Ανήμερα της Άλωσης της Βαστίλης...

- Μάτωσες...

- Ναι αλλά το πάλεψα!

Πάντα νιώθαμε μία αφελής παιδική υπερηφάνεια μετά από κάθε καβγά, όταν γνωρίζαμε πως είχαμε ρίξει κι εμείς μερικές κατραπακιές στους μεγαλύτερους του σχολείου που μας τσαμπουκαλευόντουσαν. Μπορεί καμιά φορά να τις τρώγαμε αλλά νιώθαμε περήφανοι που παλέψαμε με τον μάγκα του σχολείου και τον αντιμετωπίσαμε στα ίσια. Η ήττα και οι μώλωπες ήταν τα παράσημα της μάχης και ποτέ δεν χρησιμοποιούνταν ως αποδεικτικά στοιχεία της ήττας. Ήταν ένας τρόπος να κερδίσουμε την εκτίμηση και τον σεβασμό των συμμαθητών μας. Αντιθέτως πάντα υπήρχε ένας χλευασμός σε όποιον ήταν μόνο λόγια και μαγκιά αλλά τα παρατούσε χωρίς προσπάθεια ή έτρεχε κατευθείαν στη δασκάλα για να μας καρφώσει. 

Δε ξέρω κατά πόσο είναι εύστοχο το παραπάνω παράδειγμα. Όμως μου θυμίζει πολύ τη σημερινή κυβέρνηση και τον τρόπο που χειρίστηκε την κατάσταση. Λόγια προεκλογικά και μετεκλογικά που τα ακούμε τώρα και γελάμε από αγανάκτηση για το φτηνό της ξεπούλημα. Από την άλλη δε θέλω να πιστέψω στις θεωρίες περί απειλών και λοιπών σεναρίων που θα μπορούσαν να κάνουν λιγότερο επώδυνη την κατάσταση των τελευταίων ημερών. Προτιμώ τον ρεαλισμό όσο σκληρός κι αν είναι.

Από χθες το βράδυ ο ΣΥΡΙΖΑ τρώγεται με τις σάρκες του. Ο Βαρουφάκης προσπαθεί να εξιλεωθεί λέγοντας σε συνεντεύξεις του πως επεδίωκε το Grexit αλλά το Μέγαρο Μαξίμου δεν τον άφηνε κι έτσι παραιτήθηκε. Ίσως τα λόγια του να κρύβουν μία δόση αλήθειας αλλά δεν έχω το κουράγιο να το αναλύσω παραπάνω αυτό. Από την άλλη βλέπω τον Φίλη να αποκτά μία παλαιοκομματική πασοκική υπόσταση κι αυτό με εκνευρίζει απίστευτα. Ο Σκουρλέτης προειδοποιεί για επερχόμενες εκλογές. Ο Καμμένος καταριέται τα νέα μέτρα αλλά θα τα ψηφίσει για το καλό της καρέκλας του (ή της συγκυβέρνησης). Το χειρότερο όμως είναι πως επιδιώκουν να διώξουν την Κωνσταντοπούλου από την θέση της την ώρα που προσπαθεί να ολοκληρώσει την έρευνά της για το χρέος παρ' όλα τα δικαιώματα που έχει δώσει κατά καιρούς στο να την σχολιάζουν αρνητικά όλα τα μέσα μαζικής προπαγάνδας. 

Ως δια μαγείας, το ελληνικό κοινοβούλιο γύρισε πέντε χρόνια πίσω. Κι ενώ επικρατεί στην Ελλάδα ένα ύποπτο χάος που μπορεί να μας οδηγήσει σε σκοτεινά μονοπάτια, στην υπόλοιπη Ευρώπη πολλά κοινοβούλια δηλώνουν άρνηση στα απάνθρωπα μέτρα που αποφασίστηκαν χθες στις Βρυξέλλες. Όχι πως μας λυπήθηκαν. Ο καθένας κοιτάει τον κώλο του μέσα σ' αυτήν την νεοφασιστική οικονομική παρέα. Και ποιος θα αντισταθεί στις αντιδράσεις της Βρετανίας, τη στιγμή που σκέφτεται να υποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση;

Ανήμερα της Άλωσης της Βαστίλης, η σύγχρονη Ευρώπη περιφέρεται γυμνή και βιασμένη από βόρεια βάρβαρα φύλα. Το τρίπτυχο Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη δεν είναι τίποτα παραπάνω από τρεις λέξεις στις σελίδες ιστορικών τόμων. Οι αγώνες που δόθηκαν και δικαιώθηκαν, σήμερα έχουν διαλυθεί στη φθορά της μνήμης. 

Η Ελλάδα πουλήθηκε σε μία Ευρώπη που πέθανε από μία "Αριστερά" που μας πρόδωσε...

Η Ιστορία όμως συνεχίζει να γράφεται. Η επερχόμενη κατάρρευση δε ξέρουμε που θα μας οδηγήσει. Οφείλουμε να είμαστε σε μία εγρήγορση διότι οι καιροί είναι ύπουλοι και οι εξελίξεις ραγδαίες. Οπότε καλό είναι να αφήσουμε την απογοήτευση στην άκρη και να συνεχίσουμε την πορεία μας...

Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας...