9 χρόνια μετά...

21 Μαρτίου 2001, Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Δεύτερο παιχνίδι κυπέλλου και μετά το 1-1 στο Ο.Α.Κ.Α. δεν είχε πολλά περιθώρια ο Ολυμπιακός. Εκείνη την ώρα είχα ιδιαίτερο μάθημα χημείας στο σπίτι μου. Ο καθηγητής μου Ολυμπιακάρας και εκείνος. Φόντα δε μπορώ να κάνω μάθημα. Θα χω το ράδιο με τα ακουστηκά κάτω από το γραφείο για να ακούω το μάτς. Στο 7 λεπτό του αγώνα ακούστηκε ένα δυνατό γκόλ από το δωμάτιό μου. Ο Λουτσιάνο είχε βάλει το πρώτο γκόλ της αναμέτρησης μιάς επικής νίκης απέναντι στον Παναθηναϊκό και ο δρόμος προς τον τελικό άνοιγε μπροστά μας. Όσοι ζήσανε το ματς εκεί μέσα (όπως ο Μητσάκος) έχουν να λένε πως ήταν η καλύτερη νίκη όλων των εποχών που έχουν δει από κοντά.

21 Μαρτίου 2010, Γήπεδο Ο.Α.Κ.Α. Δε κρύβω πως είμαι απογοητευμένος με την μέχρι σήμερα πορεία του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα. Τον αγώνα δεν τον είδα τελικά και περπατούσα στο κέντρο. Περνώντας από την Ερμού ένω φορτηγό είχε σταματήσει και ξεφόρτωνε. Ο συνοδηγός ήταν μέσα και παρακολουθούσε την μετάδοση από το ράδιο. Δύο νεαροί στάθηκαν στο παράθυρο για να ακούσουν. Πήγα κοντά και ρώτησα πόσο είναι. 0-0 μου απαντάει. Δε πρόλαβα να κάνω δύο βήματα και άκουσα από τα ηχεία για γκόλ χωρίς να καταλάβω από ποιόν μπήκε. Το φορτηγό πήγαινε πέρα δόθε και ο τύπος ούρλιαζε σαν τρελός. Δεν μπορούσα να καταλάβω ποιός το έβαλε και από την άλλη δεν ήθελα να πάω να ρωτήσω. Έκανα κάτι πιο σίγουρο. Πήρα τηλέφωνο και έμαθα πως το έβαλε ο Ντέρμπισάιρ.

Το πρωτάθλημα είναι χαμένο. Το ξέραμε καιρό αυτό. Η αλήθεια είναι όμως πως το χάρηκα πολύ που χαλάσαμε την φιέστα των παναθηναϊκών. Μπορεί το πρωτάθλημα να μην το πήραμε όμως τους αφήνουμε με την πίκρα πως θα στεφθούν πρωταθλητές σε μία χρονιά που δε το αξίζανε και το αποδείξαμε νικώντας τους και στο Καραϊσκάκη και στο Ο.Α.Κ.Α. Οι έκφραση των οπαδών του Παναθηναϊκού που βγαίνανε από το μετρό του Συντάγματος έδειχνε την απογοήτευση και το απόλυτο ξενέρωμα στο πρόσωπό τους. Δε πειράζει μάγκες. Χαλάλι το πρωτάθλημα.