Ευρωπαϊκός ίλιγγος

Η κρίση χρέους βαφτίστηκε ελληνική. Η προσφυγική κρίση ήταν πρόβλημα των Ελλήνων, των Ιταλών και των Γερμανών. Η διαχείριση των κρίσεων έπρεπε να γίνει με βάση τους κανόνες. Τα χρόνια περνούσαν, οι κρίσεις φούντωναν, αλλά οι κανόνες δεν άλλαζαν. Για τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, για τους τραπεζίτες της Φραγκφούρτης, για τους κυβερνητικούς εταίρους στο Βερολίνο τα προβλήματα λύνονταν με εκβιαστικές πιέσεις, πότε στην Αθήνα, πότε στη Ρώμη, πότε στη Μαδρίτη, σε κυβερνήσεις και λαούς. Οι αληθινές αιτίες κρύβονταν κάτω από το χαλί.
Από τους τεμπέληδες του ευρωπαϊκού Νότου περάσαμε στον διαχωρισμό ανάμεσα σε δήθεν καλούς και κακούς μαθητές. Εν τω μεταξύ, οι εργασιακές σχέσεις ελαστικοποιήθηκαν, το κοινωνικό κράτος ξεχαρβαλώθηκε, οι διαμαρτυρίες αντιμετωπίστηκαν με καταστολή, η διαφθορά ξορκίστηκε αλλά δεν πατάχθηκε, οι ισχυροί συνεχίζουν να φοροαποφεύγουν. Τη νύφη συνεχίζουν να πληρώνουν οι αδύναμοι και τα μεσαία στρώματα.
Η συνταγή της λιτότητας αποδείχθηκε δραμαμίνη για τον ευρωπαϊκό ίλιγγο. Κάτω από το χαλί έπιασε μούχλα. Κι από εκεί άρχισε να βγαίνει η ακροδεξιά δυσοσμία. Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία βρήκαν πρόσφορο έδαφος σε μια κοινωνία που σπρωχνόταν στη λογική της νεοφιλελεύθερης ζούγκλας, όπου είναι «φυσικό» να επικρατούν οι ισχυροί και να χάνονται οι αδύναμοι: ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθάνουν...
Η άνοδος της Ακροδεξιάς στην ανατολική Ευρώπη, η δράση της ναζιστικής συμμορίας στην Ελλάδα αντιμετωπίστηκαν αρχικά ως παράγωγα ενός λαϊκισμού που εύκολα βαφτίστηκε... αριστερός. Ακόμα κι όταν τα ακροδεξιά μορφώματα απλώθηκαν στη Γαλλία και τη Γερμανία, οι ευρωπαϊκές πολιτικές και οικονομικές ελίτ έκαναν πως δεν καταλάβαιναν κι ας έβλεπαν καθαρά αυτό που ερχόταν. Μια Ευρώπη φρούριο με αυστηρή πειθαρχία στο εσωτερικό της ήταν η μόνιμη επωδός τους.
Η Αριστερά προειδοποίησε έγκαιρα, έδωσε και δίνει μάχη για τα αυτονόητα απέναντι σε εταίρους που κάνουν υποδείξεις στους Ιταλούς πώς να ψηφίζουν, που κλείνουν τα μάτια στο πρόβλημα δημοκρατίας στην Καταλωνία και στα σκάνδαλα τα οποία ρίχνουν από την εξουσία τον Ισπανό ομοϊδεάτη τους Ραχόι.
Το κερασάκι στην ευρωπαϊκή τούρτα ήρθε διά χειρός Τραμπ. Οι νέοι αμερικανικοί δασμοί στον χάλυβα και στο αλουμίνιο ισοδυναμούν με κήρυξη εμπορικού πολέμου. Ίσως είναι μία από τις τελευταίες ευκαιρίες της Ε.Ε. να αποδείξει ότι είναι αληθινά ενωμένη και ευρωπαϊκή δύναμη.

Πηγή: Αυγή