του Πέτρου Κατσάκου
Όσο απλό ήταν να πιάσει κανείς το ευκόλως εννοούμενο υπονοούμενο του Πάνου Καμμένου για τον πιτσιρικά Αλέξη του προεκλογικού σποτ των ΑΝ.ΕΛΛ. τόσο περισσότερη φαιά ουσία θα έπρεπε να καταναλώσει ώστε να ταυτοποιήσει το πραγματικό πρόσωπο του μικρού Νικόλα. Μια σύντομη αναδρομή στην πρόσφατη ρητορική του αρχηγού της Ν.Δ. θα ήταν ένα χρήσιμο εργαλείο στη λύση του επικοινωνιακού γρίφου που μας έβαλε η γαλάζια προεκλογική διαφήμιση.
Από την ημέρα της προκήρυξης των εκλογών ο κ. Σαμαράς έστρεψε προκλητικά την πλάτη του στο φιλελεύθερο και κεντροδεξιό ακροατήριο και στράφηκε προς τα δεξιά της Δεξιάς του, απευθυνόμενος σε μια δεξαμενή ψηφοφόρων που ασπάζεται τις ξενοφοβικές, θρησκόληπτες και αναχρονιστικές αντιλήψεις που ο ίδιος πιστά υπηρετεί εδώ και δεκαετίες. Απευθυνόμενος στους ψηφοφόρους του προφυλακισμένου «Νικόλα» και της ομάδας του ο απερχόμενος πρωθυπουργός προσπαθεί να παίξει μπάλα με τα υπερσυντηρητικά αντανακλαστικά τμήματος της ελληνικής κοινωνίας υποσχόμενος ακόμα υψηλότερους φράχτες στα σύνορα και λιγότερους μετανάστες στα ιερά χώματα των Ελλήνων.
Είναι ένα γήπεδο το οποίο γνωρίζει καλά ο Αντώνης Σαμαράς από την εποχή που έπαιζε μπάλα στα μνημόσυνα του Μελιγαλά και στα σπασίματα γραφείων στην Καλαμάτα. Έχοντας χρόνια συμπαίκτη το δεξί εξτρέμ της παράταξης Τάκη Μπαλτάκο, ο αρχηγός της Ν.Δ. έχει μάθει να αλλάζει εύκολα μπαλιές στα άκρα του γηπέδου με σκοπό να κερδίσει την εμπιστοσύνη της ακραίας εξέδρας και των «ορφανών» του Νικόλα. Ένας εικονολάτρης διεκδικητής της εξουσίας που υπόσχεται να ξεβρομίσει μετά τους παιδικούς σταθμούς και τα νοσοκομεία μας από τους λαθραίους εισβολείς και τα παιδιά τους καταθέτει σε κάθε ευκαιρία τα διαπιστευτήριά του στο ακροδεξιό ακροατήριο υπενθυμίζοντάς του πως αυτός μπορεί να γίνει αύριο ο γνήσιος και σοβαρός εκφραστής της Χρυσής Δεξιάς. Αφήνοντας οριστικά στον πάγκο και τις τελευταίες καραμανλικές εφεδρείες της ομάδας του εμφανίζεται έτοιμος να κατέβει στο κρίσιμο ντέρμπι της 25ης Ιανουαρίου αποφασισμένος να κάνει παιχνίδι στα άκρα.
Πίσω από τον Νικόλα, εξακολουθεί να βρίσκεται μια στρατιά ψηφοφόρων που εξακολουθεί να πιστεύει πως το μεροκάματο του το στερεί ένας μετανάστης. Πίσω από τον Νικόλα, εξακολουθεί να κινείται ένα υπολογίσιμο κομμάτι της κοινωνίας που φοβάται πως η έλευση των αριστερών στην εξουσία θα συνοδευτεί από μια νέα εικονομαχία. Και με αυτό το κοινό παίζει μπάλα ο Αντώνης Σαμαράς. Στο δικό τους γήπεδο. Στο γήπεδο του Νικόλα του Μιχαλολιάκου.
Πηγή: left.gr
Σκίτσο: Βαγγέλης Παπαβασιλείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου