Γιατί φοβούνται τον κομμουνισμό;

του Σάββα Μιχαήλ*

Μετά τη ναζιστική παρέλαση κι επιδρομή, με μία νεκρή και πολλούς τραυματίες στο Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια (ΗΠΑ), σάλος προκλήθηκε από τις πανάθλιες, όσο και αναμενόμενες, δηλώσεις του Τράμπ που κάλυψε τον φασισμό, ταυτίζοντάς τον με την «alt-left» –την «εναλλακτική Αριστερά»– σύμφωνα με τον νεολογισμό του εξυπνάκια εγκάτοικου του Λευκού Οίκου, ο οποίος θέλησε να ταυτίσει Αριστερά και κομμουνισμό με την «alt-right» – την αμερικανική φασιστική Δεξιά. 
Αντίθετα, στα καθ’ ημάς, σάλος προκλήθηκε στον στάβλο της αντίδρασης και υστερία πάθανε όλοι οι καραδεξιοί, από τον Αδωνι και τη Μαριέττα Γιαννάκου ώς τον Λοβέρδο και τον Βενιζέλο, τα αστικά ΜΜΕ, τη ναζιστική Χρυσή Αυγή και τον βουλευτή της συμπολίτευσης Δημήτρη Καμμένο, επειδή η κυβέρνηση Τσίπρα αρνήθηκε να συμμετάσχει στην αντικομμουνιστική φιέστα που οργάνωσε η εσθονική προεδρία της Ε.Ε., ταυτίζοντας, όπως ο Τραμπ και οι όμοιοί του, τον ναζισμό με τον κομμουνισμό.
Η κυβέρνηση, βέβαια, του ΣΥΡΙΖΑ, που στηρίζεται στην καρέκλα της εξουσίας από τους αντικομμουνιστές, ακροδεξιούς ΑΝ.ΕΛΛ., πήρε μια αυτονόητη απόφαση για τους δικούς της οπορτουνιστικούς λόγους. Μαζεύοντας τις πεσμένες και μαραμένες δάφνες της «αριστεροσύνης» της, κοιτάζει να μη χάσει όλα τα αριστερά ερείσματα, προσπαθώντας να διαφοροποιήσει, υποτίθεται, την εικόνα της από εκείνη της Δεξιάς... αν και την πολιτική της Δεξιάς και της Ε.Ε. εφαρμόζει – και μάλιστα με στοχοπροσήλωση. Εξάλλου, η αντικομμουνιστική-αντισοβιετική φιέστα δεν ξεκινάει από τους καραμπινάτους νοσταλγούς των ναζί στην Εσθονία.
Ξεκινάει από την Ε.Ε. και την Ευρωβουλή, που ψήφισε τη «Διακήρυξη της Πράγας σχετικά με την ευρωπαϊκή συνείδηση και τον κομμουνισμό» (στις 3 Ιουνίου 2008) και ανακήρυξε την 23η Αυγούστου ετήσια «Ημέρα Μνήμης των εγκλημάτων ναζισμού και κομμουνισμού»! Είναι γελοία η προσπάθεια της «πρώτη φορά αριστερής» κυβέρνησης να κρυφτεί και να δικαιολογηθεί στους αστούς και όλους τους αντικομμουνιστές και αντισοβιετικούς, εκτός και εντός Αριστεράς, υπενθυμίζοντας την απόσταση που κράτησαν άλλοτε... ο νεοδημοκράτης Βαρβιτσιώτης και η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ!
Το ερώτημα, ως εκ τούτου, παραμένει: Γιατί τέτοιο μίσος, μανία και υστερία σήμερα για το φόβητρο του κομμουνισμού που υποτίθεται πως, κατά την επικρατούσα αστική ιδεολογία και προπαγάνδα, «πέθανε» μαζί με την Ιστορία το 1989-1991; Την απάντηση, ίσως, θα μπορούσαν να τη βρουν οι παραληρηματίες στον τίτλο του πρόσφατου άρθρου του Martin Sandbu, πριν από λίγες μέρες (15 Αυγούστου 2017), στην έγκυρη εφημερίδα του διεθνούς καπιταλισμού, τους «Financial Times». 
Ανεξάρτητα από το τι πρεσβεύουν το άρθρο και ο συγγραφέας του, ο τίτλος λέει χαρακτηριστικά: «From Lenin to Lehman - the Big Lies» («Από τον Λένιν στη Λίμαν Μπράδερς - Τα μεγάλα ψέματα»). Αν και ψευδώς εξισώνονται σαν «Μεγάλα ψεύδη» οι προσδοκίες που γέννησε η Οκτωβριανή Επανάσταση με τις υποσχέσεις του φιλελεύθερου καπιταλισμού, ο αναλυτής των «Financial Times» παραδέχεται την ιστορική χρεοκοπία του τελευταίου και καθόλου τυχαία συνδέει την Επανάσταση του 1917 με την παγκόσμια κρίση που ξεσπά το 2007 και δεν έχει λυθεί μέχρι τώρα.
Το γεγονός αυτό τρομοκρατεί τις άρχουσες τάξεις και επαναφέρει τον τρόμο τους για την κομμουνιστική απειλή: 100 χρόνια από τον Κόκκινο Οκτώβρη, ο παγκόσμιος καπιταλισμός βουλιάζει σε μια χωρίς προηγούμενο κρίση και επιστρέφει το θρυλικό «φάντασμα του κομμουνισμού», σε Βορρά και Νότο, Δύση και Ανατολή! ...

Ο τίτλος του άρθρου στους «Financial Times» πρέπει να τροποποιηθεί: «Από τον Λένιν στη Λίμαν Μπράδερς και ξανά στον Λένιν - Η μεγάλη αλήθεια».

* Γιατρός, συγγραφέας, ποιητής, γ.γ. του ΕΕΚ (Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα)

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών