Υπερρεαλισμός και καταφρονεμένοι

του Γιώργου Σταματόπουλου

Καλούνται σήμερα (Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015) οι βουλευτές της κυβέρνησης να ψηφίσουν για μέτρα τα οποία οι πλείστοι δεν πιστεύουν, όπως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Αυτό κι αν δεν είναι ελληνικός υπερρεαλισμός.
Ολοι γνωρίζουν ότι η ψήφιση σημαίνει πως παγιώνεται η χώρα ως αποικία χρέους και ότι είναι πολύ πιθανό οι άνεργοι να αρχίσουν επιθέσεις και ληστείες σε κάθε δημόσιο οργανισμό, σε σούπερ μάρκετ, σε αποθήκες τροφίμων, σε τράπεζες και πάει λέγοντας.
Εως ότου βέβαια αυτή η πιθανότητα καταστεί πραγματικότητα θα εξακολουθούμε ως χώρα να ζούμε εντός της ευρωζώνης και να συναλλασσόμεθα με το νόμισμα του ευρώ (άλλο φετίχ και τούτο).
Το επίσης παράδοξο είναι ότι τούτη η κυβέρνηση, πρώτη φορά Αριστερά και λοιπά, βασίζεται σε ψήφους βουλευτών της αντιπολίτευσης, που όταν ήσαν στην κυβέρνηση κατασπάραξαν τη χώρα, πλουτίζοντας προκλητικά και θρασύτατα. Οι κυβερνητικοί βουλευτές είναι κατειλημμένοι, έτσι λένε, από αίσθημα πίκρας, θλίψης και απογοήτευσης, αντίθετα αυτοί της αντιπολίτευσης νιώθουν ανακουφισμένοι και αναπτερωμένοι. Κάτι δεν πάει καλά στη χώρα, αλλά ουδείς φαίνεται να δίνει σημασία πραγματικά.
Ας πούμε ότι οι πρώτοι νιώθουν να τους εγκαταλείπει η ίδια η Αριστερά, εντάξει, θα τους περάσει με την πάροδο του χρόνου. Οι δεύτεροι προφανώς βλέπουν να καλύπτονται οι ανομίες τους και τα σκάνδαλα στα οποία πρωταγωνίστησαν τις παρελθούσες δεκαετίες.
Τι να πει και τι να σκεφτεί ο απλός πολίτης; Τα μηνύματα πάντως που φτάνουν από αναγνώστες καταλήγουν να υβρίζουν όσους δεν υποστηρίζουν τον Ελληνα πρωθυπουργό. Είπαμε ότι δεν χρειάζονται ύβρεις διότι μπορούν με μεγάλη ευκολία να ανταποδοθούν. Αυτό δεν οδηγεί πουθενά παρά σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα. Εχουμε από τη μια τον ωμό εκβιασμό των Ευρωπαίων δανειστών και τη συνακόλουθη βαριά ήττα των διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης.
Κάποια στιγμή ένα γενναίο «όχι» στους ευρωπαϊκούς εκβιασμούς γίνεται σκόνη και θρύψαλα, μεταμορφωνόμενο εν ακαρεί σε ένα υποτακτικό «ναι». Εχουμε από την άλλη τους βουλευτές της αντιπολίτευσης να εμφανίζονται ως εθνικοί σωτήρες (τρομάρα τους) και τον πρωθυπουργό να εξαρτάται από τις σωτηριολογικές επικότητές τους. Μπάχαλο.
Την ίδια ώρα τα κανάλια των παράνομων δημόσιων συχνοτήτων εξακολουθούν να εκπέμπουν και να υβρίζουν, ενώ παράλληλα λάμπει η απώλεια της δεδηλωμένης πλειοψηφίας στη Βουλή. Θαυμαστά συγκείμενα, απωθητικά για τη δημοκρατία και τους θεσμούς της. Η ευρωπαϊκή εισβολή επέτυχε καθ’ ολοκληρίαν, παρ’ όλα αυτά η υπερηφάνεια (;) και η αξιοπρέπεια (;) προσπαθούν να δηλώσουν την παρουσία τους και να αρθρώσουν έναν ψίθυρο αντίστασης.
Να τι θα γίνει. Οι αριστεροί της κυβέρνησης δεν θα κάνουν ό,τι οι προηγούμενοι· δεν θα παίρνουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια για να αρπάζουν βίλες, κότερα, γη· θα τα μοιράσουν δίκαια, κοινωνικά και θα ζουν μόνο με τον μισθό τους, μακριά από διαπλοκές με τράπεζες - επιχειρηματίες - μίντια - εφοπλιστές, κοντά στους πεινασμένους, τους ανέργους, τους ταπεινούς και καταφρονεμένους.

Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών