Μπούχτισα

Πολλά ακροδεξιά θέματα μαζεύτηκαν ρε γαμώτο στο ιστολόγιό μου τις τελευταίες δύο μέρες. Μπούχτισα και παράλληλα απογοητεύτηκα.
Απογοητεύτηκα με την ύπαρξη ακόμα νοσταλγών αυτού του καθεστώτος που δεν έχουν κουραστεί να πιπιλάνε την ίδια καραμέλα ότι με την χούντα δε πείνασε ποτέ κανένας και πως πρόσφερε πολλά έργα στον τόπο. Αυτό το ακούω χρόνια αλλά φέτος δεν άντεξα και το έψαξα να δω κατά πόσο έχουν δίκιο όλοι αυτοί οι νοσταλγοί.
Πράγματι επί χούντας έγιναν πολλά. Πρώτα απ' όλα γκρεμίστηκαν υπέροχα νεοκλασικά για να χτιστούν στη θέση τους γκρίζες πολυκατοικίες και κακόγουστα μεγαθήρια. Από την άλλη έγιναν νέοι οδικοί άξονες κτλ. αν και αυτό γινόταν και πριν την χούντα αλλά ας μη μπλέξουμε τα πράγματα κι ας μη το κουράσουμε πολύ. Επίσης πολλοί λένε πως η τιμή του ψωμιού δεν αυξήθηκε ούτε μία δραχμή. Κι αυτό σωστό.
Μα πως συντηρούταν όλη αυτή η κατάσταση; Και αφού πέτυχε τότε γιατί δε συνεχίστηκε και μετά την χούντα μιας και υπήρχαν οι υποδομές;
Μα φυσικά επειδή το καθεστώς το χρηματοδοτούσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής για να υπογράφουν με την σειρά τους αποικιακού τύπου συμβάσεις με το ελληνικό κράτος.
Καιρός λοιπόν να βγάλουμε τις παρωπίδες από το πρόσωπο και το κερί από τα αυτιά. Αυτή η καραμέλα φίλοι μου νοσταλγοί του καθεστώτος έχει λιώσει...
Από την άλλη θα τα χώσω λίγο και στο άλλο άκρο. Την άκρα αριστερά. Την Παρασκευή είχα αναρτήσει κι εγώ στον τοίχο μου το βίντεο με τους αστυνομικούς που βαράνε αλύπητα έναν μετανάστη, στον οποίον ήδη έχουν περάσει χειροπέδες. Εξοργίστηκα. Μάλιστα σαν τίτλο στην ανάρτησή μου έγραψα ειρωνικά "Ζήτω η ΕΛ.ΑΣ." μιας και την επομένη είχαμε τη μαύρη επέτειο.
Όμως στη συνέχεια συνειδητοποίησα πως αυτό το βίντεο ήταν ένα αντίστοιχο προπαγανδιστικό κόλπο της άκρας αριστεράς. Αν ακούσετε όλη την ιστορία θα μάθετε πως ο μετανάστης αυτός έβαζε φωτιά σε κάδους. Μέχρι εδώ δε δικαιολογείται το ξύλο που έφαγε. Όταν όμως τον προσέγγισε η αστυνομία και οι κάτοικοι της περιοχής άρχισε να φωνάζει πως έχει AIDS και παράλληλα έφτυνε το πρόσωπο κάθε ανθρώπου που τον προσέγγιζε. Συγνώμη αλλά αν κι εμένα μου το κανε κάποιος αυτό θα τον σάπιζα στο ξύλο και μόνο στον πανικό που θα μου προκαλούσε αν έστω μία σταγόνα που έβγαινε από το στόμα του ακουμπούσε πάνω μου.
Από κει και πέρα η στάση μου απέναντι στην καθεστωτική αστυνομία που έχουμε παραμένει η ίδια (γι' αυτό και της αφιερώνω την παραπάνω φωτογραφία).
Όλα αυτά δύο βδομάδες πριν τις εκλογές...