύοντας έτσι τον αγώνα μας για δικαιοσύνη.
Φεύγοντας από την Ελλάδα έσβησα όλη τη μιζέρια που μας είχαν προκαλέσει αποφάσεις οι οποίες οδήγησαν σε λουκέτα, αυτοκτονίες και μεταναστεύσεις νέων σε άλλες χώρες.
Αφήνοντας όλα αυτά πίσω μου, απόλαυσα το ταξίδι μου σε δύο ιδιαίτερες χώρες, επιδιώκοντας την ανανέωση και την συγκρότηση της συνείδησής μου για να επιστρέψω πίσω σε μία χώρα έτοιμη να γυρίσει σελίδα και να βροντοφωνάξει το πολυπόθητο "Όχι" στην Μέρκελ και στον Σόιμπλε, οι οποίοι χρόνια τώρα επιδιώκουν να γερμανοποιήσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εκεί στα βορειοανατολικά Βαλκάνια γέμισα τα πνευμόνια μου με παγωμένο αέρα, έτοιμος να φωνάξω μαζί με τους συνομήλικούς μου το "Όχι" που ολόκληρος ο ευρωπαϊκός νότος περιμένει να ακούσει για να σηκώσει κι αυτός το ανάστημά του απέναντι στην Γερμανία.
Κατά τη διάρκεια λοιπόν αυτών των επτά ημερών στην βουλγαρική και την ρουμανική ύπαιθρο ένιωσα ξανά υπερήφανος που ανήκω σε μία μικρή χώρα, η οποία θα είναι η πρώτη που θα ξεκινήσει την αντίσταση απέναντι στην λιτότητα και την υποδούλωση που αυτά τα χρόνια προκάλεσε ο Σαμαράς με το επιτελείο του.
Τι πιο όμορφο λοιπόν που ξεκινάει το νέο έτος με μία ευχή η οποία αποκτά ουσιώδη αξία.
Καλή χρονιά λοιπόν σε όλους μας!