Πιτσιρικάς επέλεγα να κοιμηθώ τα σαββατοκύριακα στο σπίτι της γιαγιάς μου. Ήταν η μόνη ευκαιρία να χαζεύω στη τηλεόραση μέχρι τα χαράματα. Εκείνον τον καιρό, μέσα 90s, κάποια ιδιωτικά κανάλια (αν θυμάμαι καλά ο Αντ1) είχαν μεταμεσονύχτιες προβολές ταινιών τρόμου. Είδα ένα σωρό καλτ θρίλερ και κλασσικά αριστουργήματα. Εκείνα τα βράδια εμπλούτισα την κινηματογραφική μου γνώση πάνω στον τομέα των ταινιών τρόμου. Εκείνη τη περίοδο έπεσα και πάνω στην κλασσική ταινία του Κόμη Δράκουλα.
Τυλιγμένος στις κουβέρτες και κάτω από το εκκρεμές ενός κουρδιστού ξύλινου ρολογιού που συγχρονιζόταν αρμονικά με τους γοργούς χτύπους της καρδιάς μου, έβλεπα τρομαγμένος τις θρυλικές σκηνές αυτής της ταινίας. Ακόμα θυμάμαι τον θόρυβο από το άνοιγμα της κάσας, ο οποίος προκαλούσε ανατριχίλα στο σβέρκο μου ενώ τα πόδια μου πάγωναν από την αγωνία. Εκείνο το βράδυ γοητεύτηκα από την φιγούρα του Κρίστοφερ Λι, ο οποίος στη συνέχεια έγινε αγαπητός μέσα από ποικίλους ρόλους κακών ηρώων σε αρκετές ταινίες.
Τον Κρίστοφερ Λι τον ξαναείδα στην ταινία του Τζέιμς Μποντ, ο Άνθρωπος με το Χρυσό Πιστόλι, όπου μου έμεινε αξέχαστη η μονομαχία του σε μία παραλία με τον πιο αντιπαθητικό Τζέιμς Μποντ της σειράς, τον Ρότζερ Μουρ. Το χρυσό πιστόλι αλλά και το στυλ που υιοθέτησε ο Κρίστοφερ Λι στο συγκεκριμένο έργο, τον κατέστησε ως έναν από τους πιο εκλεπτυσμένους και συμπαθητικούς κακούς αυτής της σειράς.
Όμως στα εφηβικά χρόνια της δικιάς μου γενιάς, ο Κρίστοφερ Λι έγινε αγαπητός με την εξαιρετική του ερμηνεία στον Άρχοντα των Δακτυλιδιών, ως Σάρουμαν. Ένας ρόλος με τον οποίο κατάφερε να ξεπεράσει την παλιότερη θρυλική του ερμηνεία ως δράκουλα. Δεν είναι τυχαίο πως αρκετά αποσπάσματα της ταινίας έχουν την λευκή του μορφή.
Για μένα όμως θα μείνει αξέχαστος και για τη γνώριμη φωνή του, την οποία και συνάντησα σε αρκετές ταινίες κινουμένων σχεδίων, με αξεπέραστη αυτή της Νεκρής Νύφης του Τιμ Μπάρτον, όπου την προσφέρει στον συντηρητικό και σχολαστικό πάστορα που θέλει να παντρέψει το νεαρό ζευγάρι.
Καλό ταξίδι Κρίστοφερ Λι.
Η φωνή σου θα εξακολουθεί να στοιχειώνει τους παιδικούς μας εφιάλτες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου