Όταν μία πόλη αργεί να εκτιμήσει την αρχιτεκτονική της κληρονομιά και η καταστροφή στα νεοκλασικά μνημεία της είναι μη αναστρέψιμη, τότε οι κάτοικοι αναζητάνε εναλλακτικές επιλογές για ανάδειξη κτιρίων με ενδιαφέρον. Άλλες φορές πετυχημένες, κι άλλες απελπιστικά ανόητες.
Όπως για παράδειγμα η σύγκριση του στενού κτιρίου στην οδό Αιόλου με το Flatiron Building της Νέας Υόρκης.
Το συγκεκριμένο κτίριο το μόνο που καταφέρνει είναι να υπενθυμίσει τον τετραγωνισμό των κτιρίων μιας άσχημης δεκαετίας, όπου δίνονταν αυθαίρετα άδειες για να χτιστούν ψηλά κτίρια στην θέση παλιών καλαίσθητων.
Ευτυχώς όμως υπάρχουν κάποιες γειτονιές στενές όπου δε χώρεσε να περάσει η μπουλντόζα και αρκετά όμορφα νεοκλασικά σπίτια στέκονται ακόμα όρθια και περήφανα.
Απολαύστε μερικές βόλτες στα στενά του περιφερειακού του Φιλοπάππου και των Πετραλώνων. Θα σας έλεγα και στην Αγίου Μελετίου αλλά δε θέλω να σας πάρω στο λαιμό μου...
Όταν οι πόλεις στα πλαίσια μιας κακώς εννοουμενης πολεοδομίας και με την πρόφαση της λειτουργικότητας δημιουργούν αρχιτεκτονικά εκτρώματα...τότε όσες δικαιολογίες και αν επιδιώξουν να φέρουν είναι ανεπαρκείς σε σχέση με τη ζημιά που προκαλούν τόσο σε πρακτικό όσο και σε αισθητικό επίπεδο ή καλύτερα σε επίπεδο καλαισθησίας και σεβασμού.
ΑπάντησηΔιαγραφή