Η προσμονή ενός γεγονότος...

"Ηγγικεν ο έσχατος καιρός, καθώς το ορίζει η προφητεία

ξαναγεννιέται απ' την αρχή ο μέγας των αιώνων κύκλος.

Ιδού η Παρθένος έρχεται, ιδού του Κρόνου η βασιλεία,

ιδού εξ ουρανών γενιά καινούργια καταβαίνει.

Θεά, ευλόγησε το βρέφος που θα δώσει τέλος

στου Σίδερου τη φύτρα, και στην οικουμένη

θ' απλώσει τη Χρυσή Γενιά...».

Αν νομίζετε ότι το παραπάνω έγραψε ένας από τους πατέρες της Εκκλησίας, πλανάσθε. Πρόκειται για απόσπασμα από την «4η Εκλογή» του Βιργίλιου, περίπου σαράντα χρόνια πριν από τη γέννηση του Χριστού.

Δεν ξέρω αν ο Ρωμαίος ποιητής είχε ανατρέξει στις προφητικές γραφές της Παλαιάς Διαθήκης και προανήγγειλε τη Θεία Γέννηση, αλλά είναι πολύ ενδιαφέρουσα η ουτοπία που συνδέει την επικείμενη βασιλεία του βρέφους - όποια κι αν είναι η ταυτότητά του- με μια κατάσταση ευμάρειας, και ειρήνης. Αυτά λίγο πριν από την ανατολή της πρώτης χριστιανικής χιλιετίας.
Αυτό είναι ένα ακόμα σημάδι του ότι καμία θρησκεία δεν δημιουργήθηκε από μόνη της. Όλα τα δόγματα έπαιρναν στοιχεία από τα παλιότερα, για να μπορούν να εισχωρήσουν πιο εύκολα στους ανθρώπους. Ο Χριστιανισμός έχει αφομοιώσει πολλά στοιχεία από τον Παγανισμό. Κάτι που έκανε μετέπειτα το Ισλάμ από την σημερινή μας θρησκεία. Παρ' όλα αυτά πολλά ποιήματα που αναφέρονταν στην έλευση ενός σωτήρα, μεταφέρθηκαν στη νέα θρησκεία που απλωνόταν στην Μεσόγειο, τον Χριστιανισμό...

Τούτες τις μέρες, στη Δύση, το εορταστικό πνεύμα είναι διάχυτο. Όλοι θέλουν να ξοδέψουν χρήματα και γίνονται γενναιόδωροι. Ο κόσμος αφήνεται σε διασκέδαση. Για να είμαστε ειλικρινείς, οι μέρες των Χριστουγέννων έχουν χάσει τον θρησκευτικό τους χαρακτήρα. Δεν θα αναδιφήσουμε εδώ δόγματα, ούτε θα κάνουμε κατήχηση, αλλά «οι χριστιανικές παραδόσεις ως ιεροτελεστίες για να αντεπεξέλθουμε στον θάνατο, συνεχίζουν να έχουν περισσότερο νόημα απ' όσο οι ακραιφνώς εμπορικές εναλλακτικές λύσεις... Ο θρησκευτικός εορτασμός των Χριστουγέννων είναι τουλάχιστον μια σαφής και λογική ατοπία. Ο εμπορικός εορτασμός τους δεν είναι καν αυτό». (Ουμπέρτο Eκο, από άρθρο του στο «Βήμα της Κυριακής» της 18ης Δεκεμβρίου 2005).