Τρεις μέρες αποτοξίνωσης μετά από μία περίεργη και σκοτεινή περίοδο.
Τρεις μέρες όπου έγινα ένα με το περιβάλλον, με τη ζεστασιά των βράχων που έβραζαν και με τη δροσιά των κυμάτων που έρχονταν από το Λιβυκό πέλαγος.
Τρεις μέρες μακριά από την άνεση του αστικού τρόπου ζωής που με έχει σκουριάσει.
Τρεις μέρες εκτιμώντας έναν άλλο τρόπο ζωής που έχουμε ξεχάσει και στιγμών που συνηθίζουμε να βλέπουμε μόνο σε οθόνες υπολογιστών.
Αυτές τις μέρες μου προκάλεσαν μία σωματική κόπωση κι εγκαύματα στην μύτη αλλά παράλληλα μου πρόσφεραν την απόλυτη ψυχική ηρεμία και την αποβολή όλων των αρνητικών ενεργειών που κουβαλούσα το τελευταίο διάστημα.
Ο ήλιος με φόρτωνε με σκέψεις και όνειρα για το αύριο την ώρα που το αεράκι που κατέβαινε από τα βουνά της Κρήτης, σκορπούσε τις σκοτούρες μου και την αρνητική μου ενέργεια στα ανοιχτά της Μεσογείου. Τα μακροβούτια μου ήταν μία βίαιη και αποφασιστική διείσδυση σε σκέψεις που είχα καλά κρυμμένες στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Μέσα στον βουβό κόσμο των τυρκουάζ νερών της Κρήτης, ερχόμουν σε διάλογο με τον εαυτό μου κι έλυνα τις διαφορές που έχω μαζί του. Κι επέστρεφα όλο και πιο ανανεωμένος στον επίγειο κόσμο. Οι βουτιές γίνονταν μεμιάς ένα νέο βάπτισμα της προσωπικότητάς μου. Και το βράδυ με καθοδηγητή το ρακόμελο και την κουβέντα, χάραζα νέα σύμβολα στον αστρικό χάρτη.
Η Σούγια είναι ένας τόπος ενεργειακός. Είναι μία ουτοπία καλά κρυμμένη. Μία κοινωνία μικρή, όσο οι διαστάσεις της παραλίας, που ανανεώνεται καθημερινά με φρέσκα κι εναλλακτικά πρόσωπα, με βασικό παράγοντα τον αλληλοσεβασμό και την αλληλεγγύη. Η Σούγια μου πρόσφερε ένα δείγμα μιας κοινωνίας άναρχης και δημοκρατικής. Και με γέμισε ελπίδα στη σκέψη πως σε κάποιες γωνίες αυτού του μίζερου κόσμου των τραπεζών και των πουλημένων πολιτικών καθεστώτων, υπάρχουν άνθρωποι ισορροπημένοι και χαρούμενοι που μπορούν να συνυπάρξουν μεταξύ τους χωρίς διαφορές και συμφέροντα. Οραματιστές και στοχαστές που κινούνται ανάμεσα σε δίνες μουσικών μελωδιών και θαλάσσιων ανέμων....
Αυτό το καλοκαίρι θα μου μείνει χαραγμένο στη καρδιά μου και στον νου μου, διότι ανακάλυψα την δικιά μου ουτοπία.
Και το όνομα αυτής, Σούγια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου