Αμέσως όλοι πανηγυρίσαμε.
Ο ενθουσιασμός αυτός όμως κρύβει πολλά...
Την αδιαφορία μας για τον πλανήτη που ζούμε.
Την απληστία μας να θέλουμε να διπλασιάσουμε τις εκτάσεις μας πέρα από τα όρια αυτού του κόσμου.
Την μιζέρια της κενότητάς μας από ενδιαφέροντα πιο ουσιώδη.
Μα πάνω απ' όλα την μοναξιά μας σε έναν πλανήτη έξι δισεκατομμυρίων ψυχών....
Μακριά απ' αυτή τη γιορτή, θα συνεχίσω να κουβαλάω τον σάκο με τα απαραίτητα στον ώμο και θα γυρνάω στις γειτονιές του δικού μου κόσμου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου