Τρίτη 12 Αυγούστου 2014

Στη χώρα του ποτέ...



Για τους κινηματογραφόφιλους της γενιάς μου, ο Robin Williams είναι ο ηθοποιός που μας μύησε στο φανταστικό κόσμο του σινεμά. Μέχρι το γυμνάσιο είχαμε διασκεδάσει όλοι βλέποντας ταινίες όπως ο Ποπάυ, ο Captain Hook, η Mrs Doubtfire το Jumanji, οι περιπέτειες του Βαρώνου Munchausen και το Jack. Πρωταγωνιστής στις παραπάνω παιδικές κωμωδίες ήταν εκείνος.
Μέχρι τα δεκαπέντε μας λοιπόν είχαμε δει αρκετές φορές τον συγκεκριμένο κωμικό στη μεγάλη και μικρή οθόνη κι έτσι είχαμε συνδυάσει τη μορφή του με τον κινηματογράφο διότι με τις επιλογές του κατάφερε να γίνει η πιο αναγνωρισμένη κινηματογραφική μορφή για τους πιτσιρικάδες της δεκαετίας του '90.
Καθώς όμως έμπαινα στην εφηβεία γνώρισα και την σοβαρή όψη του χαμογελαστού μου ήρωα. Προβληματίστηκα στο αντιπολεμικό Goodmorning Vietnam, συγκινήθηκα στο Κύκλο των Χαμένων Ποιητών (από τους καλύτερους κινηματογραφικούς τίτλους) και στον Ξεχωριστό Γουίλι Χάντ, και δάκρυσα στην εξαιρετική ταινία Τα ξυπνήματα. Τέλος ενθουσιάστηκα με την ιδιαίτερη ταινία Being Human (για μένα είναι η καλύτερη ταινία του).
Όταν έγινα φοιτητής, ο Ρόμπιν Γουίλιαμς έκανε μία στροφή προς τα θρίλερ. Το Insomnia ήταν η τελευταία ταινία με την οποία τον απόλαυσα κινηματογραφικά. Δεν με απογοήτευσε. Αντιθέτως ξαφνιάστηκα από την εξαιρετική ερμηνεία του σε έναν τόσο ψυχρό ρόλο. Έκλεψε τόσο πολύ τις εντυπώσεις που κατάφερε να σβήσει τον άλλο πρωταγωνιστή της ταινίας, Αλ Πατσίνο. Η δεύτερή του προσπάθεια στον Σκοτεινό Θάλαμο ήταν χλιαρή.
Από τότε η κινηματογραφική του καριέρα πήρε την κάτω βόλτα. Ξεχάστηκε σαν ηθοποιός καθώς τον αντικατέστησαν νέα ονόματα. Όμως την θέση που έχει κερδίσει στη καρδιά μας δε θα την χάσει ποτέ. Ακόμα και τώρα που πήρε μία τόσο δύσκολη απόφαση, να μας αφήσει για πάντα.
Για μας όμως ο Ρόμπιν Γουίλιαμς θα μείνει ο παιδικός μας κινηματογραφικός ήρωας, ο άνθρωπος που μας έκανε να αγαπήσουμε τον κινηματογράφο και μας πρόσφερε πολλές στιγμές γέλιου και συγκίνησης.
Ο άνθρωπος που κατάφερε και κέρδισε την αθανασία μέσα από τις παιδικές μας μνήμες...

2 σχόλια:

  1. Το βιβλιο ηρθε στην καταλληλη στιγμη! ''Βαλκανευοντας",θα προχωρησω και εγω ,τις επομενες μερες,απλα με αντιθετη φορα απο την δικη σας! Μονο ως κατευθυνση,γιατι οι σκεψεις,τα συναισθηματα....ακομα και οι εμπειριες του ηρωα, στο Βελιγραδι,μου ειναι τοσο γνωστες!Περασα και εγω πολεμο και σκοτεινα χρονια εφηβικα! Παρακολουθω το μλπογκ καθημερινα,ξερω τις αντιληψεις σας,οποτε δεν θα σταθω σε αυτο!
    Χαιρομαι για εσας! Χαιρομαι για πολλα που γραφετε! Ακομα και η θεση που δινετε στους γονεις σας! Αυτο προσπαθησα και εγω με τα δυο μου αγορια! Να φτιαξω χαρακτηρες,να τα μορφωσω,να διαμορφωσουν το ηθος του αγωνιστη...ελπιζω να τα καταφερα! Σκευτητε,ποσο παραλληλες ζωες μπορουν να εχουν οι ανθρωποι,ακομα και με αλλες ηλικιες,μεταξυ τους,οταν οι αντιληψεις,η, οι προσλαμβανουσες παραστασεις ειναι κοινες.Για την Ελλαδα μας,για την αριστερα μας,δεν θα αναφερθω σημερα. Τα εχουμε πει πολλες φορες!! Καημος και πονος...δυστυχως!! Δεν περιμενω πια τιποτα!! Απο καπου αλλου ισως κατι νεο να ξεκινησει! Σας συγχαιρω,ευχομαι υγεια,καλη συνεχεια,και οταν κανω το ταξιδι,και σας ενδιαφερει...ισως τα ξαναπουμε! Καλο βραδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα σας. Σας ευχαριστώ πολύ για τα πολύ καλά σας λόγια. Πραγματικά με συγκινείτε. Συνήθως τα δύσκολα και σκοτεινά χρόνια μας κάνουν πιο δυνατούς και μας αφυπνίζουν για να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη. Δυστυχώς όμως μια μειοψηφία ξυπνάει και η πλειοψηφία οδηγεί πάλι μία ολόκληρη κοινωνία στην ίδια (ίσως και χειρότερη) κατρακύλα. Θα ήθελα πολύ να μάθω τη γνώμη σας μόλις ολοκληρώσετε το βιβλίο. Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ για τα θερμά σας λόγια. Καλή ανάγνωση και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή