Χρόνια τώρα αναρωτιέμαι, αν υπάρχει ακόμα Τέχνη σε έναν τόπο που μαστίζεται από ανθρωπιστική διαταραχή και οικονομικά εγκλήματα. Οι συνηθισμένες εικαστικές εκθέσεις στο κέντρο της πόλης με αφήνουν συνήθως παγερά αδιάφορο. Χώροι συναθροίσεων για σύσφιξη δημοσίων σχέσεων και φωτογραφήσεων με αναγνωρισμένα (κι όχι καταρτισμένα) πρόσωπα. Ένα σύστημα που μέρα με τη μέρα αποσαθρώνει τον ιερό σκοπό της Τέχνης. Οι χορηγοί, οι εταιρίες και οι ακριβά ενοικιαζόμενοι χώροι έκθεσης, περιορίζουν την ελευθερία έκφρασης και τη φαντασία των καλλιτεχνών. Περσόνες αδιάφορες συνάπτουν σχέσεις με free press και λοιπούς δημοσιογράφους και κριτικούς για να μπορούν ο ένας να συντηρεί τον άλλον. Όλο αυτό το σύστημα προκαλεί μία αντιδραστική αποστροφή.
Όμως αυτή η αποστροφή οδηγεί σε μία παγίδα. Καλύπτει τους ορίζοντές μας. Συρρικνώνει το οπτικό μας πεδίο και περιορίζει την παρατηρητικότητά μας στις φωτισμένες πηγές του αστικού μας πεδίου. Πηγές που βρίσκονται μακριά από τα φώτα της πόλης. Όχι τυχαία μιας και θέλουν να βρίσκονται ξέχωρα από τη γιαλαντζί λάμψη του κέντρου. Προτιμούν να φωτίζουν, μοναχικές, σε γειτονιές σκοτεινές και υποβαθμισμένες. Σε εδάφη παρθένα όπου πάνω σ' αυτά θα χτιστεί κάτι νέο.
Αυτές τις μέρες γνώρισα έναν απ' αυτούς τους χώρους. Αναφέρομαι στον "Ορίζοντα Γεγονότων" (Κεραμικού 88, Κεραμικός) ο οποίος σε συνεργασία με το χώρο τέχνης Η Ω Σ ξεκίνησε μία ομαδική έκθεση με θέμα τον Ερωτισμό με την προπατορική γοητεία.
Περπατώντας μέσα στον χώρο του Ορίζοντα Γεγονότων, συνειδητοποιούσα πως ο ερωτισμός είναι ίσως η μοναδική ιδεολογία (-ισμός) που δε μας απειλεί. Κι όμως υπάρχει τόσο μεγάλο ταμπού στο θέμα αυτό. Ντρεπόμαστε να ανοιχτούμε και να μιλήσουμε για το ομορφότερο δώρο της ζωής, τον έρωτα.
Από το καβούκι μας έρχεται και μας βγάζει μία ομάδα εικαστικών, η οποία ξεγυμνώνεται μέσα από τα έργα της. Ένα ζωγραφιστό αιδοίο με ένα ραβασάκι δίπλα του μας πλάθει μία ολόκληρη ερωτική ιστορία. Ο κανιβαλιστικός έρωτας των ακρίδων μας μαθαίνει τον κύκλο της ζωής και του θανάτου μέσα από τον έρωτα. Σχέδια με μολύβι κολλημένα σε ένα παράθυρο μας παρουσιάζουν την ειλικρίνεια του παρεξηγημένου αυνανισμού. Μία εγκατάσταση προσπαθεί να μας δείξει με σύγχρονα υλικά τη σύνδεση των γεννητικών οργάνων με τον εγκέφαλο. Και μία σειρά γυμνών φωτογραφιών στην παραλία, μας επαναφέρει στη πρωτόγονη αναρχική μας φύση.
Η περιπλάνησή μου στο χώρο του "Ορίζοντα Γεγονότων" με οδήγησε σε όμορφες σκέψεις κι έδωσε τροφή στη μετέπειτα συζήτηση. Η ευχαρίστησή μου ήταν μεγάλη και μόνο στην ανακάλυψη μιας μικρής αλλά ουσιώδης κοιτίδας σύγχρονης τέχνης. Είναι μία έκθεση που συνιστώ να επισκεφθείτε.
Το σημαντικότερο όλων όμως είναι πως στο μυαλό μου επανήλθε με αισιόδοξη χροιά το ντοστογιεφσκικό ερώτημα, "η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο;...".
Στοιχεία εκδήλωσης:
Ορίζοντας Γεγογότων
Κεραμικού 88, Κεραμικός
(από 25/01/16 μέχρι 14/02/16 η έκθεση θα μεταφερθεί στην αίθουσα τέχνης ΗΩ, Χέυδεν 38)
Φωτογραφία ανάρτησης: Κωστή Αλεξία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου