Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Λανθασμένες προσδοκίες, πεποιθήσεις κι οπτικές γωνίες...



- Είναι ασύλληπτο το πόσους πόνους και δυστυχίες κρύβει μία μεγάλη πόλη. Αν κάποιος άνθρωπος κατάφερνε να τις συνειδητοποιήσει, η φρίκη του οράματος του θα 'ταν τόση που θα τον σώριαζε κεραυνόπληκτο.
- Κι όμως, όλα τα πλάσματα που ανασαίνουν σ' αυτή τη γέενα αγαπούν τη ζωή. Αυτό είναι ένα μεγάλο μυστήριο.
- Όντας δυστυχισμένοι ενόσω ζουν, νιώθουν φρίκη στη σκέψη πως θα πάψουν να υπάρχουν. Δε ζητούν μια παρηγοριά στο θάνατο. Δε σκέφτονται μήτε καν την ανάπαυση. Μέσα στην τρέλα τους έκαναν φοβερό και το ίδιο το τίποτα, το γέμισαν με φαντάσματα.. Για κοίτα αυτά τα αετώματα, αυτά τα καμπαναριά, αυτούς τους θόλους κι αυτά τα γοτθικά τόξα που τρυπούν την καταχνιά, στεφανωμένα μ' ένα λαμπερό σταυρό... Οι άνθρωποι λατρεύουν το δημιουργό που τους έφτιαξε μία ζωή χειρότερη από το θάνατο κι ένα θάνατο χειρότερο από τη ζωή.

Ανατόλ Φρανς
Η Ανταρσία των Αγγέλων
σελ. 96 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου