Χρόνια Πολλά και καλά και να το διασκεδάσεις! Και τι να ευχηθώ? Τα μυαλά στη θέση τους ή στα κάγκελα στους καιρούς που ζούμε...(και τα δύο χρήσιμα είναι)!
Σ' ευχαριστώ πολύ. Κι εσύ ότι επιθυμείς. Μάλλον η πιο σωστή ευχή είναι τα μυαλά στα κάγκελα και να μη ξεφεύγουν πολύ από την λογική... Αλλά αυτά τα πράγματα στους καιρούς που ζούμε δε ρυθμίζονται...
Το τελευταίο χτύπημα..το οριστικό χτύπημα...Είσαι εδώ για να μου θυμίζεις κατα καιρούς τους Στέρεο Νόβα(και όχι μόνο). Χρόνια Πολλά και καλά σου εύχομαι.
Χαχαχα... Τιμάμε αυτούς που μας μεγάλωσαν φίλε. Δε ξέρω αν ήσουν το Δεκέμβριο του ΄08 στον Ελαιώνα όπου σε ένα εγκαταλελειμμένο αποθηκευτικό χώρο έκαναν ένα τρομερό reunion οι Στέρεο Νόβα. Παίξανε τέσσερα κομμάτια μόνο. Αλλά όταν άκουσα το "Μάνααααααα" μου σηκώθηκε η τρίχα. Φυσικά εκείνη τη μέρα η γύρω περιοχή ήταν εμπόλεμη με τους μετανάστες να βάζουν φωτιές παντού (για μία δολοφονία αν θυμάμαι καλά) και την επομένη σκοτώσανε τον Γρηγορόπουλο. Ήταν ένα δυνατό σ/κ. Ευτυχώς κατάφερα και είδα τα δύο πιο αγαπημένα μου συγκροτήματα σε συναυλία (όνειρο απίστευτο κάποτε). Ένα ήταν οι Στέρεο Νόβα τότε και το άλλο ήταν με τον Roger Waters στο Ο.Α.Κ.Α. για το The Wall. Υ.Γ. Σ' ευχαριστώ για τις ευχές.
πω...που το θυμήθηκες και τι μου θύμισες τώρα είχα σύρει την ξαδέρφη μου μαζί μου σε αυτή τη συναυλία και όταν είπε το mother should i trust the government...ξέχασα που ήμουν...
Καλά εκείνη τη στιγμή γκρεμίστηκε όλο το Ο.Α.Κ.Α. Την Παρασκευή και το Σάββατο ήταν αυθόρμητο το ξέσπασμα του κόσμου. Την Τρίτη ήμασταν προετοιμασμένοι και φάνηκε λίγο ψεύτικο. Κάτι ήξερε ο Waters που ήθελε να βιντεοσκοπήσει την συναυλία του μόνο στην Αθήνα.
εγώ πήγα Σάββατο και τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν ξέρω τι να πρωτοθυμηθώ...αλλά δε θέλω να ξεχάσω και το τείχος όταν γκρεμίστηκε στο δεύτερο μέρος και γενικά όλα τα αλληγορικά μηνύματα...το παιδί που μικραίνει μεγαλώνοντας!!! Πραγματικά όποιος ήταν εκει έγινε πλουσιότερος!!!
Έτσι όπως το λες. Όποιος ήταν εκεί έγινε πλουσιότερος. Και ο δίσκος και η ταινία και οι ιστορικές συναυλίες (όπως η αντίστοιχη του Βερολίνου το 1989) είναι διαμάντια στην παγκόσμιο μουσική.
Χρόνια Πολλά και καλά και να το διασκεδάσεις! Και τι να ευχηθώ? Τα μυαλά στη θέση τους ή στα κάγκελα στους καιρούς που ζούμε...(και τα δύο χρήσιμα είναι)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ. Κι εσύ ότι επιθυμείς. Μάλλον η πιο σωστή ευχή είναι τα μυαλά στα κάγκελα και να μη ξεφεύγουν πολύ από την λογική... Αλλά αυτά τα πράγματα στους καιρούς που ζούμε δε ρυθμίζονται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τελευταίο χτύπημα..το οριστικό χτύπημα...Είσαι εδώ για να μου θυμίζεις κατα καιρούς τους Στέρεο Νόβα(και όχι μόνο).
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια Πολλά και καλά σου εύχομαι.
Χαχαχα... Τιμάμε αυτούς που μας μεγάλωσαν φίλε. Δε ξέρω αν ήσουν το Δεκέμβριο του ΄08 στον Ελαιώνα όπου σε ένα εγκαταλελειμμένο αποθηκευτικό χώρο έκαναν ένα τρομερό reunion οι Στέρεο Νόβα. Παίξανε τέσσερα κομμάτια μόνο. Αλλά όταν άκουσα το "Μάνααααααα" μου σηκώθηκε η τρίχα. Φυσικά εκείνη τη μέρα η γύρω περιοχή ήταν εμπόλεμη με τους μετανάστες να βάζουν φωτιές παντού (για μία δολοφονία αν θυμάμαι καλά) και την επομένη σκοτώσανε τον Γρηγορόπουλο. Ήταν ένα δυνατό σ/κ. Ευτυχώς κατάφερα και είδα τα δύο πιο αγαπημένα μου συγκροτήματα σε συναυλία (όνειρο απίστευτο κάποτε). Ένα ήταν οι Στέρεο Νόβα τότε και το άλλο ήταν με τον Roger Waters στο Ο.Α.Κ.Α. για το The Wall.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Σ' ευχαριστώ για τις ευχές.
Χρόνια σου πολλά και όπως τα ονειρεύεσαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ. Κι εσύ ότι επιθυμείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήπω...που το θυμήθηκες και τι μου θύμισες τώρα είχα σύρει την ξαδέρφη μου μαζί μου σε αυτή τη συναυλία και όταν είπε το mother should i trust the government...ξέχασα που ήμουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά εκείνη τη στιγμή γκρεμίστηκε όλο το Ο.Α.Κ.Α. Την Παρασκευή και το Σάββατο ήταν αυθόρμητο το ξέσπασμα του κόσμου. Την Τρίτη ήμασταν προετοιμασμένοι και φάνηκε λίγο ψεύτικο. Κάτι ήξερε ο Waters που ήθελε να βιντεοσκοπήσει την συναυλία του μόνο στην Αθήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ πήγα Σάββατο και τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν ξέρω τι να πρωτοθυμηθώ...αλλά δε θέλω να ξεχάσω και το τείχος όταν γκρεμίστηκε στο δεύτερο μέρος και γενικά όλα τα αλληγορικά μηνύματα...το παιδί που μικραίνει μεγαλώνοντας!!! Πραγματικά όποιος ήταν εκει έγινε πλουσιότερος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι όπως το λες. Όποιος ήταν εκεί έγινε πλουσιότερος. Και ο δίσκος και η ταινία και οι ιστορικές συναυλίες (όπως η αντίστοιχη του Βερολίνου το 1989) είναι διαμάντια στην παγκόσμιο μουσική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά... Πολύχρονος Γιωργάκη... Ότι επιθυμείς..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρίζα
Σ' ευχαριστώ πολύ Μαρίζα. Κι εσύ ότι επιθυμείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια σου πολλά. Υγεία κι όλα τα καλά σε αφθονία.
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Σ' ευχαριστώ πολύ. Κι εσύ ότι επιθυμείς. Σου εύχομαι ότι καλύτερο.
ΑπάντησηΔιαγραφή