Το μυαλό ταξιδεύει...

Κι ας βρίσκομαι σωματικά σε ένα λεκανοπέδιο που για μία ακόμη φορά βράζει. 

Ανακούφιση μου προσφέρουν οι υπέροχες στιγμές της Κολυμπήθρας, το παιχνίδισμα των ακτίνων του ήλιου που κρυβόταν πίσω από τα μεγάλα βράχια, τους σέρφερ που με υπομονή περίμεναν το μεγάλο κύμα, η όμορφη παρέα και η καλή μουσική που ακουγόταν στο βάθος. 

Με τόσες πολλές εικόνες το μυαλό θέλει να ταξιδέψει, να ξεχαστεί, να ηρεμήσει... Οι ρυθμοί πέφτουν, η σκέψη περιορίζεται, η έμπνευση χάνεται. Γεμίζουν οι πνεύμονές μας από το δροσερό αεράκι της θάλασσας και οι σωματικές μας μπαταρίες φορτίζουν για τον δύσκολο Σεπτέμβρη. Κάποια στιγμή όλα χαλαρώνουν...

Εξάλλου ο Αύγουστος είναι κοντά.