Δε θα επικεντρωθώ στην σπανιότητα και στην ακεραιότητά των δυο σπουδαίων ευρημάτων από τον αρχαιολογικό χώρο της Απτέρας. Προτιμώ να αναφερθώ στη κομψότητα του αγαλματιδίου της Άρτεμις, και πιο συγκεκριμένα στα δάχτυλά της με τα οποία κρατούσε το βέλος. Η λεπτότητα του χεριού της έχει αποδοθεί με τόση ομορφιά που κεντρίζει αμέσως τη προσοχή. Η ένωση των δαχτύλων δίνει έναν ιδιαίτερο δυναμισμό στη μορφή της θεάς. Κι όλα αυτά δένουν όμορφα με τις διατηρημένες ίριδες των ματιών. Ένα υπέροχο κομψοτέχνημα του παρελθόντος. Το κάλλος του αρχαίου κόσμου άρτια αποτυπωμένο σε ένα γλυπτό που επέστρεψε στο φως της μέρας.
Πράγματι ένα ιδιαίτερο και πολύ ωραίο άγαλμα!:)
ΑπάντησηΔιαγραφή