Οι Ευρωπαίοι ξεγυμνώνουν τις ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων

Είναι πλέον γεγονός. Όσοι μας κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια είναι πλέον παρελθόν.Είναι ξεγραμμένοι απ' όλους κι απ' όλα. Έκαναν το χρέος τους πουλώντας σημαντικά κεφάλαια της χώρας μας κι αξιόλογα "φιλέτα" σε Ευρωπαίους εταίρους και σε εγχώριους κεφαλαιοκράτες, και τώρα οι ίδιοι τους πετάνε στο δρόμο, δείχνοντας την απαξίωσή τους απέναντι στο πρόσωπο του Σαμαρά και των ομοϊδεατών του. Οι έως σήμερα πολιτικοί μας ήταν απλά οι αναλώσιμοι του κεφαλαίου.

Το πρώτο άδειασμα έγινε πριν από λίγους μήνες από την Γερμανία, κάτι το οποίο οδήγησε τον Σαμαρά στην πρόωρη ψηφοφορία για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δεν είναι εξάλλου περίεργο πως από εκείνην την μέρα δεν ακούσαμε καμία δήλωση υποστήριξης της Μέρκελ υπέρ του Σαμαρά. Κρατάει πλέον μία σιωπηλή αναμονή περιμένοντας την επομένη των εκλογών. Το συμφέρον της κοιτάει όπως το κοιτούσε όλα αυτά τα χρόνια.
Η μεταστροφή της δεν είναι τυχαία. Η Γερμανίδα καγκελάριος είχε παρατηρήσει την επικίνδυνη ακροδεξιά ροπή που είχε πάρει αυτή η κυβέρνηση. Μπορεί να στηρίζει την ουκρανική νεοναζιστική κυβέρνηση αλλά ένα δικτατορικό καθεστώς σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. της πέφτει πολύ βαρύ. Πριν λοιπόν φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο τον άφησε ξεκρέμαστο.
Πως νιώθει άραγε ο Σαμαράς τώρα που ξέμεινε από συμμάχους; Πως μπορεί να τα βγάλει πέρα έχοντας με το μέρος του μερικά εναπομείναντα ιδιωτικά κανάλια που επιμένουν να τον στηρίζουν μαζί με ένα τμήμα του ελληνικού Τύπου. Πως νιώθει με την τραγική αλλαγή πλεύσης φυλλάδων που κάποτε τον στήριζαν (ή στήριζαν το πράσινο δεκανίκι του, το ΠΑΣΟΚ). Μάλλον ζει σε άλλον κόσμο. Στο Περιστέρι ακόμα τον φτύνουν κι εκείνος λέει πως βρέχει.

Και πράγματι ο Σαμαράς θέλει να είναι στον κόσμο του και γι' αυτό δε το βάζει κάτω. Μπορεί να τον πούλησε η Μέρκελ, όμως ο ίδιος γνωρίζει πως υπάρχουν μερικά ακόμα τσιράκια στην Ευρώπη που γλείφουν ακόμα την Γερμανίδα καγκελάριο και τρομάζουν στο γκρέμισμα της ελληνικής κυβέρνησης (περιμένοντας τη σειρά τους). Γι' αυτό κι έφερε τον Ραχόι να μιλήσει στην Ελλάδα. Όμως η παρουσία του Ισπανού πρωθυπουργού έκανε μεγαλύτερη ζημιά στην ποδοπατημένη αξιοπρέπεια του Σαμαρά κι έτσι η επίσκεψη ξεχάστηκε αμέσως. 

Αυτό όμως που μου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση είναι πως τώρα όλοι οι Ευρωπαίοι ρίχνουν όλο το φταίξιμο της ελληνικής κοινωνικής κατάντιας, στις προηγούμενες κυβερνήσεις. Αυτοί οι οποίοι υποστήριζαν μέχρι χθες τις πολιτικές επιλογές της Ελλάδος, θεωρώντας τες ως μονόδρομος, τώρα το παίζουν καλοί, συνεργάσιμοι και με κατανόηση απέναντι στον πόνο του ελληνικού λαού. Κι ενώ κάποτε τα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης περίμεναν σαν μάννα εξ ουρανού μία ευρωπαϊκή δήλωση υποστήριξης, τώρα σφυρίζουν αδιάφορα. Όπως για παράδειγμα οι δηλώσεις του Μ. Σουλτς στην εκπομπή Petit Journal του Canal +, ο οποίος ανέφερε ξεκάθαρα πως τα μέτρα λιτότητας, ήταν αποκλειστικές επιλογές των ελληνικών κυβερνήσεων και τα χαρακτήριζε ως ανυπόφορα. 

Δεν αγιοποιώ τον Μ. Σουλτς. Ούτε αλλάζω γνώμη γι' αυτόν τον άνθρωπο, βασιζόμενος σε μία επερχόμενη ελληνική πολιτική αλλαγή. Η στάση του εκθέτει τον ίδιο πρώτα απ' όλα, διότι με το να "καρφώνει" τους πρώην "συντρόφους" του, τον χρήζει μη έμπιστο άνθρωπο. Έχει σημασία όμως η στάση του διότι δείχνει ξεκάθαρα το παιχνίδι προπαγάνδας που παίζεται στα ευρωπαϊκά μέσα μαζικής ενημέρωσης, μα πάνω απ' όλα έχουν μεγαλύτερη ουσία αυτά τα λεγόμενά του

Θα τα θεωρούσα ακραία κι επικίνδυνα, διότι όχι μόνο εκθέτουν τους πολιτικούς μας, αλλά τους χαρακτηρίζει ως προδότες. Η σιωπή όμως από το Μέγαρο Μαξίμου και από τα γραφεία της Συγγρού, όχι μόνο με  προβληματίζουν αλλά με εξοργίζουν.

Γι' αυτό στην επερχόμενη πολιτική αλλαγή στη χώρα μας, είναι χρέος να σημαδευτεί με μία ιστορική δίκη.

Ζούμε ιστορικές στιγμές. Το πιστεύω.

Willkommen Martin Schulz ! - Le Petit Journal du 15/01
(ο Σουλτς μιλάει για την Ελλάδα μεταξύ 17:30 και 20:30)