Το κούρεμα έγινε... Αυτό είναι καλό ή κακό;

Από σήμερα το πρωί πανηγυρίζουμε πως η Ελλάδα για μία ακόμη φορά σώθηκε.

Πως το κούρεμα έγινε και με το παραπάνω.

Πως το δημόσιο χρέος είναι πλέον βιώσιμο.

Ο Βενιζέλος για μία ακόμη φορά αποκαλέστηκε ως εθνικός σωτήρας (όπως έκανε κάποτε ο Παπακωνσταντίνου).

Όλοι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί περνούσαν επιτέλους μία θετική νότα στην ήδη μουντή ζωή μας.

Να χαρούμε όμως; Ή να προβληματιστούμε;

Σίγουρα δεν επαναπαυόμαστε. Ναι μεν είναι ένα σωσίβιο όχι για να ξεκουραστούμε αλλά για να ξεκινήσουν σιγά σιγά να κινούνται τα γρανάζια και να παίρνει μπρος η ελληνική μηχανή. Από την άλλη η ανεργία έσπασε ένα ακόμη ρεκόρ. Ποτέ δε πίστευα πως θα ξεπεράσει το 20% αλλά κι αυτό πλέον είναι γεγονός με επόμενο εφιάλτη το 25%. Ένας στους τέσσερις θα ναι άνεργος. Τραγικό και μόνο σαν ιδέα. Όχι πως δεν είναι τραγική η κατάσταση και τώρα.

Όμως...

Πριν καιρό μιλούσε ο Πάγκαλος για το κούρεμα. Τότε οι ελπίδες ήταν μηδαμινές. Κανείς δε περίμενε τόσο υψηλό κούρεμα. Ο Πάγκαλος μέσα σ'αυτά που αναφέρει και εξοργίζει τον κόσμο, λέει και κάποιες αλήθειες. Τότε είχε αναφέρει το εξής:

"Αν γίνει ένα κούρεμα της τάξης του 30% θα προκληθεί ζημιά. Διότι κάποια από αυτά τα χρέη ανήκουν σε ελληνικούς ασφαλιστικούς οργανισμούς και ελληνικές τράπεζες. Αν κοπεί αυτό το χρέος θα τελειώσει το τραπεζικό και το ασφαλιστικό σύστημα του κράτους. Δε θα υπάρχουν ούτε συντάξεις ούτε τίποτα."

Από την άλλη ο Παπακωνσταντίνου κάποτε έλεγε πως μία αναδιάρθρωση του χρέους θα προκαλούσε πολλές ζημιές στην ελληνική οικονομία. Μία από αυτές θα μας κρατούσε έξω από τις διεθνείς αγορές για δέκα με δεκαπέντε χρόνια.

Οπότε για ποια επιτυχία μιλάμε;

Μήπως για τα κέρδη των ξένων ή για την νέα πείνα που θα ρθει;

Ποιοι μας λένε αλήθεια και ποιοι μας δουλεύουν;

Το μόνο σίγουρο είναι πως η ελληνική "χρεοκοπία" μπαίνει σε ένα άλλο δρόμο για τον οποίο θα μάθουμε με τον καιρό...