Ευρώπη φρούριο με Ιταλό φύλακα

Η 20η Ιουνίου έχει χαρακτηριστεί ως η παγκόσμια μέρα των προσφύγων. Αυτή τη φορά όμως όχι μόνο δεν μνημονεύτηκε αλλά πέρασε σχεδόν απαρατήρητη λόγω μουντιάλ αλλά κι εξαιτίας των απανωτών σοκ που έχουμε υποστεί με τα έκτροπα που συμβαίνουν κι από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού.
Από την μία ο επικίνδυνος Αμερικανός πρόεδρος χωρίζει γονείς από παιδία. Οι εικόνες που μας έρχονται με το κλάμα και τις κραυγές των τρομαγμένων παιδιών τα οποία βρίσκονται κλεισμένα σε ένα κλουβί, θα στοιχειώνουν για πάντα την σκοτεινή περίοδο που διανύουμε. Όμως κι από την ευρωπαϊκή πλευρά τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Η Ιταλία έκλεισε τα λιμάνια της σε ένα διασωστικό πλοίο που κουβαλούσε 629 ψυχές, το οποίο αναγκάστηκε να δέσει στην Βαλένθια ενώ ο φασίστας υπουργός εσωτερικών Ματέο Σαλβίνι ξεκινάει απογραφή των Ρομά για να απελάσει όσους δεν έχουν ιταλική υπηκοότητα, συμπληρώνοντας με μία εριστική για την χώρα του αγάπη πως «δυστυχώς τους Ιταλούς Ρομά θα αναγκαστεί να τους κρατήσει εκεί».
Την ίδια στιγμή η Γερμανίδα καγκελάριος δεχόμενη πιέσεις από τον ομοσπονδιακό υπουργό εσωτερικών Χόρστ Ζέεχοφερ, ετοιμάζεται να πάρει μία πολύ σκληρή στάση για το μεταναστευτικό στην ερχόμενη σύνοδο κορυφής. Μία στάση που θα ακολουθήσουν Αυστρία και λοιποί γερμανικοί δορυφόροι.
Αν τα βάλουμε κάτω θα δούμε πως πλέον η Ευρώπη έχει ολοκληρώσει την φάση που μετατρεπόταν σε φρούριο και μπαίνει σε μία νέα περίοδο πολύ πιο εθνικιστική και ξενοφοβική, με την λίστα των εθνικιστικών χωρών να μεγαλώνει. Η είσοδος της Ιταλίας σ’ αυτήν την ομάδα είναι ένα ισχυρό ηθικό πλήγμα για τους Ευρωπαίους ανθρωπιστές κι αριστεριστές.
Ένα πλήγμα που δείχνει θανάσιμο αν αναλογιστούμε πως τα τελευταία μέτωπα που έχουν απομείνει είναι η απομονωμένη Πορτογαλία, η υποτονική Ισπανία που πατάει σε ένα τεντωμένο σκοινί κι η Γαλλία με έναν Μακρόν να τσακώνεται με μαθητές επειδή τον αποκάλεσαν «Μανού». Σ’ αυτό το χάος που δε λέει να καταλαγιάσει, μεγάλα θύματα παραμένουν οι σύγχρονοι της γης οι κολασμένοι που πέρσι ξεπέρασαν τα 68,5 εκατομμύρια παγκοσμίως.
Σ’ αυτούς θέλω να αφιερώσω τους παρακάτω στίχους του ποιητή Γιάννη Ρίτσου:

«Εμείς, που μας τα πήραν όλα,
Εμείς που δεν έχουμε τίποτα να φυλάξουμε
Εμείς θα φυλάξουμε την αγάπη μας
Εμείς σαν παγωμένοι φρουροί μες τη νύχτα
Θα φυλάξουμε τον κόσμο».

Πρώτη δημοσίευση: aplotaria.gr