του Γιώργου Σαράτση
Διανύουμε τις πρώτες ζεστές ημέρες του Ιούλη. Κάποια πρωινά, το φως του ήλιου είναι τόσο έντονο που με δυσκολία μπορείς να κρατήσεις τα μάτια σου ανοιχτά. Τα αφόρητα απ’ την κάψα μεσημέρια διαδέχονται την κατευναστική δροσιά της νύχτας. Πόσα και πόσα δεν έχουν γραφτεί για την ομορφιά του ελληνικού καλοκαιριού. Ακόμα κι η περιβόητη Ευρώπη, η κόρη του Αγήνορα και της Τηλέφασσας, καλοκαίρι φαίνεται να συνάντησε τον μεταμορφωμένο σε ταύρο Δία, απολαμβάνοντας την βόλτα της στην ελληνική εξοχή.
Δεν ξέρω τι συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά πάνε πέντε σχεδόν χρόνια που οι εποχές γλιστρούν μέσα απ’ τα χέρια μας χωρίς να τις γευόμαστε. Λες και ηττηθήκαμε από την λαίλαπα της πολιτικής ασχήμιας και θεωρήσαμε ουσιώδη τα ανούσια και σημαντικά τα ασήμαντα. Ζαλισμένοι από σενάρια καταστροφής, το ενδιαφέρον μας στράφηκε στην κακεντρέχεια των διεθνών καταπιεστών, περιορίζοντας την έφεσή μας στην ομορφιά της ζωής.
Οι οθόνες κατακλείστηκαν από δύσμορφα πρόσωπα εκπροσώπων των ευρωπαϊκών κρατών που συνεδριάζουν για το μέλλον μας. Οι περισσότεροι μοιάζουν άνθρωποι αποκομμένοι απ’ τη ζωή, άψυχοι, σα να γεννήθηκαν γέροι μαζί με τα καθωσπρέπει ρούχα τους και τα χοντρά γυαλιά τους. Κι αναρωτιέμαι, ποιος τους διόρισε όλους αυτούς και τους έδωσε το δικαίωμα να καθορίζουν τις τύχες μας; Και για να μιλήσω πιο ανθρώπινα, ποιος από τους ευρωπαίους εταίρους μοιάζει να έχει νιώσει τον έρωτα, την ομορφιά των εποχών ή τις εσώτερες “διαπραγματεύσεις” των συναισθημάτων του;
Η Ευρώπη πάρθηκε μία φορά και προσφέρθηκε από τον πατέρα των θεών και των ανθρώπων πρωτίστως στους Έλληνες. Στο χέρι μας είναι να αντισταθούμε στον βίαιο εκπατρισμό της. Η δική μας έξοδος μπορεί να μην είναι από το ευρώ και την κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, αλλά θα είναι σίγουρα από την κλειστοφοβία που προσπαθεί εντέχνως εδώ και χρόνια να μας επιβάλει η κακή, ψυχρή κι ανάποδη νοοτροπία των βορείων. Η υπεραξία αυτού του τόπου παραμένει η ομορφιά των εποχών και η ανάγκη μας να την ζήσουμε μέχρι τέλους. Ο δικός μας πλούτος δεν προσμετράται με χρηματοπιστωτικές μονάδες, στατιστικά νούμερα και grexits. Ο πλούτος μας εδράζει στην καρδιά μας και αντικατοπτρίζεται που και που στα μάτια μας και στο χαμόγελό μας!
Πηγή: Αποτύπωμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου