Αυτό έλεγε ο αγαπημένος μας τραγουδοποιός Νίκος Παπάζογλου. Όμως ως ημέρα ποίησης θα ήθελα να δώσω τον λόγο σε έναν πιο ειδικό και δικό μου άνθρωπο πάνω στο θέμα ποίησης.
Τα μάτια μου σταμάτησαν να σε κοιτάζουν
τη στιγμή που σε είδα.
Ένιωθα τον πόνο να με διαπερνάει.
Έτρεμες σχεδόν, μα ήσουν όμορφος.
Όταν έκλεινα τα μάτια άκουγα την ανάσα σου πιο δυνατή.
Ήθελα σαν τρελή να σε φιλήσω,
μα φοβόμουν πως δε θα 'βρισκα μάγουλο.
Δεν έβλεπα πια, μόνο άκουγα τις μπουρμπουλήθρες στο κεφάλι μου,
το οξυγόνο σου.
Σ' άκουγα στα μπλε να με σωπαίνεις.
Κι η αγάπη μέσα μου στρίγκλιζε,
λες και ήθελε να με ανοίξει για να χιμήξει πάνω σου.
Έτρεχαν όλα γύρω μου,
μα ένιωθα το χέρι σου σφιχτά,
κι έτσι κατάλαβα τι είναι να αγαπάς τυφλά
κι αποφάσισα να τυφλωθώ.
Δήμητρα Σκανδάλη,
Χειροποιήματα Νεανικής Απερισκεψίας,
Εκδόσεις Γαβριηλίδης
ωραίο και το ποιήμα και το video...!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλισαβέτα
Είναι εξαιρετική ποιητική συλλογή. Αξίζει να την αναζητήσεις και να την διαβάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο ποίημα...πραγματικά! Είναι ειδικά κάποιοι στίχοι πολύ δυνατοί...και σημαίνουν πιο πολλά από αυτά που λένε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιο όμορφες είναι οι ιστορίες που κρύβονται πίσω από κάθε ποίημα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι όταν υπάρχουν ιστορίες απο πισω είναι σαφως καλύτερες...για αυτούς που τις έζησαν και για οσους μπορουν να τισ διακρινουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκινητικό..
ΑπάντησηΔιαγραφή