της Θάνια Βέζου
Τεράστια ήταν η νίκη για το HDP χθες, στις πιο κρίσιμες εκλογές για την Τουρκία των τελευταίων χρόνων. Ήταν η πρώτη φορά, μετά από 33 χρόνια, που αριστερό κόμμα μπαίνει στη βουλή, ξεπερνώντας το όριο του 10%, όριο που είχε περάσει κατά τη διάρκεια των μαύρων χρόνων της χούντας του Εβρέν. Το HDP έφτασε όχι μόνο το 10%, αλλά φαίνεται να αγγίζει το ποσοστό του 13%, με 80 περίπου βουλευτές στην τουρκική βουλή, το 40% των οποίων θα είναι γυναίκες.
Το ΑΚΡ του Ερντογάν βλέπει για πρώτη φορά το ποσοστό του να πέφτει κατά 8% ποσοστιαίες μονάδες και να φτάνει το 41% με 259 έδρες. Το Ρεπουμπλικάνικο CHP 25% και 131 έδρες, το ακροδεξιό ΜΗΡ 16,5% και 82 έδρες. Φυσικά, με ανησυχητική την άνοδο των γκρίζων λύκων και σταθεροποίησή τους στο 15+%, είναι το πρώτο μεγάλο χαστούκι για την πολιτική Ερντογάν.
Ο Ερντογάν με αυτό το αποτέλεσμα δεν καταφέρνει να συγκεντρώσει απόλυτη πλειοψηφία και να περάσει τις συνταγματικές αλλαγές που ήθελε, οι οποίες θα τον έκαναν υπερΠρόεδρο της Προεδρικής δημοκρατίας της Τουρκίας (τώρα είναι προεδρευόμενη). Είναι η πρώτη φορά στα 13 χρόνια που μονοπωλεί την αυτοδυναμία στην Τουρκία, που ένα κόμμα της αριστεράς καταφέρνει να του χαλάσει τα σχέδια.
Το ΗDΡ παρά τις δεκάδες επιθέσεις, την προβοκάτσια, τη λάσπη και τον πόλεμο που δέχτηκε, κατάφερε να περάσει το όριο του 10% και να μπει στη Βουλή. Θυμίζουμε την βομβιστική επίθεση στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του κόμματος στην πρωτεύουσα του τουρκικού Κουρδιστάν, Ντιγιάρμπακιρ, που στοίχισε τη ζωή σε 4 ανθρώπους, ενώ 15 είναι στην εντατική και οι τραυματίες ήταν πάνω από 200. Επιθέσεις που είχαν απ’ όλα… στα προεκλογικά βανάκια του ΗDΡ (στην επαρχία της Μπινγκιόλ νεκρός ο οδηγός με 30 σφαίρες!!! στο θώρακα), επιθέσεις με ματσέτες και όπλα στις συγκεντρώσεις του κόμματος, αλλά και μια έντονη προσπάθεια να το παρουσιάσουν σαν περιθωριακό κόμμα, παρακλάδι του ΡΚΚ.
Παρ’ όλα αυτά, χθες τίποτα δεν μπορούσε να σταματήσει τη λαϊκή θέληση για είσοδο του ΗDΡ στη βουλή. Το κόμμα που έβαλε στην ατζέντα της προεκλογικής περιόδου το βασικό μισθό, τα εργατικά δικαιώματα, τα εργατικά ατυχήματα και τις συνθήκες εργασίας (σε μια χώρα με 14.400 νεκρούς σε εργατικά ατυχήματα τα χρόνια διακυβέρνησης του ΑΚΡ), που μίλησε για το θρησκευτικό φανατισμό που σπρώχνει τη χώρα η πολιτική ΑΚΡ, ήταν «παρών» στις μεγαλειώδης διαδηλώσεις για το Γκεζί, για το Κομπάνι, για τον Μπερκίν Ελβάν. Το κόμμα που ξαναέφερε τη φωνή της ελπίδας, της δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας στην τουρκική βουλή.
Χθες το βράδυ ο Ερντογάν δεν βγήκε για τις καθιερωμένες αλαζονικές ομιλίες του στο μπαλκόνι του παλατιού στην Άγκυρα. Από την άλλη, όμως, πλημμύρισαν οι πόλεις της Τουρκίας από κόσμο που ένιωσε πως υπάρχει ελπίδα, που ένιωσε πως οι αγώνες, οι απεργίες, οι διαδηλώσεις μπορούν να αλλάξουν και εκλογικά αποτελέσματα.
Άλλωστε αυτά ήταν που άλλαξαν το τοπίο: ήταν το Γκεζί, ήταν τα εργατικά ατυχήματα όπως αυτό στο ορυχείο στη Σομά, ήταν τα σκάνδαλα διαφθοράς, ήταν το Κομπάνι, είναι η κατάληψη στη Ford που ακόμα συνεχίζεται, ήταν ο βιασμός και η δολοφονία της Οζγκιέ, ο Μπερκίν Ελβάν, η ισλαμοποίηση της παιδείας, η στήριξη στους φασίστες των ISIS, ο αυταρχισμός και οι μισθοί πείνας, η νεολαία που δουλεύει 12 και 14 ώρες την ημέρα για 300 ευρώ, αλλά και πόσα ακόμα που έκαναν αυτό το τοπίο να αλλάξει.
Μένει τώρα, που ο Ερντογάν δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση μόνος του, να δούμε αν τελικά θα κάνει κυβέρνηση συνεργασίας ή πρόωρες εκλογές. Μέχρι και τώρα όλα τα κόμματα έχουν δηλώσει πως δεν κάνουν συγκυβέρνηση με το ΑΚΡ, σε λίγες μέρες θα γνωρίζουμε. Για σήμερα πάντως, νίκησαν οι λαοί, η ειρήνη, η διαφορετικότητα και οι αγώνες και αυτό είναι αρκετό για την χαρά της πρώτης μέρας.
Πηγή: www.toperiodiko.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου