Πλέον το ερώτημα δεν είναι το αν θα συμβεί αλλά το πότε. Κάποτε αναρωτιόμασταν αν είναι πιθανόν να ζήσουμε κάτι τέτοιο (εδώ).
Πολλές όμως αναλύσεις διαβάζουμε στις εφημερίδες και ακούμε στις ειδήσεις.
Το Ισραήλ έχει αποφασίσει να εισβάλει στο Ιράν. Ακόμα κι η Αμερική δε μπορεί να το εμποδίσει. Κατά βάθος δε θέλει να το εμποδίσει.
Ναι μεν ο Ομπάμα φοβάται την θέση του αλλά όταν βλέπει πως ένα μεγάλο ποσοστό Αμερικανών θέλουν να γίνει επίθεση, δεν αγχώνεται και πολύ. Από την άλλη οι νέοι υποψήφιοι Ρεπουμπλικάνοι πάνε ένα βήμα πιο πέρα. Θεωρούν ήδη δεδομένη την επίθεση στο Ιράν και κοιτάνε σαν επόμενη στόχο την Κίνα.
Γιατί όμως και στο Ιράν;
Σχηματίζεται ένα τόξο στο κέντρο της Ασίας (Ιράκ, Ιράν, Αφγανιστάν) και με συμμάχους (Πακιστάν), η Αμερική φτάνει κοντά στους εχθρούς της, την Κίνα και την Ρωσία. Η Μέση Ανατολή είναι μία αποσταθεροποιημένη περιοχή. Με την ενίσχυση αυτού του τόξου θα προσαρτηθούν και οι υπόλοιπες χώρες. Γι' αυτό ενδιαφέρεται ο Πούτιν για την Συρία.
Η σκακιέρα είναι ήδη έτοιμη και οι παίκτες ετοιμάζουν τα πιόνια τους, τους πύργους τους, και τους στρατιώτες τους.
Πως θα ξεκινήσει αυτός ο στημένος πόλεμος;
Μήπως με μία παγκόσμια οικονομική κατάρρευση (χρεοκοπία); Πολλές φορές ακούμε πως οι Ευρωπαίοι φοβούνται την χρεοκοπία της Ελλάδος. Μα γιατί; Πως μπορεί μία μικρή οικονομική δύναμη να προκαλέσει ντόμινο; Μήπως είναι η Ελλάδα μία αφορμή;
Γιατί όμως η διπλωματία δεν έχει ισχύ; Αν κοιτάξουμε το ιστορικό του Νετανιάχου (πρόεδρος Ισραήλ) θα δούμε πως είναι βεβαρημένο ως ισραηλινός κομάντο. Το μίσος του για την Παλαιστίνη είναι γνωστό μετά τον χαμό του αδελφού του Παλαιστινίους. Όπως επίσης είναι γνωστές και η ιμπεριαλιστικές βλέψεις του. Το Ισραήλ πάντα κοιτούσε πέρα από τα σύνορά του. Η Αμερική δε μπορεί να ξεκινήσει νέο πόλεμο. Έχει τη δυνατότητα όμως να βάλει κάποιον άλλον στη μέση και να λάβει μέρος μετά. Στην ανασυγκρότηση του νέου κατεχόμενου κράτους.
Και τότε θα ναι που τα "αμερικανικά" σύνορα θα ακουμπάνε τα σύνορα της Κίνας και της Ρωσίας. Μία αφορμή για έναν νέο μεγάλο πόλεμο;...
Η αρχή ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου είναι κοντά;
Κι αν ναι μήπως αυτός θα είναι ένας θερμοπυρηνικός πόλεμος;
δεν ξέρω αν θα έχουμε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο...αλλά αυτή η στιγμή μοιάζει με έλος που κάτω απ΄την επιφάνεια γίνονται ζημώσεις...κάπου θα ξεσπάσει όλο αυτό...πρίν την καταιγίδα υπάρχει πάντα εκκωφαντική ησυχία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλισαβέτα
Πολύ φοβάμαι πως αυτή η ησυχία πέρασε...
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν πέρασε ακριβώς ακόμη...τώρα νομίζω είμαστε στο μεταίχμιο...η καταιγίδα έρχεται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλισαβέτα
Το άσχημο είναι πως την βλέπουμε να έρχεται και δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα...
ΑπάντησηΔιαγραφήυπάρχουν και τα αδιάβροχα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σας βοηθούσε πολύ να μελετήσετε λίγο Ρουσσώ!
Να δείτε την ζωή αλλιώς.
Μην καταστροφολογείτε και μην ξεχνάτε πως για όλα τα είδη έρχεται η ώρα της εξαφάνισης.
(βλ. μελαγχολία -> αν δεν μας έμεινε τίποτα να κάνουμε ας φτιάξουμε μαγικές σκηνές για προστασία)
Φρύνη
Δεν καταστροφολογούμε. Εκφράζω μία άποψη και από κει και πέρα κάνουμε διάλογο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποια στιγμή μάλλον θα ρθει η εξαφάνισή μας. Μόνο που υπεύθυνοι θα μαστε εμείς κι όχι η φύση.
Όσο για τη σκηνή που περιγράφεις από το Μελαγχολία πρέπει να πω πως ήταν πολύ δυνατή...
Αρχικά η Μέση Ανατολή είναι εμφανέστατα σε έκρυθμη κατάσταση. Το Ισραήλ απότη μία είναι μια χώρα με στρατό απο άποψη ποιοτικής δυνατότητας που φοβίζει...αν σκεφτεί κανείς οτι έχει ίσως την καλύτερη πολεμική αεροπορία... Το Ισραήλ ουτως η άλλως είναι μία χώρα που βράζει εσωτερικά δεκαετίες τώρα (ευθύνη του Β Παγκόσμιος Πολεμος και του Χιτλερ)...Από την άλλη το Ιράν με το πυρηνικό του πρόγραμμα, τις επιθέσεις και τις πτήσεις της πολεμικής του αεροπορίας έχει δώσει τροφή για πολλά σενάρια που προξενούν φόβο για το εύρος της ήδη υπάρχουσας έκρυθμης κατάστασης. Συρία,Ιράν, Ίράκ, Ισραήλ διοικούμενες από αυστηρά συντηρητικές, στρατιωτικές και φανερά ακραίες πολιτικά κυβερνήσεις είναι άγνωσττο το πως θα αντιδράσουν...Ταπεινή μου άποψη, σε τέτοιες περιπτώσεις πολιτικού και σρατιωτικού σκοταδισμού, έννοιες όπως η διπλωματία ή η εναλλάκτική επίλυση των θεμάτων είναι δυστυχώς ματαιοπονία! Δεν ξέρω αν οδεύουμε σε Τρίτο Παγκόσμιο πόμεμο. Αυτό που ξέρω είναι οτι αν γίνει δε θα έχει καμία σχέση με τους δύο προηγούμενους...Η έννοια του πολέμου έχει αλλάξει ριζικά, σχεδόν θα έλεγε κανείς πως αυτό δεν είναι "πόλεμος" παρά κάτι άλλο...Τι όμως? Αυτή η ερώτηση προσωπικά μου δημιουργεί πραγματικό φόβο, φόβο για το άγνωστο, για αυτό που δε μπορείς να περιμένεις...Όσο για την καταστροφολογία, δεν πιστεύω οτί σε αυτή τη φάη της πολιτικής ιστορίας δεν ισχύει, διοτι τα γεγονότα μιλάνε από μόνα του... και διότι η πολιτική ανάλυση είναι μια επίστήμη διεθνώς αναγνωρισμένη με αδιαμφισβήτητη βάση ανάλυσης και εγκυρότητας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Μάρσαλ διαπίστωσε σε κάποιες στατιστικές ότι πάνω από το 70% αστοχούσαν ευσυνείδητα για να μη σκοτώσουν τους εχθρούς. Αντιθέτως ήταν πιο πρόθυμοί να πατήσουν ένα κουμπί και με έναν πύραυλο να σκοτώσουν χιλιάδες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Ιρακ και στο Αφγανιστάν είχαν μάθει τους στρατιώτες να σκοτώνουν τους "εχθρούς" παρουσιάζοντάς τους ως ζώα. Τους κάνανε πλύση εγκεφάλου ότι δε σκοτώνουν ανθρώπους αλλά ζώα. Κι αυτό έχει τρελάνει πολύ κόσμο.
Πλέον οι πόλεμοι γινονται με το πάτημα ενός κουμπιού. Τύψεις; Καμία...
Ο νέος μεγάλος πόλεμος θα είναι άνανδρος και αυτό θα τον κάνει να είναι πολύ καταστρεπτικός... και μη αναστρέψιμος σε πολλά πράγματα.
Όταν στη σύγχρονη εποχή αναχρονιστικοί πολιτικοι αρχηγοί διατυμπανίζουν οτι θα γίνουν κύριοι της μοίρας τους, αυτοί και ο λαός τους, τότε τα πράγματα δεν αφήνουν περιθώρια για πολλές αισιοδοξίες...και φυσικά όταν διαλαλούν οτι θα είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για τη μοίρα τους, σε καμία περίπτωση δεν το εννοούν με την κλασική, ανώτερη πολιτική ιδεολογία καιρών που έχουν φύγει ανεπιστρεπτι, αλλά με την έννοια της αχαλίνωτης βίας και τρομοκρατικής απειλής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ έλλειψη γνώσης για την ιστορία (παγκόσμια και εθνική) και η άγνοια στα λάθη που χουν γίνει μας οδηγούν στο να τα επαναλάβουμε για μία ακόμη φορά. Όμως αυτή τη φορά ένας νέος μεγάλος πόλεμος σίγουρα θα ναι χειρότερος από τους προηγούμενους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό φοβάμαι...
Στο Πανεπιστήμιο σε ένα βιβλίο είχα διαβάσει σε μία ανάλυση μια φράση που εδώ υπογραμμίζει όσα έχουν ειπωθεί Η βία ενεργεί όχι με ελεύθερη βούληση αλλά με τυφλή δουλικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓερμανοί ιστορικοί αναφέρουν σήμερα πως όλα τα τρομερά πράγματα που συνέβησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οφείλονταν στη δείλια των Γερμανών. Ξεσπούσαν τον φόβο της ήττας πάνω στους Εβραίους και λοιπούς κρατούμενους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως λέγανε και οι Στέρεο Νόβα σε έναν στίχο τους: "Κι αναρωτιέμαι πάλι, ποιος έχει τη δύναμη, αυτούς που χτυπάει ή αυτός που πονάει;..."
Πολύ με θλίβει που μετά από όλη την ιστορία μας ως ανθρώπινο γένος συνεχίζουμε να έχουμε τέτοιες τάσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην απάντηση φίλε cinemarion την δώσαμε παραπάνω... Η αμάθεια και η άγνοια της ιστορίας μας ωθεί στο να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη...
ΑπάντησηΔιαγραφή