Ο πιο συγκινητικός λόγος που έχει ακουστεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και πιθανότατα στην Ευρώπη. Τα υπέροχα αυτά λόγια είπε ο Μίκης Θεοδωράκης από το βήμα της Ακαδημίας Αθηνών, στην τελετή που πραγματοποιήθηκε προς τιμή του για την απονομή του τίτλου του Επίτιμου Μέλους της Ακαδημίας (έστω και καθυστερημένα):
"Ασφαλώς πολλοί θα έχουν διερωτηθεί για τη σημερινή παρουσία μου στο βήμα της Ακαδημίας Αθηνών. Συνήθως για τα εξαιρετικά γεγονότα χρησιμοποιούμε μία εύκολη λέξη, τη λέξη "σύμπτωση".Όμως εγώ βαθιά μέσα μου γνωρίζω ότι διάφορες χθόνιες και ουράνιες δυνάμεις συνωμότησαν ώστε να μου δοθεί η ευκαιρία να διαλαλήσω μία και μόνη λέξη που θα ακουστεί στη συνέχεια, λέξη-κλειδί, που οδηγεί από το Χάος στην Αρμονία.
Για να συλλάβει κάποιος το μέγεθος και τη σημασία της Ελλάδας, πιστεύω ότι θα πρέπει να μπορέσει να τη δει διαχρονικά σε κοσμογονικές διαστάσεις και σε ιστορικά μεγέθη. Ο πολυθρυμματισμός της ειδικά σήμερα έχει ξεπεράσει κάθε όριο, μας οδηγεί σταθερά στο να γίνουμε ένας λαός χωρίς Πατρίδα. Όπως ένα φύλλο αποκομμένο από τον κορμό των δέντρων, έρμαιο στην οργή των ανέμων.
Γι' αυτόν τον λόγο και για να πάρει μέσα μας το βάρος και τη μορφή της ακέραιης Ελλάδας, η λέξη που θα ειπωθεί προϋποθέτει μία γιγαντιαία προσπάθεια από όλους τους συμπολίτες μας. Πριν ξεπεράσουμε την κόκκινη γραμμή της μη επιστροφής. Ας μου επιτραπεί λοιπόν, αντί τυπικής ομιλιας, να σας υποβάλλω μία πρόταση.
Η πρότασή μου συνοψίζεται σε μία μόνο λέξη: ουδετερότητα.Και ένα όραμα: Η Ελλάδα να γίνει η Ελβετία του Πολιτισμού και της Ειρήνης. Με σύμβολα την Ακρόπολη των Αθηνών, ως παγκόσμιο σύμβολο πολιτισμού, την Ολυμπία και τους Δελφούς, ως παγκόσμια σύμβολα της Συναδέλφωσης μεταξύ των Λαών και της Ειρήνης. Πιστεύω πως ήρθε ο καιρός να αναγνωρίσει έμπρακτα η διεθνής κοινότητα τον ιστορικό ρόλο της Ελλάδας στη διαμόρφωση του παγκόσμιου και πιο ειδικά του δυτικού Πολιτισμού. Καθώς και τη συμβολή και τις θυσίες του λαού μας στον βωμό της Ελευθερίας.
Παράλληλα με μία επικίνδυνη για όλους τους λαούς οικονομική δύναμη, έχει δημιουργηθεί μια άτυπη διεθνής Λέσχη ανάμεσα στους λαούς-γίγαντες, που στηρίζουν μεγάλο μέρος της ανάπτυξης τους επάνω στις πολεμικές βιομηχανίες τους γεγονός που καθιστά απαραίτητη τη διεξαγωγή πολέμων.
Όπως αποδεικνύεται, η δίψα του διεθνούς κέντρου οικονομικής συσσώρευσης είναι τόσο ακόρεστη ώστε τελικά να μην κάνουν διάκριση ανάμεσα στα θυματά τους, που εν προκειμένω είναι όλοι οι Λαοί!Αποτέλεσμα, η εξαθλίωση των ανθρώπων και η ερήμωση των χωρών.
Σήμερα οι λαοί χωρίζονται σε δύο στρατόπεδα. Το ένα είναι οι υποψήφιοι δύτες και το άλλο τα υποψήφια θύματα. Σε ότι μας αφορά, γνωρίζουμε ασφαλώς σε ποιο στρατόπεδο ανήκουμε. Πρέπει λοιπόν να υπάρξει για μας το ταχύτερο δυνατόν ένα είδος διαφυγής. Και η διαφυγή είναι μία και μοναδική: Η ουδετερότητα. Δεν είναι, φυσικά, εύκολη. Όμως είναι πολύ πιθανή.
Για να γίνει πιο κατανοητή η πρότασή μου, θέτω ως ιδανικό στόχο το να γίνει κάποτε η χώρα μας, η Ελβετία της Ειρήνης και του Πολιτισμού. Πιστεύω ότι οι τρεις μέγιστες Ιδέες της Ανθρωπότητας, ο Αθλητισμός, η Ειρήνη και ο Πολιτισμός, παραμένουν ζωντανές και επίκαιρες και έχουν πατρίδα τους την Ελλάδα.
Συμπτωματικά αυτές οι τρεις Ιδέες είναι συγχρόνως και τα μοναδικά αντίβαρα στις δύο μεγάλες ασθένειες της εποχής μας: το εμπόριο του μαύρου θανάτου και της εξαθλίωσης με κοινό παρανομαστή τη συσσώρευση πλούτου από την εκμετάλλευση και των θάνατο αθώων ανθρώπων.
Πιστεύω πως αυτός είναι ο αληθινός ιστορικός ρόλος μίας χώρας σαν τη δική μας, με τον πλούτο της σε Ιστορία, αγώνες για την Ελευθερία και Τέχνη, σε συνδυασμό με το θεϊκό κάλλος της ελληνικής φύσης. Ο ελληνικός λαός απαλλαγμένος από τα βάρη και τα άγχη, ελεύθερος και ανεξάρτητος, θα μπορεί να αφιερωθεί ολόψυχα σε ένα ιδεώδες, την Ειρήνη και σε μία προσπάθεια, τον Πολιτισμό, που και τα δύο θεωρώ ότι τα έχει στο αίμα του. Τον εκφράζουν απόλυτα, τον κινητοποιούν και τον μεταβάλλουν σε έναν ιδανικό οικοδεσπότη.
Η Ελευθερία, η Ανεξαρτησία, η Ειρήνη, η Διεθνής Αλληλεγγύη, ο Πολιτισμός και η Φιλοξενία αποτελούν τα βασικά στοιχεία της ιστορικής μας παράδοσης, της εθνικής μας αγωγής και του ατομικού μας χαρακτήρα.
Αυτή ήταν λοιπόν η πρότασή μου και σας ευχαριστώ που με ακούσατε."
Μεγας Ελλην και Μεγας "πατριωτης" ο Μικης...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που πρέπει να μας ανησυχήσει ειναι ... "και μετά (και) το Μίκη, ποιος;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΟφείλει η δικιά μου γενιά να προσφέρει προσωπικότητες με τον χαρακτήρα του Μίκη Θεοδωράκη. Δυστυχώς όμως δε ζήσαμε δύσκολες καταστάσεις για να ωριμάσουμε. Ίσως η οικονομική κρίση να προσφέρει λαμπρά μυαλά στο μέλλον.
ΑπάντησηΔιαγραφή