Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

Δημοκρατία και μνημόνια δεν πάνε μαζί...


Πέντε μήνες ζήσαμε με την προσμονή πως όλη αυτή η μιζέρια και τα λάθη του παρελθόντος θα σταματήσουν οριστικά. Η νέα κυβέρνηση έδειχνε πως πάλευε με πείσμα να περάσει το μήνυμα στους υπόλοιπους Ευρωπαίους, πως η λιτότητα όχι μόνο δεν είναι λύση αλλά οδηγεί την κοινωνία σε επικίνδυνα μονοπάτια που έχει ξαναπεράσει η Γηραιά Ήπειρος στις αρχές του περασμένου αιώνα. 
Αναμέναμε μία αξιοπρεπής λύση ή μία θαρραλέα ρήξη με το φασιστικό μόρφωμα της ευρωζώνης. Μάλιστα η προσμονή για κάτι καλύτερο ήταν τόσο μεγάλη που δε φοβηθήκαμε το κλείσιμο των τραπεζών και την αντιδημοκρατική και ύπουλη τρομοκρατία των ιδιωτικών καναλιών, μ' αποτέλεσμα να βγάλουμε ένα ηρωικό "Όχι" στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. 
Κι όμως, ενώ ο ελληνικός λαός ξύπνησε κι ωρίμασε μέσα σ' αυτά τα πέντε χρόνια οικονομικής κι ανθρωπιστικής κρίσης, η κυβέρνηση φάνηκε κατώτατη των περιστάσεων. Όχι μόνο υποχώρησε στις πιέσεις των δανειστών αλλά δεν είχε έτοιμο (ή απέτρεψε να ετοιμάσει) ένα plan b εξόδου μας από το ευρώ. 
Χθες βράδυ τελείωσε οριστικά η σύντομη αυτή περίοδος των ονείρων μας και της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο. Ο δημοκρατικός αέρας που έπνεε τους τελευταίους μήνες κόπασε μόλις πέσανε τα πρώτα δακρυγόνα στο συγκεντρωμένο πλήθος στη πλατεία Συντάγματος. Η δημοκρατία πέθανε την ώρα που ψηφιζόταν μέσα στη Βουλή το τρίτο Μνημόνιο. Πριν απ' αυτό είχε προηγηθεί ο θάνατος της Ελλάδος και της Ευρωπαϊκής Ένωσης την περασμένη Δευτέρα στις Βρυξέλλες. 
Δυστυχώς η δημοκρατία με το μνημόνιο δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Η κυβέρνηση επέλεξε το δεύτερο, αμαυρώνοντας τον τίτλο της Αριστεράς. Μίας υποτιθέμενης Αριστεράς που πέθανε και στην Ισπανία μετά τις σημερινές δηλώσεις του προέδρου των Podemos όσον αφορά το τρίτο μνημόνιο και την σταθερότητα στην Ελλάδα. Η γιορτή του Νότου έληξε. Οι τράπεζες νίκησαν δυστυχώς... 
Όμως πήραμε το μάθημά μας. Η αλλαγή δε θα έρθει έτσι. Λάθος τα υπολογίζαμε και λάθος μας βγήκαν, και να που χθες ζήσαμε πάλι παρόμοιες σκηνές μ' αυτές του Ιουνίου του 2011 και του Φλεβάρη του 2012. 
Το μόνο που μπορεί να μας παρηγορήσει πλέον είναι να εφαρμοστούν μερικές ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις που θα τερματίσουν το παλιό πελατειακό σύστημα και να θέσουν τις βάσεις για μια πιο δίκαιη κοινωνία στο μέλλον. Μα πάνω απ' όλα να δούμε όλους τους υπεύθυνους της σημερινής κατάντιας, πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.
Η νέα κυβέρνηση είχε δείξει εξαρχής τη διάθεσή της για το παράτολμο αυτό εγχείρημα. Την πίστεψα. Μετά όμως από την απαράδεκτη και δειλή μεταβολή της, κρατάω μικρό καλάθι κι απλά αναμένω καχύποπτος κι απογοητευμένος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου