Τι παίζεται με τον Μάριο;

Όλοι μας παραξενευτήκαμε με την άδικη σύλληψη και προφυλάκιση ενός νεαρού ο οποίος χωρίς να γνωρίζω αν ήταν στην πορεία ή όχι, ήταν στο λάθος σημείο την λάθος στιγμή. Το ότι είχε εναλλακτικό στύλ (ράστα μαλλιά και σαπίδιο στην πλάτη) έδωσε την αφορμή στην αστυνομία να τον συλλάβει και χωρίς να δώσει εξηγήσεις να τον βάλει στις φυλακές της Πάτρας. Τόσο ο νεαρός όσο και οι γνωστοί του παλεύουν για την αποφυλακισή του διότι είναι σίγουροι για την αθωότητά του ζητώντας βοήθεια από τον κόσμο να στείλει φωτογραφικό υλικό που να δείχνει πως ο Μάριος ούτε μολότοφ πετούσε, ούτε κουκούλα φορούσε, ούτε επίθεση έκανε στους αστυνομικούς.
Εγώ έχω όμως μία άλλη άποψη στην υπόθεση. Πιθανότατα το παιδί να είναι αθώο. Εξάλλου δε γίνεται τόσος κόσμος να ξεσηκώνεται και να ζητάει την αποφυλάκισή του χωρίς λόγο. Όλα αυτά δείχνουν την λάθος κίνηση των αρχώ. Ήταν όμως λάθος κίνηση; Εδώ οι απόψεις είναι πολλές και διαφορετικές.
Οι αρχές και συγκεκριμένα το κράτος δεν ενδιαφέρονται για το πρόσωπο που συλλάβανε αλλά για το μήνυμα που περάσανε στον κόσμο. Βασικά ήθελαν να συλλάβουν έναν αθώο. Αλλά όχι έναν οποιοδήποτε αθώο. Έναν απλό πολίτη που μπορεί να προκαλεί με την εμφανισή του (π.χ. ράστα, σκουλαρίκια, τατουάζ, κουκούλες) μόνο και μόνο για να τρομοκρατήσει τους υπόλοιπους. Να περιορίσει τον αριθμό των ανθρώπων που κατεβαίνουν στις διαδηλώσεις και στις λοιπές εκδηλώσεις. Περνάει το μήνυμα ότι φιλαράκο ξανασκέψου το πριν κατέβεις στην πορεία διότι μπορεί αυτή τη φορά να είσαι εσύ αυτός που θα πιάσουμε, θα σε ενοχοποιήσουμε με αβάσιμα στοιχεία και θα αδιαφορούμε στις απαιτήσεις του κόσμου για αποφυλάκισή σου. Το ότι πιάσανε τον συγκεκριμένο νεαρό το κάνανε για να περάσουν το μήνυμα προς αυτό το κοινό. Σαν να λένε ειρωνικά το εξής: " εσείς με τα ράστα, τις τρύπες και τα τατουάζ και ότι άλλο μπορεί να σας τοποθετήσει στη κατηγορία των νέων που θα τα κάνουν λαμπόγυαλο, μη τολμήσετε και ξανακατεβείτε σε πορεία διότι μετά θα σας βλέπουν οι δικοί σας μέσα από τα σίδερα της φυλακής". Είναι δύο οι στρατηγικές τους. Να αφήνουν τους ανεγκέφαλους να τα σπάνε όλα στις πορείες ώστε να τραβάνε την προσοχή του κοινού προς τα κει μ' αποτέλεσμα να χάνεις τον λόγο της πορείας ή της εκδήλωσης και να ασχολήσαι με τα σπασίματα και την βία στους δρόμους (δεν είναι παράλογο που μία περίοδο τα κανάλια τους αποκαλούσαν αναρχικούς χάνοντας η λέξη αυτή την έννοιά της) και από την άλλη να συλλαμβάνουν αθώους πολίτες που ή διαδηλώνουν ειρηνικά και τυχαίνει να βρίσκονται παγιδευμένοι στα επεισόδια ή να βρίσκονται εκτός πορείας ως θεατές. Έτσι πετυχαίνουν τον φόβο. Τον φόβο που κλείνει τον κόσμο στα σπίτια του μ' αποτέλεσμα να μη βγαίνει έξω να διεκδικίσει τα δικαιώματά του. Και να το αποτέλεσμα. Να περνάνε μέτρα οικονομικά και κοινωνικά που μας αποδυναμώνουν ακόμα περισσότερο.
Αυτή τη περίοδο ζούμε έναν ανταρτοπόλεμο. Σίγουρα οι μελλοντικές γενιές θα μας κοιτάνε με έκπληξη όσους καταφέρουμε και επιβιώσουμε από αυτήν την κατάσταση. Κρίμα για το παιδί που είναι στην φυλακή. Και κρίμα διότι δε θα ναι ο μόνος. Θα ακολουθήσουν και άλλοι...
Και όσο η Ελλάδα οδεύει προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τόσο περισσότεροι άνθρωποι θα κατεβαίνουν στους δρόμους. Η ελληνική κοινωνία είναι ένα καζάνι που κοχλάζει και το καπάκι της χύτρας αρχίζει να τρεμοπαίζει. Έρχεται ο καιρός που δε θα αντέξει άλλο και θα εκραγεί... Οι μέρες είναι κοντά...