Η λαμογιακή ανακύκλωση

Εδώ και δύο μέρες τα μνημονιακά κανάλια ζουν την επανάστασή τους πάνω στο κουφάρι ενός πρώην πολιτικού λαμόγιου. Εντύπωση μάλιστα μου κάνει η στάση αρκετών δημοσιογράφων οι οποίοι προσπαθούν από το πρωί ως το βράδυ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να πετάξουν την καλύτερη εξυπνάδα κάνοντας λογοπαίγνια με το όνομα του Λιάπη αλλά και με τους κανονισμούς τους οποίους παραβίασε. 

Ποτέ δεν συμπάθησα στον συγκεκριμένο πολιτικό. Τον είχα συναντήσει μάλιστα στην έως τώρα επαγγελματική μου πορεία κι ως υπουργό πολιτισμού. Ο άνθρωπος ήταν για πολύ φτύσιμο. Με δυσκολία όμως έπαιρνε χαμπάρι τις ροχάλες που του ρίχνανε, μιας και όλη η επιφάνεια του σώματός του είχε επικαλυφθεί με τα σαλιαρίσματα από τα γλειψίματα που δεχόταν από τους υπηκόους του. Παρ' όλα αυτά δε θα κάτσω να ασχοληθώ περισσότερο μαζί του ειδικά τώρα που πολιτικά είναι νεκρός. Ακόμα και η Νέα Δημοκρατία τον διέγραψε. 

Όμως θα ήθελα να αναφερθώ στη λάθος στάση της κοινωνίας μας. Καθόμαστε και παρακολουθούμε δημοσιογράφους, οι οποίοι κάποτε έγλειφαν τον Λιάπη ενώ τώρα τον βρίζουν, κάποιοι μάλιστα με χυδαίο τρόπο. Για παράδειγμα ο Ευαγγελάτος στο ΣΚΑΪ. Από την μία κατηγορεί με τα παπαγαλάκια του τον πρώην πολιτικό κι αμέσως μετά είχε στην εκπομπή του την Διαμαντοπούλου. Μάλλον έχει ξεχάσει το σκάνδαλο της όταν ήταν υπουργός παιδείας. Για να σας το θυμίσω, ήταν η πρώτη χρονιά που άργησαν γι' αρκετούς μήνες να φτάσουν τα σχολικά βιβλία στα χέρια των μαθητών κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να επωφεληθεί η εταιρία του άντρα της. Αντί λοιπόν ο δημοσιογράφος να αρχίσει να την ρωτάει για τις σκοτεινές μέρες της θητείας της, την άφηνε να λέει την κάθε παπαρολογία της. Είμαι όμως απολύτως σίγουρος πως τα επόμενα χρόνια που θα βρίσκεται κι αυτή πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, ο ίδιος ο Ευαγγελάτος θα την βρίζει και θα παρουσιάζει με μεγάλο θυμό τα σκάνδαλα που έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Κι από την άλλη, τώρα έπιασε ξανά την Διαμαντοπούλου, ο πόνος για την Παιδεία; Μακάρι να μη ξαναδώ τόσο σιχαμένους ανθρώπους στη πολιτική σκηνή του τόπου μου.

Κι ας κλείσουμε με τον Λιάπη. Όσο αντιπαθητικός κι αν μου είναι, οφείλω να ομολογήσω πως έπεσε θύμα ενός συστήματος που τον πλούτιζε και τον συντηρούσε τόσα χρόνια. Εννοείται πως πρέπει να τιμωρηθεί για τις θρασύτατες παρανομίες του και μακάρι να ανοιχτεί ξανά ο φάκελος της Siemens διότι πολλά ερωτήματα είχαν μείνει αναπάντητα. Όμως δεν είναι ο μόνος που παρανομεί και φέρεται μ' αυτόν τον τρόπο στους νόμους του κράτους. Γιατί όμως πιάσανε αυτόν; 

Κατά τη γνώμη μου, παίζεται ένα ξεκαθάρισμα στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας. Την στιγμή που οι Καραμανλικοί ακούγονται έντονα στα παρασκήνια της δεξιάς, ο ακροδεξιός πρωθυπουργός μας, τους έστειλε ένα μαφιόζικο μήνυμα, "ή σταματάτε την εσωτερική αντιπολίτευση ή σας στέλνω και τους υπόλοιπους μέσα". Εξάλλου όλοι έχουν λερωμένη τη φωλιά τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βλέπεις τους σαμαρικούς βουλευτές να βρίζουν τον Λιάπη και τους καραμανλικούς να εξαφανίζονται στις τρύπες τους. 

Όμως το τραγικό είναι να βλέπεις κόσμο να πανηγυρίζει με όλη αυτήν την κατάσταση. Καλό είναι να σταματήσει αυτό το πανηγύρι, να αφήσουμε τα παπαγαλάκια να γιορτάσουν την μαφιόζικη νίκη των αφεντικών τους κι εμείς να κοιτάξουμε κατάματα τα προβλήματα που μαστίζουν την κοινωνία μας και να νιώσουμε τον πόνο των συνανθρώπων μας ειδικά τώρα που μπαίνουμε στην εορταστική περίοδο. 

Ας αρχίσουμε να λέμε μία καλημέρα στους γύρω μας. Ίσως έτσι μπορέσουμε να τους βοηθήσουμε και να μας βοηθήσουν κι αυτή. Τα ξημερώματα κάηκε μία συνάνθρωπός μας στη γειτονιά μου. Μόνη κι αβοήθητη...