Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

Μέρες αργίας...




Κάθε χρόνο τα ίδια σκηνικά. Στολισμένοι δρόμοι, φωταγωγημένα μπαλκόνια, πεζόδρομοι γεμάτοι ζευγάρια και πλατείες γεμάτες οικογένειες με παιδιά. Έχω συνηθίσει πλέον αυτές τις εικόνες που πλέον δεν με συγκινούν. Λυπάμαι αλλά δε μπορώ να μπω στο κλίμα των Χριστουγέννων.
Όμως δεν αφήνω τον χρόνο να περάσει ανεκμετάλλευτος. Τις τελευταίες μέρες του έτους κλείνομαι στον εαυτό μου και αναπολώ τα γεγονότα που αφήνω πίσω μου αλλά και τις συνέπειες των πράξεών μου που θα αντιμετωπίσω στο μέλλον. Θέτω τις βάσεις για ένα ακόμα πιο δυναμικό ξεκίνημα με την έλευση του νέου έτους.
Με απαλή μουσική από τον αγαπημένο μου συνθέτη Eric Satie εισέρχομαι αθόρυβα στο εορταστικό κλίμα. Θα περάσω απαρατήρητος ανάμεσά σας, θα αφουγκραστώ τις ευχές σας και τις επιθυμίες σας, θα συλλάβω λίγη χαρά από τα γέλια σας και θα αποσυρθώ πάλι στον δικό μου κόσμο.
Είναι οι δικές μου μέρες αργίας...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου